1986

Chronologiczna lista publikacji prasowych 1981-2025

Styczeń 11, 2025

☻ 2025.03.08 – Pilanie w twórczości alternatywnej – kronika, Aleksandra i Łukasz Czarny, Andrzej Karpiński, fragment tomu 1. >> pdf

☻ 2017.04.16 – portal kulturapoznan.pl, Sebastian Gabriel, Poznań.

☻ 2017.01.19 – Wydawnictwo Miejskie, Muzyka, Elżbieta Woźna, Poznań.

☻ 2017.01.19 – portal Gazety Wyborczej-Co jest Grane?, Poznań.

☻ 2016.04.01 – Kulturalnik Poznański, kwartalnik Towarzystwa PTAAAK nr1(1), Jacek Kasprzycki, Poznań. >> pdf

☻ 2016.04.07 – katalog wystawy PozaPoznaniem, Galeria Miejska Arsenał, Poznań.

☻ 2015.12.02 – Głos Wielkopolski, Kamila Placko-Wozińska, Poznań.

☻ 2015.10.15 – Głos Wielkopolski, Kamila Placko-Wozińska, Poznań.

☻ 2015.10.15 – Polska-Canada Magazyn Twórczy.

☻ 2015.09.17 – Głos Wielkopolski, Kamila Placko-Wozińska, Poznań.

☻ 2015.06.26 – Gazeta Wyborcza-Co jest Grane? (TOG), Toruń.

☻ 2014.12.13 – Głos Wielkopolski, Kamila Placko-Wozińska, Poznań.

☻ 2014.02.24 – portal Muzyka.pl, Tomasz Nowak, Poznań.

☻ 2014.02.22 – Głos Wielkopolski (MAZ), Poznań.

☻ 2014.02.21 – Głos Wielkopolski, Poznań.

☻ 2014.02.19 – portal kulturapoznan.pl, Tomasz Janas, Poznań.

☻ 2012.04.17 – ReR Megacorp, wywiad pt. „Moim zdaniem” Chrisa Cutlera z Andrzejem Karpińskim do The Point`s East Box, Londyn.

☻ 2010. – portal Tapczan.info, Roman Sebastyński.

☻ 2009.03. – Punx not dead, Paweł Boroń.

☻ 2008.09.15 – Gazeta Wyborcza, Tomasz Janas, Poznań, recenzja koncertu Reportażu „Operacja Media” z Chrisem Cutlerem w Centrum Kultury Zamek

☻ 2008.09.10 – Gazeta Wyborcza Co Jest Grane?, Tomasz Janas, Poznań, zapowiedź koncertu Reportażu „Operacja Media” z Chrisem Cutlerem w Centrum Kultury Zamek

☻ 2008.08. – Informator ARS2 nr48, Henryk Palczewski, Piła.

☻ 2008.04.04 – Gazeta Wyborcza-Co jest grane?, Tomasz Janas, Poznań.

☻ 2008.08. – Lampa nr9(54), Paweł Gołoburda, Warszawa.

☻ 2007.03.19 – Gazeta Wyborcza, Tomasz Janas, Poznań.

☻ 2007.03.13 – Tygodnik Nowy, Henryk Palczewski, Piła.

☻2007.02.25 – Życie Warszawy, Wojciech Lada, Warszawa.

☻ 2006.02.22 – Gazeta Wyborcza-Co jest grane?, Tomasz Janas, Poznań.

☻ 2006.11.04 – Lampa, „Awangarda jest jak parowóz” Paweł Gołoburda, Henryk Palczewski. >> pdf

☻ 2006.09.25 – portal reymont.pl, Łódź.

☻ 2006.06.29 – portal nowamuzyka.pl, Piotr Tkacz, Poznań.

☻ 2006.06.27 – Gazeta Wyborcza, Tomasz Janas, Poznań.

☻ 2006.06.23 – Gazeta Wyborcza, Tomasz Janas, Poznań.

☻ 2006.06.19 – Gazeta Wyborcza, Tomasz Janas, Poznań.

☻ 2006.06.03 – Gazeta Wyborcza, SW, Poznań.

☻ 2006.06.02 – Gazeta poznańska, A.F., Poznań.

☻ 2006.06.02 – Głos Wielkopolski, Marcin Kostaszuk, Poznań.

☻ 2006.06.02 – Gazeta Wyborcza, Tomasz Janas, Poznań.

☻ 2006.03.07 – Miejski Informator Multimedialny, Poznań.

☻ 2006.03.03 – Gazeta Wyborcza-Co jest grane?, Tomasz Janas, Poznań.

☻ 2006.06.20 – Gazeta Wyborcza, Tomasz Janas, Poznań.

☻ 2006.01.20 – Głos Wielkopolski (kar), Poznań.

☻ 2006.01.19 – portal Gazeta Wyborcza, Tomasz Janas, Poznań.

☻ 2005.01.07 – Gazeta Wyborcza, Michalina Dolińska (MIDOL), Poznań.

☻ 2005.01.07 – Gazeta Wyborcza-Co jest grane?, Tomasz Janas, Poznań.

☻ 2004.07.24. – Gazeta Wyborcza, Katowice.

☻ 2004.07.20. – Puls Biznesu, Ryszard Gromadzki, Warszawa.

☻ 2004.07.11. – Serpent.pl, Krzysztof Piekarczyk, Lublin.

☻ 2004.03. – portal rockmagazyn.com, Izabela Larisz.

☻ 2004.01.05 – Gazeta Wyborcza, Tomasz Janas, Poznań.

☻ 2003.11.14 – Gazeta Wyborcza-Co jest grane?, Tomasz Janas, Poznań.

☻ 2003.11. – Activist nr11, Warszawa.

☻ 2003.06.25 – Gazeta Wyborcza nr146, Ewa Obrębowska-Piasecka, Poznań.

☻ 2003.06.23 serwis E-muzyka.pl

☻ 2003.06.05 – Gazeta Pomorska (erka), Włocławek.

☻ 2003.06. – City Magazine nr6(34), Poznań.

☻ 2003.06. – Aktivist nr 6, Rafał księżyk, Warszawa.

☻ 2003.06. – Poznański Informator Kulturalny IKS, Poznań.

☻ 2003.06.24 – Głos Wielkopolski nr145 (MM), Poznań.

☻ 2003.06.23 – Głos Wielkopolski nr145 (MM), Poznań.

☻ 2003.04.14 – Gazeta Wyborcza, Tomasz Janas, Poznań.

☻ 2003.04.12 – Gazeta Wyborcza, Michalina Dolińska (MIDOL), Poznań.

☻ 2003.04.11 – Gazeta Wyborcza, Co jest grane?, Tomasz Janas, Poznań, zapowiedź koncertu Reportaż „Gulasz z Serc” w klubie Piwnica 21

☻ 2003.04. – Poznański Informator Kulturalny IKS, Poznań.

☻ 2003.04. – Aktivist nr4, Rafał księżyk, Warszawa.

☻ 2003.04. – Mapa-Poznań nr 24, Poznań.

☻ 2003.04. – Informator ARS2 nr36, Henryk Palczewski, Piła.

☻ 2003.03.13 – TerraArt.pl, Krzysztof Piekarczyk, Lublin.

☻ 2002.12. – Informator ARS2, Henryk Palczewski, Piła.

☻ 2002.11.23 – Gazeta Wyborcza, Ewa Obrębowska-Piasecka, Poznań.

☻ 2000.08. – Informator ARS2 nr28, Henryk Palczewski, Piła.

☻2002.10.20 – blog 3-cie Ucho Rock & Jazzavantgarde, Zygmunt Gruntkowski, Kraków.

☻ 1998.03.01 – Brum, Rafał Księżyk, Warszawa.

☻ 1996.02. – Informator ARS2 nr28, Henryk Palczewski, Piła.

☻ 1991.08. – Informator ARS2 nr09, Henryk Palczewski, Piła.

☻ 1991.01. – Informator ARS2 nr18, Henryk Palczewski, Piła.

☻ 1989.11. – Informator ARS2 nr07, Henryk Palczewski, Piła.

☻ 1989.07. – Informator ARS2 nr04, Henryk Palczewski, Piła.

☻ 1989.01.23 – Expres Poznański, Kamila Placko-Wozińska, Poznań.

☻ 1988.12.01 – Non Stop nr 6, Jan Rusal, Warszawa, recenzja płyty Reportaż „Wybór”, LP Tonpress SX-T129 1987

☻ 1988.10. – W.I.K. Magazyn Kulturalny Warszawy, Jerzy Bojanowicz.

☻ 1988.11. – Magazyn Muzyczny Jazz nr357, Warszawa.

☻ 1988.11. – Informator ARS2 nr2(03), Henryk Palczewski, Piła.

☻ 1988.08. – Magazyn Muzyczny Jazz nr354, Warszawa.

☻ 1988.07. – Wayside Catalogue, USA.

☻ 1988.05. – Informator ARS2, Henryk Palczewski, Piła.

☻ 1988.05. – Magazyn Razem, Sławomir Gołaszewski, Warszawa.

☻ 1988.04. – Gazeta Poznańska, Poznań.

☻ 1988.03. – Poza Nurtem, Ryszard Chomicz nr2(3), Poznań.

☻ 1988.03. – Expres Poznański, Kamila Placko-Wozińska, Poznań.

☻ 1987.11. – Informator ARS2, Henryk Palczewski, Piła.

☻ 1987.10. – Jednodniówka Studencka Spojrzenia, Dariusz Klincewicz.

☻ 1987.04. – Non Stop, Warszawa.

☻ 1987.04. – Tygodnik Pilski, Piła.

☻ 1987.04. – Expres Poznański, Kamila Placko-Wozińska, Poznań.

☻ 1987.02.01 – Magazyn Muzyczny nr 2 (336), Wiesław Królikowski, Warszawa. >> pdf

☻ 1986.11.03 – Magazyn Muzyczny nr 11 (333), Grzegorz Brzozowicz, Warszawa. >> pdf

☻ 1986.09.01 – Niezależny Informator P.Z. (Pod Ziemią) nr 21, felieton pt. „Moim zdaniem” Andrzej Karpiński, Piła. >> pdf

☻ 1986.07.20 – Tygodnik Pilski nr 29 (339), Henryk Palczewski, Piła. >> pdf

☻ 1986.06.07 – Tygodnik Pilski nr 23 (333), Henryk Palczewski, Piła. >> pdf

☻ 1986.03.15 – Niezależny Informator P.Z. (Pod Ziemią) nr 19, Henryk Palczewski, Piła. >> pdf

☻ 1986.03.01 – Non Stop nr 03 (162), Cezary Bystrzycki, Warszawa. >> pdf

☻ 1986.01.01 – Non Stop nr 01 (160), Cezary Bystrzycki, Warszawa. >> pdf

☻ 1985.12.15 – Tygodnik Pilski nr 50 (308), Henryk Palczewski, Piła. >> pdf

☻ 1985.12.14 – Informator P.Z. (Pod Ziemią) nr 17, Henryk Palczewski, Piła.>> pdf

☻ 1985.12.08 – Tygodnik Pilski nr 49 (307), Henryk Palczewski, Piła. >> pdf

☻ 1985.12.01 – Tygodnik Pilski nr 48 (306), Henryk Palczewski, Piła. >> pdf

☻ 1985.11.24 – Tygodnik Pilski nr 47 (305), Henryk Palczewski, Piła. >> pdf

☻ 1985.11.01 – Recommended Records Catalogue, Chris Cutler, Londyn.

☻ 1985.11.01 – Non Stop nr 11 (158), Cezary Bystrzycki, Warszawa. >> pdf

☻ 1985.10.05 – Non Stop nr 10 (157), Warszawa. >> pdf

☻ 1985.10.17 – Radio Mondeville FM, Sylwia Mortineau, Mondeville, Francja.

☻ 1985.09.01 – Informator P.Z. (Pod Ziemią) nr 13, Henryk Palczewski, Piła.

☻ 1985.09.01 – Re Records Quarlterly Vol.2, Chris Cutler, Henryk Palczewski, Londyn. >> pdf

☻ 1985.07.03 – Informator P.Z. (Pod Ziemią) nr 13, Henryk Palczewski, Piła. >> pdf

☻ 1985.06.03 – Informator P.Z. (Pod Ziemią) nr 12, Henryk Palczewski, Piła. >> pdf

☻ 1985.05.03 – Informator P.Z. (Pod Ziemią) nr 11, Henryk Palczewski, Piła. >> pdf

☻ 1985.03.17 – Tygodnik Pilski, Henryk Palczewski, Piła

☻ 1985.03.05 – Recommended Records Catalogue, Chris Cutler, Londyn. >> pdf

☻ 1985.03.04 – Radio N.York Downtown FM, Fred Frith, Nowy Jork, USA.

