1982 REPORTAŻ TEKSTY

ZIMA

Niech wieczna zima zawładnie miastem,
niech ludzie, ludzi boją się dotykać.
Jedynym lekarstwem niech będzie krzyk,
a potem zacznij go prędko połykać

Gdy niebo czasami wyda trochę słońca,
ty otwórz parasol i idź z nim tak do końca.
Bo nie masz przyszłości w taki mini tropiku,
ucierpiałyby wtedy twoje spodnie z plastiku

Andrzej Karpiński – grudzień 1982

 

GALART

Przyzwyczajasz nas do anty-natury
lista przebojów funkcjonuje
czarna rozpacz przytłacza nas
czarna rozpacz wciąż nas prześladuje
Nie uda się wam oszukać nas
Pokaż twarz! Choć raz! Choć raz!
Sprawozdania ze snu oczekuję
Obudź się! Choć raz! Choć raz!

Andrzej Karpiński – grudzień 1982

 

BEZPORTAŻ

Trzy barany, cztery krowy
cztery damy, piąty As
owce pasą się pod lasem
kury dziobią sobie też
pala, pala, pala, pala
pala, pala, pala, pala
Kosmonauci już na Marsie
idzie, idzie wolno gęś
jutro była dyskoteka
nie domyka mi się teka
pala, pala, pala, pala
pala, pala, pala, pala

Andrzej Karpiński – grudzień 1982

 

ZAWIEDZIONY PUNK

Zawiedziony punk, zawiedziony
la, la, la
Zawiedziony punk, zawiedziony
la, la, la
Zawiedziony punk, zawiedziony
la, la, la

Andrzej Karpiński – grudzień 1982

 

CIEMNY POKÓJ

Jaki ciemny pokój!
Po co wchodzisz tam?
Jaki ciemny pokój!
Po co wchodzisz tam?

Andrzej Karpiński – listopad 1982

 

TYMCZASOWY RAJ

Jaki mamy piękny kraj?
Taki tymczasowy raj.
Jaki mamy piękny kraj?
Taki tymczasowy raj.
Świeżego powietrza
brak nam dziś
ooo… brak nm dziś
Jaki mamy piękny kraj?
Taki tymczasowy raj.

Andrzej Karpiński – październik 1982

 

SKAFANDER PRZYJAŹNI

Rozciągam metale
topię tworzywa
gniotę papiery
formuję czas
kroję tkaniny
śruby przykręcam
ludzie się śmieją
ja się podniecam
Zbuduję ogromny
błękitny skafander
zbuduję ogromny
skafander przyjaźni
będzie mi dobrze
lecz nie będę miał
wyjścia bezpieczeństwa
wyjścia bezpieczeństwa

Andrzej Karpiński – październik 1982

 

CIEŃ

za ciasne buty ubrałem dziś
i wciąż tylko słychać jęk
Boję się chodzić
na samą myśl,
że wdepnę w swój cień

A jeśli powiem, że chcę już iść,
ze sobą nie wezmę nic
Przygotuj drogę, pomóż wstać
i pożycz mi swój cień

Andrzej Karpiński – 16 października 1982
(razem z tym tekstem zostało zaprojektowane logo zespołu REPORTAŻ)

 

ELEKTRYCZNE MIASTO

W zakonserwowanym
elektrycznym mieście
komputery mówią
ludzie jeszcze żyją.
Nowy ludzki system
jest kontrolowany
autem na baterię
zdalnie sterowanym
Amputujesz oczy
nogi, ręce, głowę,
i zakładasz obce
części zapasowe
Telefoniczny aparat miejscowy,
poprawi ci nieco stan finansowy,
kilka uderzeń według własnej inwencji,
da ci pewność na co dzień,
że masz źródło pieniędzy

Andrzej Karpiński – 30 listopada 1981

1981 teksty, obrazy, ilustracje

 

Wysoki dom

Jaki wysoki dom
frontowa ściana pęknięta
codziennie wychylasz się
z pięćdziesiątego piętra
Drapie się milion ludzi
Drapie się milion ludzi
Milion ludzi drapie ściany domu
milion ludzi śpieszy się do schronu
milion ludzi zlikwiduje dach
Ogarnie ich strach!
Gdyby ci się udało
opuścić swoje mieszkanie
ale jest za wysoko
więc próżne jest moje gadanie
Opróżnij swoje mieszkanie choć z gości
lecz ustaw ich najpierw przy ścianie
Przy ścianie z małą szczeliną
skonsumuj zaległe śniadanie
Drapie się milion ludzi
Drapie się milion ludzi

Andrzej Karpiński – 10 grudnia 1981

Worek foliowy

Idzie w górę, po drabinie
worek foliowy, za chwilę zginie
Bombardujesz go talerzami
już jest pocięty jak nożyczkami lecz…
Lecz worek nagle od wiatru urasta
i zaczął kierować się w stronę miasta,
my dokonamy mu szybkiej zmiany trasy
i niech ktoś spróbuje dotknąć nas
tu nikt nikomu nie wchodzi na pasy
ale polietylen musi prędko spaść
bo worek foliowy dobrze nadmuchany
otrzymał nieco błękitnego blasku
i znajdując miejsce w rękach człowieka
dziwnego w zapachu narobił trzasku

Andrzej Karpiński – 10 grudnia 1981

Elektryczne miasto

W zakonserwowanym
elektrycznym mieście
komputery mówią
ludzie jeszcze żyją.
Nowy ludzki system
jest kontrolowany
autem na baterię
zdalnie sterowanym
Amputujesz oczy
nogi, ręce, głowę,
i zakładasz obce
części zapasowe
Telefoniczny aparat miejscowy,
poprawi ci nieco stan finansowy,
kilka uderzeń według własnej inwencji,
da ci pewność na co dzień,
że masz źródło pieniędzy

