2014-2018 NEWS FROM DOM

Projekt NEWS from DOM powstał w 2015 roku i ciągle się rozwija. Polega na komponowaniu muzyki w oparciu o improwizacje podczas prób i koncertów. W tym celu zostało zbudowane specjalne, mobilne studio, umożliwiające loopowanie akustycznej perkusji i innych instrumentów w czasie rzeczywistym, bez utraty jakości brzmienia. Są to głównie rockowe, konstruktywne ilustracje muzyczne z określonym w mojej wyobraźni celem artystycznej podróży. Nie chcę tworzyć zapisu bezużytecznej chwili lub chmury dźwięków o niczym. Nie chodzi o show, wymyślanie czegoś na siłę, psucie lub udziwnianie instrumentów. Staram się unikać przypadku, eksperymentować nie z instrumentem lub dźwiękiem, ale z MUZYKĄ. Chcę PROSTYMI ŚRODKAMI zbudować opowiadanie muzyczne, którego celem jest PRAWDA o wykonawcy, estetyka i forma muzyczna możliwie bliska mi biologicznie. Elektroniki używam tylko do przekształcania klasycznych instrumentów i głosu. Gdy mieszam ich brzmienie, trudno rozpoznać aktualne źródło dźwięku, Słuchacz przenosi się w głąb treści i o to mi właśnie chodzi. Recital ma się kończyć jak najdłużej po wykonaniu, ma tworzyć WSPOMNIENIE. Jeśli tak się nie stanie – tracimy CZAS.

26.04.2018 r. Poznań Blue Note.

Urodzinowy koncert harytatywny w celu wsparcia zakupu wózka rehabilitacyjnego dla niepełnosprawnej, 16-letniej Zuzanny ze Skórzewa. Dziewczynka, w wyniku błędu popełnionego przez lekarza, urodziła się w zamartwicy okołoporodowej i w konsekwencji tego cierpi na dziecięce porażenie mózgowe i wiele współistniejących schorzeń. Nie potrafi chodzić, samodzielnie siedzieć i mówić. Zuzia może siedzieć i być przewożona jedynie w specjalnie dobranym wózku, który jednocześnie spełnia funkcję fotelika terapeutycznego. Jego koszt to 17 200,00 zł. W trakcie koncertu i tuż po nim udało się zebrać kwotę 3 400,00 zł. Następnie akcja „Wózek dla Zuzi” była kontynuowana wśród przyjaciół, mieszkańców Skórzewia i w internecie. Łącznie zebrano kwotę ponad 9 000,00 zł. Dzisiaj Zuzia jest użytkownikiem nowego, nowoczesnego wózka. Wielkie podziękowania wszystkim ludziom dobrego serca!

17.11.2017 r. Warszawa, klub Oko.

Koncert w ramach cyklu „Grunt to bunt Fest”, organizowanego przez Grzegorza Witkowskiego – basistę zespołu Róże Europy. Koncert zawiera wiele improwizacji przeplatanych cytatami muzycznymi i tekstowymi utworów Reportażu z lat 80. Jest retrospektywą dotychczasowych dokonań. Przed koncertem oraz po jego zakończeniu, w Radiu Bunt odbywają się audycje promocyjne w postaci wywiadu-rzeki z Andrzejem Karpińskim. Ilustrowany muzycznie wywiad przeprowadza Grzegorz Witkowski – „Podpis nieczytelny”.

19.01.2017 r. Blue Note, Poznań.

Rockowe, improwizowane, konstruktywne ilustracje muzyczne z określonym w wyobraźni celem artystycznej podróży. Gra na kilku instrumentach równolegle, to tzw. muzyka synchroniczna. Elektronika jest uzywana do przekształcania klasycznych instrumentów i głosu. Po wymieszaniu brzmień, trudno rozpoznać aktualne źródło dźwięku, Słuchacz szybko przenosi się w głąb treści.

2014-2018 SUPLEMENTONY

SUPLEMENTONY to ilustracje muzyczne wykonywane podczas wernisaży malarstwa innych artystów. To spreparowane elektronicznie improwizacje na akustyczną perkusję, elektronikę i deklamacje. W zależności od rodzaju i treści malarstwa dobierane są odpowiednie instrumenty. Od akustycznych klawiatur dziecięcych i mini syntezatorów, poprzez sam głos, aż do pełnego instrumentarium z pełnym nagłośnieniem. Muzyka treścią i formą ściśle nawiązuje do przedstawianego malarstwa, przez co każdy recital jest inny. Jest dźwiękowym komentarzem do przedstawianego malarstwa.