☻ 1985.03.04 – Informator P.Z. (Pod Ziemią) nr 10, Henryk Palczewski, Piła. >> pdf

☻ 1985,03.01 – Gazeta Poznańska, Marek Nowak ps. Bemol, Poznań. >> pdf

☻ 1985.03.01 – Marquee nr 019, Henryk Palczewski, Tokio, Japonia. >> pdf

☻ 1985.02.17 – Tygodnik Pilski nr 07 (265), Henryk Palczewski, Piła. >> pdf

☻1985.02.01 – Non Stop nr 2, 149, Jerzy Bojanowicz, Warszawa. >> pdf

☻ 1984.12.01 – Marquee nr o16, Henryk Palczewski, Tokio, Japonia. >> pdf

☻ 1984.11.01 – Non Stop nr 11 (146), Sławomir Gołaszewski, Warszawa. >> pdf

☻ 1984.10.14 – Radio Winogrady, Dariusz Klincewicz, Poznań.

☻ 1984.10.14 – Magazyn Razem nr 42 (405), Kamil Sipowicz, Warszawa. >> pdf

☻ 1984.10.07 – Magazyn Razem nr 41 (404), Henryk Palczewski, Warszawa. >> pdf

☻ 1984.10.05 – Tygodnik Pilski nr 40 (245), Henryk Palczewski, Piła. >> pdf

☻ 1984.10.04 – Informator P.Z. (Pod Ziemią) nr 08, Henryk Palczewski, Piła. >> pdf

☻ 1984.09.28 – Tygodnik Pilski nr 39 (244), Henryk Palczewski, Piła. >> pdf

☻ 1984.09.09 – Tygodnik Pilski nr 38 (243), Henryk Palczewski, Piła. >> pdf

☻ 1984.09.02 – Tygodnik Pilski nr 37 (242), Henryk Palczewski, Piła. >> pdf

☻ 1984.09.01 – Open System Project nr 08, A. C., Belgia. >> pdf

☻ 1984.09.06 – Informator P.Z. (Pod Ziemią) nr 07, Henryk Palczewski, Piła. >> pdf

☻ 1984.07.01 – OP Magazine nr 10, Victoria Glavin, Nowy Jork, USA. >> pdf

☻ 1984.06.07 – Radio K.G.N.U. 88,5 FM, David Lichtenberg, Boulder, USA.

☻ 1984.06.02 – Radio W.M.U.H. 91,7 FM, Joe Schmidt, Allentown, USA.

☻ 1984.06.01 – Non Stop nr 6 (141), Roman Rogowiecki, Warszawa. >> pdf

☻ 1984.04.01 – Dziennik Ludowy nr 13, Henryk Palczewski, Warszawa. >> pdf

☻ 1984.04.01 – Improvisor – The Magazine Journal of Free Improvisation, nr 04, LaDonna Smit, Nowy Jork, USA. >> pdf

☻ 1984.03.12 – Radio K.X.C.I.  91.7 FM, Sheila Key, Tucson, USA.

☻ 1984.02.01 – Non Stop nr 2 (137), Roman Rogowiecki, Warszawa. >> pdf

☻ 1983.12.02 – Informator P.Z. (Pod Ziemią) nr 04, ARS2, Henryk Palczewski, Piła. >> pdf

☻ 1983.09.08 – Magazyn Muzyczny nr 5, Jerzy Rzewuski, Warszawa. >> pdf

☻ 1983.08.10 – Magazyn Muzyczny nr 4, Jerzy Rzewuski, Warszawa. >> pdf

☻ 1983.08.05 – Gazeta Młodych, autor nieznany, Warszawa. >> pdf

☻ 1983.08.05 – Non Stop nr 08 (131), Roman Rogowiecki, Warszawa >> pdf

☻ 1983.08.01 – Informator P.Z. (Pod Ziemią) nr 03, ARS2, Henryk Palczewski, Piła. >> pdf

☻ 1983.06.25 – Informator P.Z. (Pod Ziemią) nr 02, ARS2, Henryk Palczewski, Piła. >> pdf

☻ 1983.06.10 – Express Poznański, Kamila Placko-Wozińska, Poznań. >> pdf

☻ 1983.06.10 – Spojrzenia jednodniówka studencka, Dariusz Klincewicz, Poznań. >> pdf

☻ 1983.06.10 – Gazeta Poznańska, Marek Nowak ps. Bemol, Poznań. >> pdf

☻ 1983.06.10 – Informator P.Z. (Pod Ziemią) nr 01, ARS2, Henryk Palczewski, Piła. >> pdf

☻ 1983.05.28 – Dziennik Zachodni, Marek Nowak ps. Bemol, Poznań. >> pdf

☻ 1983.05.03 – Informator P.Z. (Pod Ziemią) nr 00, cz. I i cz. II, ARS2, Henryk Palczewski, Piła. >> pdf

☻ 1983.04.17 – Magazyn Razem nr 08, Kamil Sipowicz, Warszawa. >> pdf

☻ 1983.03.27 – Radio Winogrady, Cezary Ostrowski, Poznań.

☻ 1982.03.01 – Jazz Forum nr 76, Marek Wiernik, Warszawa, o zespole SOC. >> pdf

☻ 1981.11.20 – Gazeta Zachodnia, Krzysztof Wodniczak, Poznań, o zespole SOC po II Festiwalu Zespołów Nowofalowych w Toruniu. >> pdf

☻ 1981.11.15 – Spojrzenia jednodniówka studencka, Dariusz Klincewicz, Poznań, o zespole SOC po II Festiwalu Zespołów Nowofalowych w Toruniu. >> pdf

☻ 1981.07.01 – Non Stop, Jerzy Bojanowicz, Warszawa, o zespole Sten po festiwalu Nowa Fala na Odrze. >> pdf

☻ 1981.06.20 – Gazeta Zachodnia, Krzysztof  Wodniczak, Poznań, o zespole Sten. >> pdf

☻ 1981.06.19 – Gazeta Zachodnia, Krzysztof  Wodniczak, Poznań, o zespole Sten. >> pdf

☻ 1981.06.11 – Ekspres Poznański, Kamila Placko-Wozińska, Poznań, o zespole Sten. >> pdf

Zdjęcia, skany i teksty zarchiwizowanych artykułów i wzmianek prasowych/internetowych:

2008.09.15 – Gazeta Wyborcza, Tomasz Janas, Poznań, recenzja koncertu Reportażu „Operacja Media” z Chrisem Cutlerem w Centrum Kultury Zamek

Reportaż, recenzja koncertu Operacja Media, Tomasz Janas 2008

2008.09.10 – Gazeta Wyborcz,a Co Jest Grane?, Tomasz Janas, Poznań, zapowiedź koncertu Reportażu „Operacja Media” z Chrisem Cutlerem w Centrum Kultury Zamek

2008.09.10 - Gazeta Wyborcza, Tomasz Janas, Poznań, zapowiedź koncertu Reportażu "Operacja Media" z Chrisem Cutlerem, Centrum Kultury Zamek

2003.04.11 – Gazeta Wyborcza, Co jest grane?, Tomasz Janas, Poznań, zapowiedź koncertu Reportaż „Gulasz z Serc” w klubie Piwnica 21

2003.04.11. Co jest grane, Tomasz Janas, Poznań, zapowiedż koncertu Reportaż Gulasz z Serc w klubie Piwnica 21

1988.12.01 – Non Stop nr 6, Jan Rusal, Warszawa, recenzja płyty Reportaż „Wybór”, LP Tonpress SX-T129 1987

Reportaż, LP Tonpress SX-T129, 1987

1983-2018 RADIO

Październik 2, 2018

Od początku działalności grupy Reportaż, jej muzyka jest prezentowana w różnych rozgłośniach radiowych w kraju i za granicą. Od krótkich informacji o koncertach lub nowościach fonograficznych, poprzez wywiady, aż do całych audycji i słuchowisk poświęconych muzyce grupy. Większość programów radiowych jest emitowana dzięki determinacji i szerokim kontaktom Henryka Palczewskiego z ARS2. Muzyka Reportażu wybrzmiewa w bardzo różnorodnej przestrzeni; od małych, amerykańskich i zachodnioeuropejskich rozgłośni z muzyką niekomercyjną, do ogólnopolskich rozgłośni o szerokim zasięgu. Osobną aktywnością radiową grupy są słuchowiska radiowe z muzyką Reportażu reżyserowane i emitowane dzięki Waldemarowi Modestowiczowi.

Lista wszystkich prezentacji radiowych z muzyką grupy Reportaż:

2018.06.08 – Radio Bunt, Bez cięć cz. 3, Grzegorz Witkowski – podpis nieczytelny (g. 21:00), Warszawa.
2017.11.14 – Radio Bunt, Bez cięć cz. 2, Grzegorz Witkowski – podpis nieczytelny (g. 21:00), Warszawa.
2017.11.07 – Radio Bunt, Bez cięć cz. 1, Grzegorz Witkowski – podpis nieczytelny (g. 21:00), Warszawa.
2017.01.29 – Radio Merkury, Niedziela na Głównym (g. 11:00), Piotr Świątkowski, Jacek Butlewski, Poznań.
2015.04.06 – Radio Afera 98,6 FM, Zasypywanie kanonu, Piotr Tkacz, Poznań.
2015.04.06 – Radio dla Wałcza, Muzyka ucha trzeciego nr850(1010) (g. 21:00), Henryk Palczewski, Piła.
2015.04.06 – Radio Studnia, Muzyka ucha trzeciego nr850(1010) (g. 19:30), Henryk Palczewski, Piła.
2014.02.17 – Radio Poznań, Muzyczny zamęt za abonament, Mariusz Kwaśniewski, Poznań.
2014.02.17 – Radio Polonia, Muzyka ucha trzeciego nr791(951) (g. 19:30), Henryk Palczewski, Piła.
2014.02.16 – Radio Polonia, Muzyka ucha trzeciego nr791(951), Henryk Palczewski, Piła.
2010.06.29 – Rock Legends Radio Radio, Muzyka ucha trzeciego nr601(761), Henryk Palczewski, Piła.
2010.03.30 – Rock Legends Radio Radio, Muzyka ucha trzeciego nr588(748), Henryk Palczewski, Piła.
2010.03.16 – Rock Legends Radio Radio, Muzyka ucha trzeciego nr586(747), Henryk Palczewski, Piła.
2008.03.25 – Rock Legends Radio Radio, Muzyka ucha trzeciego nr483(643), Henryk Palczewski, Piła.
2007.03.13 – Radio Sto, Muzyka ucha trzeciego nr429(589), Henryk Palczewski, Piła.
2007.02.20 – Radio Sto, Muzyka ucha trzeciego nr426(586), Henryk Palczewski, Piła.
2006.07.11 – Radio Sto, Muzyka ucha trzeciego nr394(554), Henryk Palczewski, Piła.
2006.05.30 – Old Rock Radio, Muzyka ucha trzeciego nr388(548), Henryk Palczewski, Piła.
2006.02.21 – Old Rock Radio, Muzyka ucha trzeciego nr374(534), Henryk Palczewski, Piła.
2006.01.24 – Radio Merkury, Przemysław Terlecki, Poznań.
2005.08.25 – Old Rock Radio, Muzyka ucha trzeciego nr348(508), Henryk Palczewski, Piła.
2005.01.06 – Old Rock Radio, Muzyka ucha trzeciego nr316(476), Henryk Palczewski, Andrzej Forecki, Piła.
2004.08.27 – Radio Merkury, słuchowisko, Maria Blimel, Wanda Wasilewska, Poznań.
2004.07.01 – Radio BIS (godz. 18:00), Warszawa.
2004.05.04 – Old Rock Radio, Muzyka ucha trzeciego nr281(441), Henryk Palczewski, Andrzej Forecki, Piła.
2004.04.02 – Radio Merkury, Wanda Wasilewska, Poznań.
2004.03.30 – Old Rock Radio, Muzyka ucha trzeciego nr276(436), Henryk Palczewski, Andrzej Forecki, Piła.
2003.12.02 – Radio Sto, Muzyka ucha trzeciego nr259(419), Henryk Palczewski, Andrzej Forecki, Piła.
2003.04.10 – Radio Merkury, Maria Blimel, Poznań.
2003.05.12 – Radio Merkury, Maria Blimel, Wanda Wasilewska, Poznań.
2003.06.24 – Radio Merkury, Maria Blimel, Wanda Wasilewska, Poznań.
2000.05.29 – Radio Merkury, Piosenka ładnie napisana, Maria Blimel, Wanda Wasilewska, Poznań.
1992.12.16 – RMI FM, Krzysztof Frąckowiak, Poznań.
1989.05.22 – Trójka, Polskie Radio (godz. 15:05), audycja DemoTop – Rock po polsku, Warszawa.
1989.05.08 – Trójka, Polskie Radio (godz. 15:05), audycja DemoTop – Rock po polsku, Warszawa.
1989.04.28 – Rozgłośnia Harcerska PR 2 Polskie Radio (godz. 15:10), Warszawa.
1989.04.24 – Trójka, Polskie Radio (godz. 15:05), audycja DemoTop – Rock po polsku, Warszawa
1988.09.17 – Trójka, Polskie Radio, Nowości płytowe, Warszawa.
1988.08.13 – Trójka, Polskie Radio, Nowości Tonpressu, Piotr Majewski, Warszawa.
1988.03.25 – Radio Merkury, Poznań.
1988.01.25 – Trójka, Polskie Radio, Rock po polsku, Maciej Chmiel i Grzegorz Brzozowicz, Warszawa.
1987.10.14 – Trójka, Polskie Radio, Rock po polsku; Piotr Nagłowski, Warszawa.
1987.07.26 – Trójka, Polskie Radio, słuchowisko, Waldemar Modestowicz, Warszawa.
1987.06.14 – Radio Merkury, słuchowisko, Waldemar Modestowicz, Poznań.
1987.03.29 – Trójka, Polskie Radio, Warszawa.
1987.03.22 – Trójka, Polskie Radio, Warszawa.
1987.03.09 – K.Z.S.C. 88,1 FM, University of California, Sheila Key, Santa Cruz, USA.
1987.01.28 – Trójka, Polskie Radio, Grzegorz Brzozowicz, Warszawa.
1987.01.25 – Trójka, Polskie Radio, Grzegorz Brzozowicz, Warszawa.
1987.01.18 – Radio Merkury Poznań, Poznań.
1987.01.18 – Trójka, Polskie Radio Program III FM, Warszawa.
1986.02.02 – La Voix du lézard FM , J. B. Vaxelaire, Paryż, Francja.
1985.10.17 – Radio Mondeville FM, Sylwia Mortineau, Mondeville, Francja.
1985.03.04 – Radio N.York Downtown FM, Fred Frith, Nowy Jork, USA.
1984.10.14 – Radio Winogrady, Dariusz Klincewicz, Poznań.
1984.06.07 – Radio K.G.N.U. 88,5 FM, David Lichtenberg, Boulder, USA.
1984.06.02 – Radio W.M.U.H. 91,7 FM, Joe Schmidt, Allentown, USA.
1984.03.12 – Radio K.X.C.I.  91.7 FM, Sheila Key, Tucson, USA.
1983.03.27 – Radio Winogrady, Cezary Ostrowski, Poznań.