Andrzej Karpiński – 30 listopada 1981

Czarny fortepian

Kupiłeś mi prezent, nie jestem zaskoczony
pokryty jest zazdrością, cały rozklejony
Prezent-fortepian, strunowo-klawiszowy
jest ciężko-czarny, kompletnie rozstrojony
Ciężki fortepianpian, ciężki fortepianpian
Kilka grubych strun ma ten cholerny grat
lecz zdecydowałem się i chcę na nim grać

Andrzej Karpiński – 16 listopada 1981

1981.11.13 zespół SOC koncert przed zespołem Republika II Festiwal Zespołów Nowofalowych klub Od Nowa Toruń

Zespół SOC na II Festiwalu Muzyki Nowofalowej w Toruniu, 13 listopada 1981 r. >> plakat festiwalu, >> plakat koncertowy SOC

Andrzej Karpiński – organy Żaczek Unitra, mini klawiatura Faemi
Piotr Łakomy – gitara basowa Jolana, Wah-Fuzz prod. PUE
Leszek Knaflewski śpiew i >> teksty 1981
Jan Knaflewski – perkusja

Nowofalowy zespół SOC utworzyliśmy we wrześniu 1981 roku, po rozwiązaniu punkowej grupy STEN. Wszyscy oprócz Jana byliśmy wtedy uczniami poznańskiego Liceum Plastycznego. Byliśmy już po koncertach z jugosłowiańską grupą Šarlo Akrobata (Poznań 18.10.1981). Dowiedzieliśmy się, że 13 listopada w Toruniu, ma odbyć się kolejny przegląd grup nowofalowych. Chcieliśmy przygotować utwory bardziej nowofalowe niż punkowe i koniecznie bez gitary elektrycznej. Bardzo skontrastowane i czasami konwulsyjne rytmicznie.
Ktoś z otoczenia wysłał do organizatorów kasetę magnetofonową z naszymi nagraniami. Na tej podstawie oraz z faktu występu z Šarlo Akrobata zaproszono nas na festiwal. Zespół SOC był w słabym stanie psychicznym, był w trakcie przebudowy i poszukiwania nowej, post punkowej koncepcji. Dwa miesiące wcześniej dowiedzieliśmy się, że nasz gitarzysta Dzidek wyjechał do Niemiec i… już nie wrócił. Dlatego STEN bez jego gitary musiał się przeobrazić w coś innego. Instrumentalnie powstała więc dziwna sytuacja, gdyż w SOC było teraz dwóch perkusistów i basista, a zespół nie miał… perkusisty. Leszek śpiewał i pisał teksty, a ja byłem zmuszony grać na klawiszach. I znów na perkusji zagrał Leszka brat Jan, chociaż oficjalnie do zespołu nie należał. Do Torunia przygotowaliśmy kilka utworów, ale nie zdążyliśmy ich dopracować. Nie byliśmy też przyzwyczajeni do muzyki bez gitary elektrycznej. To miał być nasz pierwszy koncert z ledwie słyszalnymi klawiszami Żaczek oraz ruską mini klawiaturą Faemi. Obydwa instrumenty nie miały wyjścia na wzmacniacz, więc nagłaśniało się je przykładając mikrofon do wewnętrznego głośniczka. Piotr grał na nowym, czeskim basie Jolana, dla kontrastu przez fuzz gitarowy.
Gospodarzem festiwalu był zespół Republika. Oprócz SOC i Republiki występowały tam zespoły: Brygada Kryzys, Brak, Oddech Szczura, Ultrafiolet, Transit, Novelty Poland, Opozycja, Rejestracja, Ostatnia Porcja, Elektricni Orgazm (Jugosławia) i Spaces (USA).
Po naszym, 20. minutowym koncercie, z którego nie byliśmy zadowoleni, wystąpiła Republika Był to promocyjny koncert tego zespołu. Gdy schodziliśmy ze sceny, na którą wchodził zespół Republika, śp. Grzegorz Ciechowski zabierając mikrofon Leszkowi, powiedział do publiczności „…a teraz będzie prawdziwa sztuka”. Ani naszego koncertu, ani innych wykonawców nie zarejestrowano z miksera. Pozostało tylko niniejsze, przegłośnione nagranie na kaseciaka z widowni, mające raczej WARTOŚĆ DOKUMENTALNĄ. Poczuliśmy niechęć do występowania na jakichkolwiek festiwalach szczególnie, gdy gospodarzem miał być lokalny zespół. Do Poznania wróciliśmy w słabym nastroju i nieco skłóceni. Był to nasz ostatni koncert związany z muzyką punk i new wave przed założeniem zespołu Reportaż. Miesiąc później, 13 grudnia 1981r. wprowadzono na terenie całej Polski… stan wojenny!!! Wróciłem do rodzinnej Piły, gdzie wcześniej uczyłem się w szkole muzycznej gry na fortepianie. W Pile poznałem Henryka Palczewskiego i rockową muzykę awangardową związaną z wytwórnią Recommended Records. Z tej inspiracji zrealizowałem w domu na preparowanym, pianinie i dwuścieżkowym magnetofonie nagrania nowych utworów solowych. Rozpoczęła się fascynacja rockową muzyką awangardową. Kilka miesięcy później, po powrocie do Poznania, wraz z Piotrem Łakomym i moją przyszłą żoną Marzeną, założyliśmy trio REPORTAŻ.

Koncerty SOC:

1981.11.13 – klub Od Nowa, Toruń, II Przegląd Zespołów Nowofalowych

1981.10.18 – kino Kosmos, Poznań >> koncert razem z jugosłowiańskim Šarlo Akrobata