2017.01.29 – Radio Merkury Poznań, Niedziela na Głównym, Piotr Świątkowski, Jacek Butlewski

Relacja z wernisażu i koncertu Andrzeja Karpińskiego. Audycja radiowa „Niedziela na Głównym” Piotr Świątkowski, Jacek Butlewski, Rafał Muniak, Jacek Marciniak, Tomasz Sosnowski. Emisja: Radio Merkury 29.01.2017r. godz. 11:00 Wernisaż wystawy malarstwa airbrush oraz koncert na preparowany elektronicznie głos Andrzeja Karpińskiego. Galeria-restauracja „109 Za Rogiem”, 26.01.2017r. Poznań. (fot. Tomasz Szymański, Krzysztof Chłopkowiak)

 

2014.02.17 – Radio Merkury Poznań, Muzyczny zamęt za abonament, Mariusz Kwaśniewski

Audycja, wywiad, rozmowa przed koncertem Reportażu w Pawilonie Nowa Gazownia w Poznaniu. Audycja transmitowana na żywo, pięć dni przed koncertem. Prowadzący Mariusz Kwaśniewski zadaje pytania Marzenie dotyczące Encyklopedii Staropolskiej Aleksandra Brücknera. Audycja jest ilustrowana fragmentami poprzedniego koncertu. W trakcie emisji dzwonią słuchacze i rozdawane są bilety na koncert.

1987.10.14 Program Trzeci Polskiego Radia, Warszawa.

Audycja radiowa z cyklu „Rock po polsku”, odcinek o zespole Reportaż, prowadzi Piotr Nagłowski. Program 3 Polskiego Radia, 14.10.1987r. W audycji wykorzystano pięć utworów z koncertu w klubie Gwint w Białymstoku, z dnia 10 stycznia 1987r.: Bydlątko, Sen, Zlituj się!, Zbieg i Wracałem pokonany.

1987.06.14 Radio Merkury Poznań
1987.07.26 Program Trzeci Polskiego Radia, Warszawa
słuchowisko „Wyimaginowana podróż Reportażu”

Słuchowisko radiowe w reżyserii Waldemara Modestowicza „Wyimaginowana Podróż Reportażu”. Udział biorą członkowie grupy Reportaż, autorzy muzyki i tekstów: Andrzej Karpiński, Piotr Łakomy, Arnold Dąbrowski i Paweł Paluch. Emisja w Radiu Merkury Poznań 14.06.1987r. oraz w Programie Trzecim polskiego Radia 26.07.1987r.

1987.01.28 Program Trzeci Polskiego Radia, Warszawa.

Archiwalne zapowiedzi i komentarze radiowe dotyczące festiwalu KONTROLA `86/87, 2-4 stycznia1987r. Program III PR, 28 stycznia 1987r. Zapowiada Paweł Sito, a Grzegorz Brzozowicz rozmawia z Andrzejem Pawłem Wojciechowskim. Filmik zawiera plakat i zdjęcia z koncertu Reportażu na tym festiwalu. REPORTAŻ przedstawił wtedy projekt „W oczekiwaniu na to samo”. Trójka – Program 3 Polskiego Radia.

1987.01.18 Radio Merkury Poznań
1987.03.22 Program Trzeci Polskiego Radia, Warszawa
słuchowisko „Biesiada u hrabiny Kotłubaj”

Słuchowisko radiowe wg opowiadania Witolda Gombrowicza „Biesiada u hrabiny Kotłubaj” w reżyserii Waldemara Modestowicza. Aktorzy: Kazimiera Nogaj-Wanat, Krystyna Feldman, Wiesław Komasa, Michał Grudziński, Jerzy Stasiuk. Realizacja – Jerzy Kamyszek. Muzyka – grupa Reportaż w składzie: Andrzej Karpiński, Arnold Dąbrowski, Paweł Paluch. Emisje: 18.01.1987r. niedziela, godz. 9:00 Radio Merkury Poznań oraz 22.03.1987r. niedziela, godz. 18:00, Program Trzeci Polskiego Radia.

1986 wrzesień PRASA

Wrzesień 1, 1986

Uproszczona lista wzmianek i artykułów prasowych z roku 1986:

1986.09.01 – Informator P.Z. (Pod Ziemią) nr 21, Andrzej Karpiński, Piła. >> pdf

Moim zdaniem. To dobrze że nikt nie znalazł określenia sztuki. Przecież to jest niemożliwe, a ile trzeba czasu na wymyślenie tak wykwintnych i oddziałujących teorii. Najbardziej z usłyszanych utkwiło mi krótkie określenie Marca Chagala: stan duszy. Do tego przychylam się najbardziej. A więc skoro nie wiadomo definitywnie co to jest sztuka to jak można tolerować popularny zwrot: To jest dobre.Nie ma dzieł dobrych czy złych. To jest względne. Poziom intelektualny i estetyczny każdego człowieka jest punktem odniesienia do porównań. Tyle jest punktów w odniesienia ile ludzi. Istnieją wprawdzie tendencje do tworzenia w taki sposób by reagowano masowo, by ulegano tzw. zabiegom efekciarskim. Oczywiście takie działania są w sztuce nieużytkowej bez sensu. Dzieło sztuki się zażywa a nie używa. Ono jest synonimem wolności – indywidualnym działaniem na indywidualny odbiór. Natomiast autor dzieła komercyjnego włada umysłami ludzkimi jak… Czyż nie jest to podobne do polityki, która nie ma nic wspólnego z prawdziwą wolnością? Polityka to walka o władzę. Oni często używają słowo: Wolność w paradoksalnym zdaniu: Walka o Wolność. Z kim? O jaką wolność? Chyba że o taką co daje tylko zamianę stron z rządzącego na rządzonego i odwrotnie. To jest jak klepsydra, która dopóty funkcjonuje dopóki jest w ruchu. Zniszczmy klepsydrę – niech stanie czas a będzie sprawiedliwość! Jesteśmy świadkami przenikania już dawno zapomnianych pewnych form artystycznych do życia codziennego. Są nimi maksymalnie proste w kształcie kubistyczne domy, meble, pojazdy, maszyny, przedmioty a nawet rytmy disco – dwusuw na alkohol. Narzekaliśmy kiedyś na ponurą kolorystykę miast no i zaczęto walić domy w kratki, pstrokate paski, na ludziach bzdurne konfiguracje turkusów z różami. Gdzieś tam jakiś krzywy napis na zdeformowanym biuście. Dziwne jest to, że człowiek w dążeniu do indywidualizmu i odrębności tak się zapędza, że niedługo znów jest jednym z wielu. Przechodzi się w ten sposób z jednej szarości w drugą (motyw klepsydry). Trzeba umieć odróżniać wartościowe od popularnego. Jak powiedział kiedyś Chris Cutler: Jestem w gazecie bo gram dobrze czy gram dobrze bo jestem w gazecie? Krytyka sławy, popularności czyli ogłupiania tłumu zawsze fascynowała. Np. A. Warhol / M. Monroe / Elvis / S. Dali / wąsy u Mona Lisy / grupa Residents / The Third Reich n Roll/. Takie osobistości jak i wiele innych dowodzą temu jak dawna sztuka komercjalizuje się poprzez popularność a potem powraca jak bumerang do punktu wyjścia w formie ohydnych manipulacji, handlu aż od utraty piękna. Nie krytykuję istnienia sztuki komercyjnej lecz bezcelowe dopatrywanie się w niej wartości postępowych. Dzisiejsza sztuka to w 90% moda. Moda ma swój własny styl. Jedni sami go budują inni przejmują style innych dla kształtowania swojej pseudo osobowości. Jest moda na bycie kimś. Powodzenie i sukces ten osiąga się poprzez tolerancję i akceptację tego kogoś przez otaczającego ślepe przewody pokarmowe. Jeśli się odpatruje to należy robić to umiejętnie. Kandinsky czy Malewicz byli Einsteinami sztuki. Ich osiągnięcia artystyczne w konsekwencji stały się dziś źle wykorzystane i niebezpieczne dla sensu istnienia wielu współczesnych obrazów. Z muzyką jest podobnie. Dobrze by było gdyby każdy twórca mógł się raz do roku zaprezentować całemu światu. Miałby wtedy więcej niż 10% życia na poważne działania a nie tracenie 90% czasu na dążenie do sławy. Czyżby ekstrawagancja i szokowanie miały być środkami artystycznej wypowiedzi? Opanujmy się! Przecież są to dzisiaj po prostu narzędzia do robienia szmalu. Na to w sztuce miejsca nie ma. Artyście nie wolno dać się ponieść euforii, musi panować nad swoimi działaniami, mieć kontrolę i świadomość. Pójście na całkowity żywioł doprowadza tylko do demonstracji swojej osoby. A czy artysta to jakiś eksponat czy zwierzę do podziwiania? On ma być pośrednikiem międzyludzkimi nastrojami tymi osiągalnymi i tymi nieosiągalnymi. W końcu eksperyment to taki pół środek do pobudzania wyobraźni, do budowy podłoża na którym należy mówić o rzeczach w o rzeczach ważnych. Dlatego pełnią artystycznej wypowiedzi jest integralność eksperymentu z posłannictwem. Taki umiarkowany uniwersalizm jest cudownym mechanizmem pedagogicznym. On buduje postęp i pozytywne jestestwo angażując wszystkie bodźce uczuciowe. Dlatego jakaś nowa forma muzyki nie będzie nigdy istniała dla starych uszu. Metodą na to zrównoważenie jest tylko i wyłącznie uniwersalizm. Czyli niezagrzebywanie się muzyka w jeden tylko tok myślenia i w jeden tylko sposób przekazywania swoich spostrzeżeń i wniosków. Artysta totalnie zamknięty w tzw. swoim własnym stylu nie jest w stanie ciągle przemawiać do ludzi lecz tylko przez jakiś czas. Dlatego dawaliśmy kiedyś jednorazowe koncerty. Nasza grupa nie powstała żeby zginąć. My stosujemy zasady artystycznej tolerancji i uniwersalizmu w sztuce. Jesteśmy wolni od wszelkich schorzeń, naleciałości czy stylów. Możemy zagrać co chcemy a nie to co musimy żeby było w jakimś tam stylu. Będziemy zawsze stać na straży sztuki. Muzyka awangardowa musi być nastawiona na syntezę treści i formy, bądź jest czystą formą. Ona jest wówczas postępowa. Muzyka nastawiona wyłącznie na treść kojarzy się raczej z odcieniem pieśni folkloru czy obrzędu lub kultu pochodzenia (w przypadku muzyki silnie zaangażowanej).  Tworzą się wtedy wartości trwałe (np. tradycja) a nie postępowe. Muzyka taka to towarzyszy człowiekowi w codzienności mile spędzając czas. Dlatego my łączymy eksperyment z treścią. Nie tracimy wtedy kontaktu z słuchaczem pozostawiając go jednocześnie niedaleko za sobą. A więc umiarkowanie w działaniu. Muzyki awangardowej nie można zrozumieć od razu. Ona jest dla „obcych” niedostępna. To rodzaj sztuki elitarnej. Odbiorca musi ją stopniowo przyswajać i zagłębiać się w jej wartości artystyczne. Musi z nią rosnąć żyć i pokochać a będzie jej bronią jak miłości. Nie jest to muzyka dla rozrywki. Sztuka użytkowa i tzw. czysta sztuka to skrajności, z których jedna dotyczy ciała a druga ducha. Każdy ma z nią styczność choćby siadając na krześle zaprojektowanym przecież przez plastyka. Rozwój artystyczny człowieka powinien przebiegać od sztuki użytkowej w kierunku umysłowej: Na połowie tej drogi leży tzw. rozrywka i tutaj zatrzymało się ludzi najwięcej. Niestety – nawet tych którzy są za postępem w muzyce (im się to wydaje) ulegają bowiem fascynacji wielu elementami zapożyczonymi z awangardy. Na przykład wydobycie na pierwszy plan instrumentów niegdyś akompaniujących: perkusja, bas a wycofanie w głąb instrumentów niegdyś prowadzących: gitara, klawisze. Dołączanie do instrumentarium trąbek, skrzypiec albo różnych instrumentów perkusyjnych (cały czas mowa o muzyce rozrywkowej). Nigdy nie wiedziałem o co chodzi dziewczynie, która przez cały koncert trzęsie jednym marakasem lub gitarzyście wciąż poprawiającemu swą apaszkę. Nie dziwię się zatem opiniom że muzykę tego typu można grać na jednych organach dobrej firmy. Możliwość taka jest wówczas dowodem na nieistnienie w takiej muzyce niczego poza dźwiękami. Wydaje się wtedy wszystko proste i zrozumiałe. Jednym słowem odwrotnie niż w muzycznej awangardzie, kiedy przeciętny odbiorca nie widząc możliwości jej uchwycenia – wstydliwie… rezygnuje. On widzi sens tylko w melodii możliwej do zagwizdania. Niektórzy słuchacze i muzycy uważają że awangarda to między innymi zbiór bezsensownych dźwięków. Otóż muzyka awangardowa to przede wszystkim świadome wydobywanie dźwięków w celu stworzenia takiej płaszczyzny muzycznej, która sugeruje, tworzy i wyznacza treści niemożliwe do przedstawienia w inny sposób. Nasza muzyka poprzez silnie rozwinięte wartości pozamuzyczne wymaga dużej wrażliwości odbiorcy na każdy szczegół. Szczególnie w rozwiniętych kompozycjach a najbardziej w części improwizowanej. Muzyka tego typu często doprowadza do takich rozwiązań harmonicznych że niekiedy imituje naturę. Oryginalne dźwięki natury wbrew pozorom nie są muzyką nawet gdyby je odtwarzać z magnetofonu jako tło lub fragment kompozycji (modne). To ogranicza wyobraźnię słuchacza bo materiał jest już gotowy. Jestem za ewentualnym używaniem magnetofonu jako specyficznego instrumentu elektromechanicznego. My tego nie używamy. To dziś maniera, tak jak video na koncertach wielu grup. Mam cholerny szacunek dla opanowania i wyważenia działalności muzycznej w taki sposób by za szybko nie powiedzieć i nie zagrać wszystkiego. Gdy maluje się obraz na białym podkładzie należy umiejętnie operować czernią by potem nietknięty podkład sprawiał wrażenie namalowanego oddzielnie. Tak właśnie jest na przykład z naszymi poglądami politycznymi, które niewypowiedziane stają się czytelne poprzez specjalne operowanie innymi tematami. W wyniku tych operacji uzyskujemy niejednoznaczny klimat ciepła i złudzenia optymizmu. Jestem za kameralnym procesem przeciwstawiani. Atmosfera kameralna rozbudza szacunek i uczucia obecnych. Im większa widownia tym mniejsza skuteczność naszej muzyki. Dla pełniejszego kontaktu z widownią stosujemy skromne ilustracje plastyczne do poszczególnych kompozycji. Operujemy w nich przede wszystkim symbolem jako najkrótszym i skutecznym przekazem myśli. Rysunki czy obrazy bardziej rozwinięte plastycznie mogłyby niepotrzebnie rywalizować z muzyką. Tak więc ilustracje te nie są oddzielnymi pracami lecz widzialną cząstką naszej muzyki. A z głośników płyną sugestie, skojarzenia, nastroje. Koncert jest dla nas wielką chwilą skupienia. Szczególnie w części improwizowanej gdzie za zadanie mamy mieć kontrolę nad sobą i nie zbaczanie z tematu. Nigdy nie nastawialiśmy się na pisanie tekstów czy stronę wokalną grupy. Teksty spełniają u nas mniej więcej funkcje wspomnianych ilustracji. Zawsze powstawały i powstają spontanicznie i nierzadko podpowiadają niemal całą koncepcję utworu. Przez cztery lata istnienia grupy daliśmy niespełna piętnaście koncertów. Nasza muzyka prezentowana była przez niezależne rozgłośnie radiowe w USA i we Francji. Została zarejestrowana na płycie wydanej w W. Brytanii oraz na ośmiu kasetach w kraju i za granicą. Na temat naszej muzyki pisano w fachowej prasie muzycznej w USA, Francji, Japonii, Belgii. Uważamy za sukces zaakceptowanie naszej muzyki w najważniejszych ośrodkach muzyki postępowej na świecie. Poza tym dumni jesteśmy z fachowej opieki psychicznej i organizacyjnej którą obdarzył nas: Henryk Palczewski – jeden z niewielu ludzi w naszym kraju silnie związanych z postępem w muzyce w ogóle. Z jego osobą wiąże się również powstanie grupy Reportaż w maju 1982 roku, jak również propagowanie muzyki zespołu do dziś i managerstwo. Oczywiście książki tej mogłoby nie być. Jest ona jednak kolejną dopowiedzią do muzyki. Tak jak ilustracje, teksty czy scenografia. Teraz po przeczytaniu nie jest ważne co o nas wiesz lecz co myślisz. Wszystko budujemy tak żeby w każdym fragmencie Reportażu było to samo, bo nieważne ile zapamiętasz. Ważne jest co teraz czujesz – jak duży pozostał w tobie ślad. Każdy ma swoje życie i my nie spodziewamy się że wciąż tylko o nas myślisz. My mamy tylko małą nadzieję na twoją pozytywną zmianę. Bo każda najmniejsza zmiana to postęp, a to jest naszym celem. Życie na ziemi to ciągła walka. Walka z odwrotnością, ze stabilnością pod każdą postacią. Młody chce być dorosłym, dorosły młodym. Dąży się do upraszczania do nowoczesności by za chwilę narastał sentyment do retro. Nasze życie jest jak wahadełko lecz wydaje się wszystkim że każde jego wychylenie to krok do przodu. Ty walczysz o swoje miejsce na ziemi umacniasz swoje poglądy – my umacniamy swoje podsuwając je tobie. Wszystko jest jak zwariowana pogoń psa za swoim ogonem. Jemu się wydaje, że wciąż biegnie do przodu… maj 1986 Andrzej Karpiński (zachowano oryginalną pisownię nazw i zwrotów)

Reportaż - felieton, autor Andrzej Karpiński, PZ-21, ARS2, Piła 1 września 1986 r.

1986 lipiec PRASA

Lipiec 20, 1986

1986.07.20 – Tygodnik Pilski nr 29 (339), Henryk Palczewski, Warszawa. >> pdf

„Święto Twojej Muzyki”. Chodzież na tarczy. „Święto Twojej Muzyki”. Trzeba przyznać, że jak na tego typu”spęd rockowy”, było dobrze(pod względem organizacyjnym) i dużo lepiej, niż na innych tego typu imprezach. Publiczność dopisała po części, mogłoby być jej więcej, ale biorąc pod uwagę skromną reklamę i miejsce, było jej i tak sporo. W ciągu dwóch dni koncertowych (trzeciego dnia ich nie było) przez scenę przewinęło się kilkanaście grup z kręgu muzyki stojącej obok konwencjonalnego rocka. Całość koncertów podzielona była n bloki: punk i postpunk (Ręce Do Góry, Anti Armia, Deuter, Stan Zvezda), rock alternatywny (Reportaż, Hien-A), reggae (Harmagedon, Immanuel, Kultura, Izrael). Ponadto w dniu reaggowym wystąpiły: blesowy Stalker, elektroniczno-akustyczna grupa Teraz oraz na zakończenie Zgoda. Odbyło się również szereg spotkań z ludźmi kultury: Bratkowski, Siejak, Jedynak… Nie było mi dane ich wysłuchać i żałuję, bo podobno były bardzo ciekawe. Osobiście najwyżej oceniam występy grup: Ręce Do Góry, Reportaż, Hien-A. Każdy za coś innego. Reprezentanci ostrego punka (Deuter, Anti Armia) jeszcze raz przekonały mnie, że obecny punk to „szpanowany czad”, nudny i bez sensu. Wykrzykiwanie „walczących” tekstów brzmi zabawnie, gdyż publiczność punkowa przez cały czas zajęta jest sobą i pogo. Teksty były jej całkiem obojętne, a podobno do nich adre-……… nie zna się innego „reggae”, tego z Jamajki. Ja znam, stąd moje niezadowolenie. Grpa Teraz okazała się pseudointelektualnym i nadętym mariażem wpływów Orkiestry Ósmego Dnia, Popol Vuh i Tangerine Dream. Nic od siebie. Oczywiście obecnie trudno jest wymyśleć coś nowego i wcale nie o to chodzi. Tym niemniej do każdej twórczości trzeba włożyć własną cząstkę, własne spojrzenie, a do formy muzycznej podejść z dystansem. Nie do przyjęcia jest sytuacja, kiedy to muzyka „wpasowuje się” w formę. To ona musi się w niej odnaleźć. Rozreklamowana Zgoda wzbudziła apetyt na wielką sztukę. Połączenie muzyki i równoczesnego malowania olbrzymiego obrazu – chociaż pomysł nie nowy – wydawało się być ciekawym pociągnięciem. Ja jednak odebrałem to bardzo negatywnie. Muzycy grali sobie wybijany, nudny, prostacki rytm, a malarze malowali sobie (nic ciekawego). Żadnego zazębienia. Wyróżnione na wstępie trzy zespoły zaplusowały swoją oryginalnością, chociaż też nie było nic nowego, ale bardzo świeżego. Ręce Do Góry zagrały ponury, mroczny, wręcz przygniatający rock z dużymi wpływami punka. Forma była bardzo surowa, napięcia emocjonalne wyraźnie podkreślone, a całość świadomie ustawiona. Na pewno tematyka jest sprawą kontrowersyjną. Jest to muzyka „tu i teraz”, a robienie szumu wokół tekstów grupy całkiem niepotrzebne i oparte na wyrywkowej i demagogicznej analizie. Ostatecznie jest rok 1986 a nie 1979. Reportaż przedstawił skrócony program, który w całości prezentował na „Rock Aut” w Pile. Ich twórczość to w pełni pojęta muzyka. Bez ograniczeń formy, nastrojów, tematu. Dbałość o przekaz i niezapominanie o estetyce. Wydaje mi się, że jest to jedna z nielicznych grup, która ma świadomość, że jest z Polski. Nie chodzi mi o folklor, ale o naszą mentalność, zachowania, postawy, skłonności. Najwięcej kontrowersji wzbudził spektakl połączonych grup Hien-A i teatru Margines. Dadaizm w najczystszej formie. Szokowanie publiczności, próby jej podrażnienia, chaos, spontaniczność i pozorny brak koncepcji. Tylko czemu tak nagle się skończył? Aparatura nawaliła? Akcja dopiero się rozwijała. Zdania są podzielone, ale chyba o to chodziło. Nie ma tu miejsca na pojęcie „podoba mi się”; to ma oddziaływać, nawet jesli budzi niesmak. Jest to zjawisko całkiem normalne da współczesnej sztuki i awangardy rockowej również. Dużo krytyki zawarłem w swych spostrzeżeniach z pobytu w Chodzieży, ale w sumie imprezie trzeba postawić ogromny plus. Dobrze, że słuchamy takiej muzyki. Papa Dance i Kombi nie prowadzą nigdzie, co najwyżej do butików, szpanu, dyskoteki, błyskotek, pieniędzy łatwo zarobionych i łatwo wydawanych w dyskotekowych barach. Mimo, że większość grup zawiodła moje oczekiwania (być może mam zbyt duże wymagania) to i tak widać, że gdzieś one zmierzają, szukają wartości i nie zapominają, że nie wszystko zlotem, co się świeci. A kto szuka ten znajduje. Dyrektor ChDK zapraszał na spotkanie za rok. Trzymamy za słowo. Tylko czy musi być tak drogo jak w tym roku? Henryk Palczewski  (zachowano oryginalną pisownię nazw i zwrotów)

1986-07-20-MUZYKA-15-PRASA-Reportaz-Palczewski-Henryk-Tygodnik-Pilski-nr-29-339

1986 marzec PRASA

Marzec 1, 1986

1986.03.15 – Informator P.Z. (Pod Ziemią) nr 19, Henryk Palczewski, Piła. >> pdf

Piąta kaseta poznańskiej grupy Reportaż zawiera kompozycje z ostatniego koncertu „W oczekiwaniu na to samo…”/A.R.S.05/. Są to pierwsze nagrania przeznaczone do rozpowszechniania po drastycznej zmianie składu osobowego a tym samym i brzmienia zespołu. Strona pierwsza zawiera nagrania studyjne a druga z koncertu w klubie „Remont” w W-wie /18/01/1986/. Wydaje się, że jest to najciekawsza propozycja. Rozszerzenie instrumentarium w zdecydowany sposób powiększyło możliwości grupy, chociaż koncepcja muzyki pozostała ta sama. Nadal są to niekonwencjonalne piosenki o różnych formach i treściach, i nadal dotyczą one spraw „tu i teraz”. Na  pewno muzyka jest mniej emocjonalna niż poprzednio ale jest ona bardziej świadoma i „dokładniejsza” w wyrazie. Jednak najważniejszą sprawą jest to, że Reportaż nie zatracił swojego „stylu” i praktycznie – pomimo perturbacji osobowych jest to nadal ta sama grupa, tylko, że chyba jest krok dalej. Krok dalej ale po wyznaczonej drodze bez zbędnego błądzenia. (zachowano oryginalną pisownię nazw i zwrotów)

Reportaż - wzmianka prasowa, autor Henryk Palczewski, PZ-19 ARS2, Piła 15 marca 1986 r.

1986.03.01 – Non Stop nr 03 (162), Cezary Bystrzycki, Warszawa. >> pdf

Reportaż – Warszawa, Riviera – Rock Front. Znajoma sala, gdzie od niedawna już regularnie spotyka się „arystokracja” jak powiedziała o widowni koleżanka. Dzisiaj po raz trzeci w tej sali zagra Reportaż z Poznania. Zespół powstał w listopadzie `82 z inicjatywy Andrzeja Karpińskiego (perkusja, teksty, śpiew) do którego dołączyli: najpierw Piotr Łakomy (gitara basowa, śpiew) – obaj wcześniej rockowy Sten, później Marzena Kaczmarek (organy, śpiew) oraz Jacek Hałas (fortepian, organy, trąbka, śpiew). Od samego początku grają piosenki – pastisze, stopniowo rozwijane muzycznie i wzbogacane brzmieniowo. W historii tego zespołu będzie to trzynasty koncert. Wcześniej występował głównie w klubach studenckich Poznania i województwa, w tym na kilku Festiwalach Muzyki Nowofalowej. We wrześniu `84 dali dwa koncerty (Toruń, Warszawa) z duetem Skeleton Crew (F. Frith, T. Cora) USA. Od października `85 Reportaż występuje w składzie: A. Karpiński (perkusja, rysunki, teksty, śpiew), P. Łakomy (gitara basowa, rysunki, śpiew), Arek Dąbrowski (fortepian, organy, śpiew)  i Paweł Paluch (fagot, flety, cymbały, śpiew). Na estradzie oszczędna scenografia ale wystarczająco kameralna. Za plecami muzyków czarna kotara, a na stojaku plansze oświetlone „gołą” żarówką ilustrujące kolejne utwory. Muzycy nieco zdezorientowani (25 minut opóźnienia i brak widowni) zaczynają trochę „kanciasto” grać. W tym momencie wchodzą ludzie na salę (widocznie taki zwyczaj) i niebawem muzycy już się rozumieją. Ja także już chyba wiem o co chodzi na scenie. Brzmienie i forma jakby znajoma a kojarzy mi się ze „stajnią” Recommended Records – więc jest to rok na pewno awangardowy, chociaż zapożyczony. Zapożyczony – nie w znaczeniu negatywnym. Większość muzyków (poważnie się narażam) zapożycza formę, brzmienie, pomysły i nie widzę nic w tym złego, Reportaż na naszym rynku muzycznym jest absolutnie oryginalny i niepowtarzalny, tak w formie jak i treści a także z racji wykorzystywanych instrumentów. Tradycja formy jaką nam proponują jest europejska (Henry Cow, Slapp Happy, Zamla Mammas Manna, Universe Zero) ale nie stąd i w tym sensie zapożyczona. Zresztą dzisiaj wszystko jest międzynarodowe – nawet muzyka. Dla mnie są to piosenki – opowieści o życiu i ludziach, przez to samo niebanalne i prawdziwe. Piosenki czasem zaangażowane, poetyckie i abstrakcyjne. Pod dowcipną formą (czasem może natrętną i dziecinną) przekazują całkiem nie dowcipne myśli o ludziach. Muzycy próbują nam coś przekazać (forma komentarza), porozumieć się. W tym sensie forma muzyczna jest podporządkowana myśli. Jeżeli tylko oprawa muzyczna dorównuje treści – jest wszystko w porządku. W tym przypadku tak nie jest. Muzycy są jeszcze zbyt „młodzi technicznie” aby udźwignąć tak ambitne zamierzenie. Warsztat muzyczny w tym wypadku jest bardzo istotny, im lepsze wykonanie tym pełniejsze opowieści. Niewątpliwie dwoje nowych muzyków znacznie wzbogaciło brzmienie zespołu – A.D. i P.P. są uczniami szkoły muzycznej (wcześniej zespół Hepening). A.K. i P.Ł. w ubiegłym roku ukończyli Liceum Plastyczne. Sporo w ich muzyce walczyków, oberków, rock and rolli a nawet improwizacji. Całość brzmi trochę odpustowo, jakby w krzywym zwierciadle i na pewno jest efektem zamierzonym. Faktura muzyczna bardzo żywa, ciągle coś się dzieje. Program jaki zaprezentował Reportaż, mimo wielu niedoskonałości, był przemyślany, zwarty i konsekwentny. Uważam, że było to naprawdę wydarzenie na naszym rynku muzycznym. A nawet można wylansować kilka „przebojów” – na przykład „Zbieg”. Myślę, że jest odwagą, przy absolutnie niepopularnym repertuarze, dać blisko dwugodzinny koncert i zainteresować słuchaczy Riviery. A naprawdę to propozycja jaką przywiózł zespół Reportaż jest bardzo złożona i trudno o niej pisać – to trzeba nie tylko posłuchać, ale i zobaczyć. Zapraszam. Cezary Bystrzycki  (zachowano oryginalną pisownię nazw i zwrotów)

1986-03-01-MUZYKA-15-PRASA-Reportaz-Bystrzycki-Cezary-Non-Stop-nr-03-162-Warszawa

1986 TEKSTY, OBRAZY, GRAFIKA

Styczeń 10, 1986

Ojcze nasz

Nasza niewiedza – stalowa krata
ściska powierzchnię strzeżonej Ziemi
Nad nią jest to, na co czekamy
lecz dalej i tak nie sięgniemy
Schyl się ku Ziemi – w gorące miejsca!
Ratuj człekowstręt – strup ropiejący!
Stłukło się moje ostatnie lusterko,
masowe nieszczęście przybiera na sile…

Andrzej Karpiński – 26 grudnia 1986

Zamęt

Nikt nie słyszy mojego wołania,
w tej dzikiej puszczy zamętu, rozkoszy,
A przecież jestem wśród ludzi co mają
te same powody, by żądać pokoju
Tak samo spragnieni, a jednak nie słyszą
mojego wołania o pomoc, o spokój
I nie wiem czy mam jeszcze walczyć z potworem
co dawno trzyma mnie w garści parszywej
A potem wymyśla wciąż nowe i lepsze
do zagłuszania mojego skomlenia…
Świat się na zmianę zieleni, czerwieni
podając sposoby samozniszczenia
Wszyscy zajęci pogonią za modą
nie pozwalają śmietnikom stać pustym
A przecież ten smród na prawdę jest niczym
w stosunku do naszych wnętrzności

Andrzej Karpiński – 9 listopada 1986
zespół Reportaż, ilustracje, grafiki, obrazy koncertowe do tekstów format 87x62 cm, papier, tempera, tusz, Zamęt

Tak się złożyło

Nie mogę tego przeżyć…
wokół nierówność, nieustanny wyzysk
Kiedy to się skończy?
Przecież ideału i tak nie znajdziemy
trzeba się męczyć i trwać w miejscu
wszędzie jest bowiem tak samo
Każdy miota się bezradnie
Z rozpaczy można zwariować!
Wiem, że za tym wszystkim coś się kryje
Mijają dni ciężkiego życia…

Andrzej Karpiński – 5 listopada 1986
Andrzej Karpiński “Tak się złożyło" olej, płótno 17x12cm, 1990

Prawo ciążenia

plansza rozpoczynająca koncert

29 października 1986
zespół Reportaż, ilustracje, grafiki, obrazy koncertowe do tekstów format 87x62 cm, papier, tempera, tusz, Prawo Ciążenia

Prawo ciążenia

Oczy mam zamknięte
spocone ciało
ręki nie podaje nikt
Kto naciśnie drugi koniec huśtawki?
Przecież tak nie mogę żyć…

Andrzej Karpiński – 12 września 1986
zespół Reportaż, ilustracje, grafiki, obrazy koncertowe do tekstów format 87x62 cm, papier, tempera, tusz, Prawo ciążenia

Martwa natura

utwór instrumentalny

20 lipca 1986
ilustracja Martwa Natura do muzyki zespołu Reportaż, 87cm x 62cm, papier, tempera, tusz, 1986

Zmartwienie

utwór instrumentalny

3 czerwca 1986
zespół Reportaż, ilustracje, grafiki, obrazy koncertowe do tekstów format 87x62 cm, papier, tempera, tusz, Zmartwienie

projekty do ilustracji koncertowej pt. Zmartwienie

Andrzej Karpiński – 3 czerwca 1986
zespół Reportaż, ilustracje, grafiki, obrazy koncertowe do tekstów format ok.10x15 cm, papier, tempera, tusz, Zmartwienie, projekt

Opętanie

Kiedy nastąpi ostatnia kłótnia?
Kiedy się wszystko wyjaśni?
Kiedy Przestaną zaprzęgać do koni
i ogłupiać nas głaskaniem?
Jak mam budować,
gdy grunt pod nogami
coraz bardziej się zapada?
Po co zadawać za trudne pytania
skoro nikt nie odpowiada?

Andrzej Karpiński – 3 czerwca 1986

Possession

When will the last quarrel take place?
When will everything be explained?
When will they stop harnessing us to horses
and making us stupid with petting?
How can I build when the ground under my feet
is sinking more and more?
Why ask too difficult questions
if no one answers?

Andrzej Karpiński – 3 June 1986
tekst i ilustracja do utworu "Opętanie"

Titanic

utwór instrumentalny

5 maja 1986
ilustracja do utworu "Titanic"

Kłopoty z końcem

utwór instrumentalny

12 styczeń 1986
zespół Reportaż, ilustracje, grafiki, obrazy koncertowe do tekstów format 87x62 cm, papier, tempera, tusz, Kłopoty z końcem

W oczekiwaniu na to samo…

Kiedyś myślałem, że to wszystko minie
To jest taki dziwny ból
tutaj, gdzieś za oczami
Zmieniałem i zmieniam wszystko na około siebie,
lecz siebie samego nie mogę
Z całej siły się staram,
aż dzisiaj płonę i czekam na eksplozję,
pozornie siedząc spokojnie…

Andrzej Karpiński – 10 stycznia 1986
zespół Reportaż, ilustracje, grafiki, obrazy koncertowe do tekstów format 87x62 cm, papier, tempera, tusz, W oczekiwaniu na to samo

Kolorowy kartonik

Kiedy czekając w długiej kolejce po ciastka
dojdę do lady, wysypię je i wezmę sobie tylko
kolorowy kartonik, to wszyscy powiedzą,
że jestem nienormalny.
Wiem, są szpitale dla nienormalnych…
Potem zamkną mnie w takim szpitalu
dla nienormalnych, żeby wyleczyć u mnie
chęć długiego czekania w kolejce po ciastka
tylko po to, aby nie je wziąć,
lecz kolorowy kartonik,
kolorowy kartonik,
kolorowy kartonik…

Andrzej Karpiński – 10 stycznia 1986

Colour box

While waiting in a long line for cookies
I’ll go to the counter, pour them out and just take them
colorful cardboard, everyone will say,
that I am abnormal.
I know, there are hospitals for crazy people…
Then they’ll lock me up in a hospital like this
for the abnormal, to be cured by me
willingness to wait a long time in line for cookies
just to not take them,
but a colorful cardboard box,
colorful cardboard,
colorful cardboard…

Andrzej Karpiński – 10 January 1986

1986 styczeń PRASA

Styczeń 2, 1986

1986.01.02 – Non Stop nr 01 (160), Cezary Bystrzycki, Warszawa. >> pdf

Grupa Reportaż istnieje obecnie jako kwartet: A. Karpiński – perkusja, śpiew; P. Łakomy – gitara basowa, śpiew; P. Paluch – fagot, flet, wibrafon, śpiew i A. Dąbrowski – instrumenty klawiszowe. W tym składzie zaprezentowała w poznańskim klubie „Nurt” swój nowy program „W oczekiwaniu na to samo…”. Wcześniej, nakładem amerykańskiej firmy Transient Sonic Stimulants, ukazały się dwie kompilacyjne kaset Zidsick XXXII i Zidsick XXXX, na których – obok niekomercyjnych grup zachodnich – wydano dwa utwory Reportażu, nagrane podczas warszawskiego koncertu (wspólnie ze Skeleton Crew).  (zachowano oryginalną pisownię nazw i zwrotów)

1986-01-01-MUZYKA-15-PRASA-Reportaz-Bystrzycki-Cezary-Non-Stop-nr-01-160- Warszawa

1986.01.01 zespół REPORTAŻ nagrania W OCZEKIWANIU NA TO SAMO Akademickie Radio Winogrady Poznań

Styczeń 1, 1986

Zespół REPORTAŻ 1986.01.01 nagrania „W oczekiwaniu na to samo” Akademickie Radio Winogrady Poznań

Andrzej Karpiński – perkusja Amati Lignalone, talerze ride Paiste, china Trowa, crash, hi-hat,  krotale, tempelbloki Amati, śpiew, >> teksty, ilustracje 1983, >> 1984, >> 1985
Piotr Łakomy – gitara basowa Ibanez, struny Rotosound, instrumenty perkusyjne, śpiew, >> ilustracje 1983, >> 1984, >> 1985
Arnold Dąbrowski – pianino Calisia, organy B-2 Unitra, śpiew
Paweł Paluch – fagot Adler, flet prosty Polmuz, metalofon Melodia, instrumenty perkusyjne, śpiew

utwory wykonane podczas nagrań:

01. Witraż
02. Sen (wykorzystany na kasecie ARS 05)
03. Narcyz (wykorzystany na kasecie ARS 05)
04. Wybór (wykorzystany na kasecie ARS 05)
05. Reportaż (wykorzystany na kasecie ARS 05)
06. Zbieg
07. Bydlątko (wykorzystany na kasecie ARS 05)
08. Niedziela (wykorzystany na kasecie ARS 05)
09. Wakacje (wykorzystany na kasecie ARS 05)
10. Do czasu
11. Taniec niedźwiadków (wykorzystany na kasecie ARS 05)
12. Dojrzewałem na zapleczu

Dwa tygodnie później przedstawimy te utwory podczas >> koncertu „W oczekiwaniu na to samo” w ramach Rock Front w klubie Riviera-Remont w Warszawie.

Sytuacja polityczna w kraju pozostaje nadal tragiczna. Przez cały 1985 rok trwały manifestacje. USA nałożyły na Polskę sankcje. W kwietniu sejm powołał Trybunał Konstytucyjny. Trwały drastyczne podwyżki cen mięsa, ale zniesiono reglamentację cukru. W Puszczykowie zmarł Arkady Fiedler, a we Wrocławiu udostępniono odnowioną po wojnie Panoramę Racławicką. Prof. Zbigniew Religa przeprowadził pierwszą transplantację serca, a w Warszawie spłonął Teatr Narodowy. W Krakowie został pobity ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski. W świecie natomiast został zaprezentowany nowatorski system operacyjny Windows 1.0.

W październiku 1985 roku, po niespełna trzech latach współpracy, zespół opuścił Jacek Hałas, a jego miejsce zajęli studenci Poznańskiej Akademii Muzycznej pianista Arnold Dąbrowski i fagocista Paweł Paluch. Zostały zmodyfikowane i przearanżowane dotychczasowe utwory Reportażu. Powstało kilka, nowych kompozycji i materiał „W oczekiwaniu na to samo”, który był intensywnie promowany przez naszego opiekuna Henryka Palczewskiego z ARS2. Nadal pracowałem wraz z Piotrem Łakomym w malarni Teatru Wielkiego, ówczesnej Opery Poznańskiej. Mieliśmy 22 lata. Zespół mimo swojego niekomercyjnego repertuaru zaczynał funkcjonować coraz profesjonalniej. Opracowałem stałą scenografię;  za naszymi plecami wisiało czarne tło (zszytych 12 prześcieradeł pofarbowanych na czarno) oraz żarówka warsztatowa, będąca jedynym oświetleniem koncertów. Za nami sztalugi z naszymi ilustracjami, zmienianymi wraz z przebiegiem koncertu. Uzyskałem w ten sposób bardzo teatralną atmosferę. Odtąd, jak aktorzy, graliśmy wyłącznie w pozycji siedzącej. O Reportażu pisało się coraz częściej w prasie głównie za granicą, ale też w kraju. Pojawiały się pierwsze audycje radiowe w świecie i w rozgłośniach ogólnopolskich.

Nagrania w Radiu Winogrady realizowali: Krzysztof Łuszczewski, Andrzej Różański i Marek Dorożało i przeznaczone były na kasetę ARS2 oraz do promocji zespołu za granicą. Do dyspozycji mieliśmy ok. 10 godzin czasu, dokładnie w Nowy Rok, gdy studencka rozgłośnia nie pracowała. Sprzęt był podobny do tego sprzed trzech lat; stół mikserski Fonia SMK-130, brytyjski magnetofon BTR-2 (tzw. Green Machine), niestety monofoniczny, ale także drugi stereofoniczny. Mieliśmy do dyspozycji mikrofony AKG D190 i Shure 565 Unisphere. Arek grał na swoich organach Unitra B-2 przez wzmacniacz Fender Twin Reverb pożyczony z klubu Nurt, a Piotr przez własne combo Guyatone 300-B ZIP. Ja grałem na zakupionej z ogłoszenia trzy miesiące wcześniej bukowej perkusji Amati Lignalone, którą ze względu na okropną okleinę brokat yellow sparkle okleiłem drewnopodobną tapetą.

 

  • zespół REPORTAŻ - centrum Poznania styczeń 1986 rok
  • zespół REPORTAŻ - nagrania studyjne, budynek mieszczący klub Nurt, kino Kosmos i Akademickie Radio Winogrady, Poznań 01.01.1986 r. Reżyserka i widoczne dwa, monofoniczne magnetofony BTR-2 EMI (prod. 1952) oraz konsoleta polskiej firmy Fonia SMK-153 (prod. 1976),
  • Zespół REPORTAŻ - mikrofon Shure 565 Unisphere wypożyczany z klubu Nurt, używany do nagłaśniania koncertów od 21.02.1983 r.
  • zespół Reportaż, organy Unitra B-2 używane przez Arnolda Dąbrowskiego od 17 października 1985 roku
  • SOC, REPORTAŻ - combo Fender Twin Reverb do nagłaśniania prób i koncertów, wypożyczane z klubu Nurt od 18.10.1981 r.
  • zespół Reportaż, gitara basowa Piotra Łakomego Ibanez Roadstar II używana od 02.09.1985 roku
  • zespół REPORTAŻ - wzmacniacz basowy combo Guyatone ZIP 300B Bass Piotra Łakomego używany od 10.11.1985 r.
  • zespół Reportaż, metalofon, dzwonki walizkowe, chromatyczne, 20 tonowe firmy Melodia, używane od lipca 1983 roku
  • zespół Reportaż, fagot Adler Pawła Palucha używany od 17 października 1985 roku
  • REPORTAŻ - mikrofon AKG-D-190 wypożyczany z klubu Nurt, używany do nagrań prób i koncertów od 12.12.1982 r.
  • zespół REPORTAŻ - perkusja Andrzeja Karpińskiego Amati Lignalone bukowa, Yellow Sparkle w okleinie drewnopodobnej używana od 02.09.1985 roku
  • zespół REPORTAŻ - bongos 6” i 8“ firmy Amati ze statywem w walizce wraz z kompletem drobnych instrumentów perkusyjnych, używane od 04.07.1984 r. Okleina drewnopodobna.
  • zespół REPORTAŻ - talerz china 16" Trowa, Andrzeja Karpińskiego
  • REPORTAŻ - Andrzej Karpiński, tamburyn Amati, drewniany 13”, montowany na hi-hat od 04.07.1984 r.
  • Zespół REPORTAŻ, Andrzej Karpiński tempelbloki rezonansowe, szczelinowe z pałkami od zestawu instrumentów perkusyjnych Amati zakupione w walizce 04.07.1984 r.
  • Zespół REPORTAŻ Andrzej Karpiński, triangle, trójkąty z zestawu instrumentów perkusyjnych Amati zakupione w walizce 04.07.1984 r.
  • zespół REPORTAŻ - klosz grzejnika Słoneczko PRL 10 cali używany przez Andrzeja Karpińskiego od 10.07.1983 r.
  • Zespół REPORTAŻ - mikrofon Shure 515 SB wypożyczany z klubu Nurt, używany do nagłaśniania koncertów od 21.02.1983 r.
  • zespół REPORTAŻ - nagrania studyjne, budynek mieszczący klub Nurt, kino Kosmos i Akademickie Radio Winogrady, Poznań 01.01.1986 r. Reżyserka i widoczne dwa, monofoniczne magnetofony BTR-2 EMI (prod. 1952) oraz konsoleta polskiej firmy Fonia SMK-153 (prod. 1976),
  • zespół REPORTAŻ - centrum Poznania styczeń 1986 rok
  • zespół REPORTAŻ - nagrania studyjne, budynek mieszczący klub Nurt, kino Kosmos i Akademickie Radio Winogrady, Poznań 01.01.1986 r. Reżyserka i widoczne dwa, monofoniczne magnetofony BTR-2 EMI (prod. 1952) oraz konsoleta polskiej firmy Fonia SMK-153 (prod. 1976),
  • zespół REPORTAŻ - nagrania studyjne, budynek mieszczący klub Nurt, kino Kosmos i Akademickie Radio Winogrady, Poznań 01.01.1986 r. Reżyserka i widoczne dwa, monofoniczne magnetofony BTR-2 EMI (prod. 1952) oraz konsoleta polskiej firmy Fonia SMK-153 (prod. 1976),

1985-1990 PŁYTY GRAMOFONOWE

Styczeń 29, 1985

W latach osiemdziesiątych muzyka zespołu Reportaż zostaje wydana na trzech płytach gramofonowych. Najpierw za granicą, dopiero potem w kraju. Jak na ówczesne czasy jest to ewenement, aby muzykę niekomercyjną z elementami abstrakcyjnymi tłoczyć i wydawać na masową skalę. W przypadku Recommended Records było jest to normalne, lecz rodzima firma Tonpress wcześniej nie wydawała tego typu muzyki. Są to czasy kończące tłoczenie płyt winylowych. Wchodzi już bowiem na rynek technologia płyt kompaktowych. Dla Reportażu, tworzącego programy w postaci suit, konieczność dzielenia materiału na dwie części nie jest korzystna. Jednak zawarta na winylach muzyka zostaje zarejestrowana na typowym sprzęcie analogowym lat 80. i to jest wartość oraz różnica słyszalna do dzisiaj.

1990 – Up the river LP, Recommended Records PE 05, Londyn

1987 – Reportaż LP (tytuł nieprzyjęty przez ZAiKS: Wybór), Tonpress SX-T 129, Warszawa

1985 – Re Records Quarterly Volume 1 Nr. 2, LP, Recommended Records XI 85, Londyn

1990r. Up the River LP, Recommended Records PE 05

Płyta LP, Up the River/W górę Rzeki, Recommended Records PE 05 – Londyn. Nagrań dokonano 29 maja 1988r. w studiu Polskiego Radia w Poznaniu. Realizacja nagrań – Krzysztof Pec. Producent – Henryk Palczewski, ARS2 i Reportaż. Projekt końcowy i koncepcje wstępne okładki – Andrzej Karpiński. Materiał jest suitą skomponowaną na podstawie koncertów improwizowanych. W pierwszej fazie powstawania utworu zostały wybrane wyraziste fragmenty muzyki ilustracyjnej. Następnie części zostały ułożone wraz z tekstami w swoiste opowiadanie muzyczne. Całość nabrała dramaturgii po zaaranżowaniu materiału przez pianistę Arnolda Dąbrowskiego. Początkowo koperta płyty miała mieć formę otwieranego tryptyku. Miała też być wydrukowana w nieco delikatniejszych barwach i tonalnie. Jednak ograniczenia poligraficzne w masowej produkcji wymusiły zredukowanie projektu okładki do widocznej formy. Andrzej Karpiński (perkusja, głos), Arnold Dąbrowski (fortepian, syntezator, lira korbowa, głos), Paweł Paluch (fagot, ksylofon, surna, głos).

Zobacz szczegóły płyty na >> DISCOGS

1987r. Reportaż/Wybór LP, Tonpress SX-T 129

Płyta LP, Tonpress SX-T 129 – Warszawa LP „Wybór” … nagrań dokonano 21 lutego 1987r. w studiu Polskiego Radia w Poznaniu. Realizacja nagrań – Krzysztof Pec. Producent – Henryk Palczewski, ARS2 i Reportaż. Projekt końcowy i koncepcje wstępne okładki – Andrzej Karpiński. W zorganizowaniu nagrań pomagali Waldemar Modestowicz i Lech Jankowski. Z płytą związane są dwie ciekawostki; był to jeden z pierwszych, polskich winyli ze specjalnie zaprojektowanym krążkiem zamontowanym na płycie. Dotąd winyle miały standardowe krążki producenta i tylko koperty były projektowane. Drugą ciekawostką jest odrzucenie przez cenzurę tytułu „Wybór” (w domyśle – Polacy nie mieli mieć wyboru…). Pozostał więc po prostu tytuł Reportaż. Wracając do okładki, był to na szczęście, krótkotrwały okres mojej fascynacji antysztuką. Dlatego oprócz zrujnowanej perkusji i chaotycznych tekstów chciałem zaproponować „brzydką”, zniszczoną i pomarszczoną okładkę. Ale i tak wydrukowano ją za „ładnie”. Apogeum rozwoju tej koncepcji był kawałek szarego papieru, który leżał na stole w pracowni przez kilka miesięcy, brudny, zaplamiony, okropny. Projektu nie przyjęto, ale w dzisiejszych czasach cieszyłby się powodzeniem. Ostateczny projekt okładki znalazł po latach swoje miejsce nawet w słynnej MOMA. Andrzej Karpiński (perkusja, głos), Arnold Dąbrowski (fortepian, syntezator, głos), Piotr Łakomy (bas, dzwonki, głos), Paweł Paluch (fagot, ksylofon, głos). Strona A: Titanic / Zmartwienie / Martwa Natura / Narcyz / Zamęt / Wybór.  Strona B: muzyka improwizowana.

Płyta skatalogowana w >> Katalog Polskich Płyt Gramofonowych

Zobacz szczegóły płyty na >> DISCOGS

1985r. Rē Records Quarterly Vol.1 No.2. LP

Płyta LP, a właściwie kwartalnik literacko-plastyczno-muzyczny Rē Recommended Records Vol.1 No.2 (Recommended Records Rē 0102) – Londyn 1985r. Umieszczenie aż trzech utworów Reportażu na prestiżowej składance wraz z czołowymi artystami sceny awangardy rockowej, jest jednym z najważniejszych wydarzeń dla zespołu. Na stronie A jest grupa „Duck & Cover” w składzie: Fred Frith, Chris Cutler, Dagmar Krause, Tom Cora, Heiner Goebbels, Alfred Harth, George Levis. Natomiast na stronie B, oprócz Reportażu jest: John Oswald, Conrad Bauer, i Adrian Mitchell. Nagrań zespołu Reportaż dokonano w studenckim klubie NURT w Poznaniu >> 29 stycznia 1985r. Zespół nie miał wtedy możliwości skorzystania z profesjonalnego studia. Rejestracji i realizacji dźwięku dokonał Janusz Siemienas i Henryk Palczewski na dobrej klasy, jak na ówczesne czasy, magnetofon kasetowy. Materiał następnie został oczyszczony i zmasteringowany już w Recommended Records w studio Chrisa Cutlera. Płyta, oprócz krążka winylowego, zawiera także kilkunastostronicowy, ilustrowany  zeszyt z opisem artystów i ich twórczości. Na płycie słyszymy trzy utwory Reportażu: „Płynnie”, „Batalistyczny”, „W dzień, kiedy nie było prądu”. Zespół gra w składzie: Andrzej Karpiński (perkusja, dzwonki, mandolina, śpiew), Piotr Łakomy (bas, śpiew), Jacek Hałas (pianino, śpiew).

Zobacz szczegóły płyty na >> DISCOGS

1983-1988 KASETY MAGNETOFONOWE

Grudzień 14, 1983

W latach 80. publikacja muzyki na kasetach magnetofonowych jest jedyną, dostępną i popularną technologią oprócz drogiej technologii tłoczenia płyt winylowych. Ponieważ technika nagrywania muzyki na CD powstaje dopiero w 1982 roku, przez całe lata 80. i początek 90.CD jest techniką zarezerwowaną dla muzyki rozrywkowej. Dlatego wydawnictwa muzyki niekomercyjnej na całym świecie publikują muzykę głównie w technice CC (Compact Casette). Większość muzyki Reportażu jest wydawana przez polskie, niezależne wydawnictwo ARS2 Antykomunistyczny Ruch Społeczny) Henryka Palczewskiego z Piły oraz przez niezależne wydawnictwa z Europy i USA. Oto lista wszystkich, oficjalnie wydanych kaset z muzyką grupy Reportaż:

☻ 1988r. – Polish Road Org C.08 (W górę rzeki) CC, kompilacja, A.P.E.A.C. Organic Tapes, Grenoble, Francja

☻ 1988r. – Up the River CC, ARS2 08, Piła

☻ 1987r. – Muzika CC, ADN TAPES, Mediolan, Włochy

☻ 1987r. – Muzyka CC, ARS2 07, Piła

☻ 1986r. – Insane music for insane people Vol.8 CC, kompilacja, Insane Music, Trazegnies, Belgia

☻ 1986r. – W oczekiwaniu na to samo CC live, ARS2 05, Piła

☻ 1986r. – Transient Sonic Stimulants Volume 1 & 2 CC, kompilacja, ZIDSICK XXXII/XXXX, ZH27 Label, Louisville, USA

☻ 1985r. – Sensationnelle Nr.3, Nr.4 CC, kompilacja, live, Illusion Production PO22, Lion sur Mer, Francja

☻ 1985r. – Prosimy nie Powtarzać CC live, ARS2 04, Piła + Anti-Music Der Landsh, Łańcut (1991).

☻ 1984r. – Muzyka Potrzebna CC live, ARS2 03, Piła

☻ 1983r. – Domator CC live, ARS2 02, Piła

☻ 1983r. – Witraż CC live, ARS2 01, Piła

☻ 1981r. – SOC CC, kompilacja, OPT, Poznań

1988r. Polish Road 2xC-60, Organic Tapes, Grenoble, Francja.

Kaseta Magnetofonowa pod tytułem „Polish Road Org C.08„, kompilacja, wydana przez Organic Tapes z Grenoble we Francji. Kaseta zawiera fragmenty programu „W górę rzeki” grupy Reportaż oraz nagrania innych, polskich zespołów grających muzykę niekomercyjną. Muzycy Reportażu: Andrzej Karpiński, Arnold Dąbrowski, Paweł Paluch. Wydawnictwo stanowią dwie kasety C60 umieszczone w opakowaniu na kasetę video. Szata graficzna utrzymana w skali szarości. Nakład kaset nieznany.

1988r. Up the River C-60, ARS2 08, Piła.

Kaseta Magnetofonowa pod tytułem „Up the River” wydana przez ARS2 Henryka Palczewskiego z Piły. Kaseta zawiera cały program „W górę rzeki” grupy Reportaż, wydany równolegle na płycie winylowej w Recommended Records w Londynie LP „Up the River”. Muzycy: Andrzej Karpiński, Arnold Dąbrowski, Paweł Paluch. Kaseta C60 została wydana w limitowanym nakładzie 70 egzemplarzy, a jej szata graficzna nawiązuje do grafiki ARS2.

1987r. Muzika C-60, ADN Tapes, Mediolan, Włochy.

Kaseta Magnetofonowa pod tytułem „Muzika” z 1987r. wydana przez ADN Tapes z Mediolanu. Kaseta zawiera nagrania koncertowe muzyki improwizowanej zarejestrowane na koncertach w Polsce, w latach 1986-1987, w Białymstoku, Poznaniu, Wrocławiu i w Warszawie. Producentem nagrań jest gupa Reportaż oraz Henryk Palczewski. Muzycy: Andrzej Karpiński, Piotr Łakomy, Arnold Dąbrowski, Paweł Paluch. Nakład kasety liczy 1000 egzemplarzy.

1987r. Muzyka C-60, ARS2 07, Piła.

Kaseta Magnetofonowa pod tytułem „Muzyka” wydana w 1987r. wraz z szatą graficzną przez ARS2 Henryka Palczewskiego z Piły. Na okładce widnieje napis: Jeśli odrzuciłeś wszystkie tobie znane kryteria i kanony, to może kiedyś, gdzieś się spotkamy (Andrzej Karpiński). Kaseta zawiera fragmenty koncertów i prób, które odbywają się w latach 1986-1987. Powstaje 50 kopii kasety, która jest przeznaczona jako materiał promocyjny zespołu za granicą. Muzycy: Andrzej Karpiński (perk. głos), Piotr Łakomy (bas, dzwonki, głos), Arnold Dąbrowski (piano, głos), Paweł Paluch (fagot, mini-ksylofon).

strona A

01. koncert, klub Gwint, Białystok, 10.01.1987 ———- 08:11
02. koncert, klub Eskulap, Poznań, 1987.03.16 ——— 10:41
03. fragment próby, klub Nurt, Poznań, 07.1987 —— 05:45
04. fragment próby, klub Nurt, Poznań, 07.1987 —— 04:48

strona B

01. fragment próby, klub Nurt, Poznań, 06.1986 —— 06:26
02. fragment próby, klub Nurt, Poznań, 06.1986 —— 01:45
03. koncert, klub Pałacyk, Wroclaw 08.06.1986 ——- 05:57
04. fragment próby, klub Nurt, Poznań, 06.1986 —— 02:17
05. koncert, Remont Riviera, Warszawa 03.01.1987 – 06:59
06. koncert, Remont Riviera, Warszawa 03.01.1987 – 05:43

1986r. Insane Music for Insane People, Vol. 8 C-60, Insane Music, Tranzegnies, Belgia.

Kaseta magnetofonowa pod tytułem „Insane Music for Insane People, Vol. 8” (Szalona muzyka dla szalonych ludzi) z 1986r. wydana przez Insane Music z Trazegnies w Belgii jest kompilacją wybranych utworów różnych zespołów z Europy Zachodniej i z USA. Kaseta zawiera jedno nagranie z próby Reportażu pt. „Witraż/Epitafium Niechcianego”, strona 2, pozycja 5. Wykonawcy utworu: Andrzej Karpiński (perk.), Piotr Łakomy (bas), Arnold Dąbrowski (piano), Paweł Paluch (fagot), Krzysztof Fajfer (wiolonczela). Nakład kasety nieznany.

1986r. W oczekiwaniu na to samo C-60 live, ARS2 05, Piła.

Kaseta Magnetofonowa pod tytułem „W oczekiwaniu na to samo” wydana przez ARS2 Henryka Palczewskiego z Piły. Strona A kasety zawiera >> sesję nagraniową, która odbywa się 1 stycznia 1986r. w Studenckim Centrum Radiowym Winogrady w Poznaniu. Nagrania realizuje Krzysztof Łuszczewski, Andrzej Różański i Marek Dorożało. Natomiast strona B kasety zawiera fragmenty koncertu zarejestrowane przez Henryka Palczewskiego podczas koncertu Reportażu 18 stycznia 1986r. w klubie Riviera Remont w Warszawie. Do kasety dodana jest bogato ilustrowana książeczka z tekstami. Ilustracje z książeczki można zobaczyć >> w lepszej rozdzielczości. Powstaje 60 kopii kasety, która jest przeznaczona jako materiał promocyjny zespołu za granicą. Muzycy: Andrzej Karpiński (perk. głos), Piotr Łakomy (bas, dzwonki, głos), Arnold Dąbrowski (piano, głos), Paweł Paluch (fagot, mini-ksylofon).

strona A:

01. Taniec Niedźwiadków —— 03:38
02. Sen ———————————- 03:41
03. Wakacje ————————– 02:41
04. Niedziela ————————- 04:17
05. Bydlątko ————————- 07:57
06. Narcyz (fragment) ———— 02:12
07. Reportaż ————————- 03:40
08. Wybór —————————– 01:48

strona B:

01. P-oszukiwacze —————– 03:23
02. Wracałem pokonany ——– 02:55
03. Kłopoty z końcem ———— 04:35
04. muzyka improwizowana – 12:42
05. Wybór —————————–  01:57

1986r. Transient Sonic Stimulants Volume 1&2 C-30, ZH27 Label, Louisville, USA.

Kaseta magnetofonowa pod tytułem „Transient Sonic Stimulants Volume 1&2” (chwilowy stymulator dźwięku) Zidsick XXXII i XXXX z 1986r. wydana przez ZH27 Label z Louisville w USA jest kompilacją wybranych utworów różnych zespołów z Europy Zachodniej i z USA. Kaseta zawiera utwór pt. „Do czasu” (błędnie opisany jako „Good  morning”)  z wspólnych koncertów z Sceleton Crew w Toruniu i Warszawie w 1985r. Strona A kasety, pozycja 2. Wykonawcy utworów: Andrzej Karpiński (perk. śpiew), Piotr Łakomy (bas, śpiew), Jacek Hałas (piano, śpiew). Nakład kasety nieznany.

1985r. Prosimy nie powtarzać C-60, ARS2 04,Piła + AML 23, Łańcut.

Kaseta Magnetofonowa pod tytułem „Prosimy nie powtarzać” wydana przez ARS2 Henryka Palczewskiego z Piły oraz przez AML 23 z Łańcuta Mariusza Błachowicza. Kaseta zawiera nagranie koncertu Prosimy nie powtarzać z 13 lutego 1985r. klub Nurt Poznań (rejestracja Henryk Palczewski) oraz >> nagrania live bez publiczności, klub Nurt Poznań (rejestracja: Janusz Siemienas i Henryk Palczewski). Muzycy: Andrzej Karpiński (perkusja Szpaderski/Amati, werbel nożny, talerze Polmuz, Amati i Trova, klosz metalowy od grzejnika Słoneczko, mandolina Polmuz, metalofon-dzwonki chromatyczne sopranowe Polmuz, gitarowy gryf elektryczny, magnetofon, głos, teksty), Piotr Łakomy (gitara basowa Jolana, struny Fender, hi-hat Polmuz, odkurzacz i mikser kuchenny Predom-Zelmer, puszka po taśmach filmowych, głos), Jacek Hałas (pianino Calisia, głos), gościnnie w utworach Zbieg i Zdarzenie Andrzej Łakomy (trąbka Polmuz). Autorami melodii przewodniej i tekstu do piosenki Dingo są bracia Korbańscy. Nakład kasety nieznany.

strona A:

01. Punkt wyjścia ———————– 01:36
02. Dingo ———————————- 01:34
03. Jacola ——————————— 02:26
04. Jazz ———————————— 01:50
05. Sam Solo —————————– 01:52
06. Dojrzewałem na zapleczu —- 04:22
07. Płynnie ——————————– 02:55
08. Batalistyczny ———————– 02:02
09. Talerz leży czy stoi? ———— 02:40
10. Obrzęd ——————————– 02:33
11. Dzień, kiedy nie było prądu — 02:47

strona B:

01. Wyjaśnienie ———————- 08:09
02. Dzięcioła byłem —————– 01:35
03. Zwierzenia kreta ————— 03:23
04. Oł yest —————————— 01:33
05. Zdarzenie ————————- 02:00
06. Praptak —————————- 03:02
07. Zlituj się! ————————— 02:03
08. Zbieg ——————————– 02:17
09. Punkt wyjścia ——————– 02:07

1985r. Sensationnel Nr3, Nr4 2xC-60, Ilussion Production IPO22, Lion sur Mer, Francja.

Kaseta magnetofonowa pod tytułem „Sensationnel Nr.3, Nr.4” z 1985r. wydana przez Ilussion Production z Lionu we Francji jest kompilacją wybranych utworów różnych zespołów z Europy Zachodniej i z USA. Kaseta zawiera dwa nagrania Reportażu z koncertu pt. Domator (Poznań 29.11.1983). „Dawaj, dawaj” oraz „Nie do wiary”. Kaseta Nr4, strona C, pozycja 5 i 14. Wykonawcy utworów: Andrzej Karpiński (perk., głos), Piotr Łakomy (bas, głos), Jacek Hałas (piano, głos). Nakład kasety nieznany.

1984r. Front Rock 1, Muzyka potrzebna C-60, ARS2 03, Piła.

Kaseta Magnetofonowa pod tytułem „Front Rock 1” wydana przez ARS2 Henryka Palczewskiego z Piły. Kaseta zawiera nagrania z koncertów zespołów Reportaż i Sceleton Crew w Toruńskim klubie od Nowa i warszawskim klubie Riviera Remont w dniach 24-25 września 1984r. Strona A kasety zawiera fragmenty programu grupy Reportaż pt. „Muzyka Potrzebna”, a strona B fragmenty programu „Learn To Talk” i muzykę improwizowaną duetu Sceleton Crew. 57 kopii kasety w latach 80. stanowią materiał promocyjny zespołu za granicą. Muzycy Reportaż: Andrzej Karpiński (perkusja głos), Piotr Łakomy (bas, głos), Jacek Hałas (pianino, głos). Muzycy Sceleton Crew: Fred Frith (gitara, skrzypce, mini-klawiatury, elektronika, bęben basowy, werbel, hi-hat, głos), Tom Cora (wiolonczela, gitara basowa, bęben basowy, hi-hat, głos).

strona A: (Reportaż)

01. Jacola ——————————— 02:04
02. Grandpapa’s Little Image —- 02:00
03. Battle Painter’s Song ———– 02:02
04. We Are Asking Don’t Repeat-02:20
05. Lullaby For Impulse ————- 02:41
06. Explanation ————————- 09:22
07. Ceremony/Obrzęd ————– 03:15
08. You Have A Glance At My Shadow And Guess What I’m Thinking — 02:09
09. Good Morning ——————— 02:51
10. Second Impression ————– 01:29

strona B: (Skeleton Crew)

01. Learn To Talk/impro. music – 30:00

1984r. Domator C-90, ARS2 02, Piła.

Kaseta Magnetofonowa pod tytułem „Domator” wydana przez ARS2 Henryka Palczewskiego z Piły. Zawiera nagranie koncertu w klubie Nurt w Poznaniu, z dnia 29 listopada 1983r.Nagrań dokonał Cezary Ostrowski, a producentem jest Dariusz Klincewicz. Kaseta jest przeznaczona jako materiał promocyjny zespołu za granicą. Nakład nieznany. Muzycy: Andrzej Karpiński (perkusja Szpaderski/Amati, talerze Polmuz, klosz metalowy od grzejnika, akordeon Weltmeister 96, głos, teksty), Piotr Łakomy (gitara basowa Jolana, struny Fender, głos), Jacek Hałas (pianino Calisia, mini-klawiatury rosyjskie ФАЭМИ i Pille oraz Casio VL1, trąbka i flet drewniany-prosty Polmuz, metalofon-dzwonki chromatyczne sopranowe i mandolina Polmuz, dzwonek do drzwi, głos), Wojciech Woziński (bezruch na scenie, siedzenie w fotelu bujanym, oglądanie telewizora).

strona A:

01. Domator ———————– 09:30
02. Obrzęd ————————- 03:00
03. Taniec niedźwiadków — 03:00
04. Galart ————————— 03:30
05. Piedestał ———————- 02:00
06. Batalistyczny —————- 01:30
07. Miasto ————————– 04:00
08. Jazz —————————– 02:00
09. <R> —————————— 04:00
10. Zima —————————– 04:00
11. Tymczasowy raj ————- 01:30
12. Obrazeczek dziadzi ——– 03:00
13. Łosoś —————————- 02:00
14. Sześcian/Ciemny pokój – 02:00

strona B:

01. Dawaj, dawaj ———- 06:00
02. Nie do wiary ———– 03:00
03. Oł yest ——————- 01:30
04. Madej ——————– 02:00
05. Płynnie ——————- 04:30
06. Kółeczko nadzieji —- 02:30
07. Witraż ——————– 10:00
08. Krowa Ububu ——— 07:00
09. Total ———————- 00:30

1984r. Witraż C-30, ARS2 01, Piła.

Kaseta Magnetofonowa pod tytułem „Witraż” wydana przez ARS2 Henryka Palczewskiego z Piły. Zawiera nagranie koncertu w klubie Od Nowa w Toruniu, w dniu 4 czerwca 1983r. Rejestracja koncertu magnetofonem kasetowym Henryk Palczewski. Nakład kasety nieznany. Materiał jest przeznaczony do promocji zespołu za granicą. Muzycy: Andrzej Karpiński (perkusja Amati, głos, teksty), Piotr Łakomy (gitara basowa Jolana, struny Fender, głos), Jacek Hałas (mini-klawiatura rosyjska FAEMI (ФАЭМИ) oraz Casio VL1, trąbka i klarnecik dziecięcy Polmuz, mandolina Polmuz, głos).

strona A:

01. Taniec Niedźwiadków — 1:30
02. Tymczasowy raj ———– 2:00
03. Galart ————————— 2:00
04. Witraż ————————– 3:30
05. Piedestał ———————- 1:30
06. Obrzęd ———————— 1:30
07. Nie do wiary —————- 3:00

strona B:

01. Miasto —————– 2:30
02. Jazz ——————– 3:00
03. <R> ——————— 1:30
04. Łosoś —————— 3:00
05. Ciemny pokój —— 2:00

1981r. SOC C-30, OPT043, Poznań.

Kaseta magnetofonowa pod tytułem „SOC & Haraszo 1981-1983” wydana przez OPT043 (Old Punk Tapes) Roberta Nawrockiego z Poznania w 2015r. Jest to kompilacja koncertowych nagrań zespołu Haraszo z 1983r. oraz zespołu nowofalowego SOC podczas wspólnego >> koncertu z jugosłowiańskim Šarlo Akrobata w poznańskim kinie Kosmos 18 października 1981r. Nakład kasety nieznany. Muzycy: Andrzej Karpiński (gitara elektryczna Bednarek, głos), Piotr Łakomy (gitara basowa Rickenbacker, głos), Leszek Knaflewski (głos, teksty), Janusz Knaflewski (perkusja Polmuz).

strona A: (SOC)

01. Nie zamykaj okna na noc – 03:30
02. Musztarda ———————— 02:30
03. Nie ma nic ———————— 04:10
04. Raz, dwa, trzy ——————- 03:10
05. Milion ludzi ———————- 06:50

strona B: (Haraszo)

01. Gestapo ———————— 02:05
02. Nowa Polska —————– 02:10
03. Atomowe przedszkole — 03:40
04. bez tytułu ———————- 03:50

  • Soc, Andrzej Karpiński, Piotr Łakomy, Leszek i janusz Knaflewski i Haraszo - kaseta magnetofonowa, kompilacja, Old Punk Tapes, OPT 043, Nawrocki-Grzegorz,Poznań 2015
  • Soc, Andrzej Karpiński, Piotr Łakomy, Leszek i janusz Knaflewski i Haraszo - kaseta magnetofonowa, kompilacja, Old Punk Tapes, OPT 043, Nawrocki-Grzegorz,Poznań 2015