04.06.2017 r. inauguracja pleneru malarskiego, Wieleń.

Impresje na Magnus Organs 350 i niemiecki budzik podczas inauguracji pleneru malarskiego Wieleń 2017. Akordeon poziomy Magnus Organs model 350 jest prezentem od Krzysztof Żukowskiego z zespołu Familija Radio Warszawa. Wymieniłem tylko uszczelki na nowe i wyczyściłem silnik turbinowy. Teraz całość tłoczonego powietrza jest skierowana na rezonatory i instrument ma pełne brzmienie. Niestety rezonatory są z plastiku, więc akordeon lekko nie stroi. Ma to oczywiście swój urok. To amerykański instrument z lat 50. przeznaczony do nauki muzyki dla dzieci. Wykorzystuję go tylko do projektu Suplementony. Jest bardzo cichy i podczas gry słychać stukot plastikowych klawiszy, co tworzy specyficzny klimat. W większych pomieszczeniach wymaga nagłośnienia mikrofonami.  

07.04.2016 r. Galeria Rozruch, Poznań.

Recital na preparowany głos i perkusję podczas wernisażu „pozaPoznaniem – Panta Rhei” w glarii Rozruch prowadzonej przez Witolda Zakrzewskiego. Improwizowana ilustracja muzyczna do malarstwa Małgorzaty Ciernioch, Przemysława Kaleńskiego, Mariusza Korbańskiego, Sylwestra Łachacza. Projekt został podzielony na cztery, pięciominutowe części dostosowane formą do prezentowanego malarstwa. Nie jest łatwym zadaniem zilustrować cztery światy malarstwa za pomocą głosu, dwóch talerzy i kilku bębnów. 

11.05.2015 r. Galeria Perlegal, Skórzewo.

SUPLEMENTONY – zilustrowałem muzycznie obrazy Katarzyny Słuchockiej na skromną, akustyczną perkusję. Nałożyłem na „rzuty architektoniczne” „rzuty rytmiczne”. Zastosowanie bębnów i matematycznych rytmów korespondowało moim zdaniem z tematyką archeologiczną i malarstwem geometrycznym. Najbardziej podoba mi się w obrazach artystki życie, które próbuje wydostać się spod betonu najmniejszą szczelinką i przetrwać. Przedstawione w filmie obrazy Dr inż. arch. Katarzyny Słuchockiej zostały zainspirowane Rezerwatem Archeologicznym „Genius loci” na Ostrowie Tumskim w Poznaniu. Jest to dział Muzeum Archeologicznego stworzony na terenie najstarszej części Poznania, gdzie ponad tysiąc lat temu było centrum tworzącego się państwa polskiego. Twórcy placówki, archeologowie i architekci, zafascynowani „geniuszem architektonicznym pierwszych Piastów”, odkrywszy relikty starych budowli, m.in. wału obronnego, który powstał w czasach Mieszka I, połączyli je z nowoczesnymi obiektami i multimediami współtworzącymi muzealną ekspozycję. Poznański „genius loci” („duch miejsca”) przerzucił faktyczny most ponad czasem, łącząc technologie, które były nowe tysiąc lat temu, z tymi, które są nowe dziś. Rejestracja video na 4 telefony komórkowe: Marzena Karpińska i Filip Karpiński

2013-2015 GŁOS Z WIELKOPOLSKI, CZYLI DOMOWY WYRÓB KIEŁBAS

„Głos z Wielkopolski czyli Domowy Wyrób kiełbas” jest projektem, który polega na uzyskaniu równowagi między formą a treścią jak najprostszymi środkami. Celem jest połączenie słowa z dźwiękiem w kierunku stworzenia bardziej słuchowiska muzycznego niż koncertu. Projekt zawiera autorskie teksty współczesne i utwory aranżowane, wkomponowane między teksty historyczne i muzykę improwizowaną. Środkiem wykonawczym są wyłącznie głos i perkusja, czasami przetwarzane elektronicznie. Głównym osiągnięciem, według autorów projektu, jest utworzenie w warstwie tekstowej portretu Wielkopolaka, wcale nie odbiegającego cechami osobowości i obyczajów od dzisiejszego Wielkopolanina. Natomiast w warstwie muzycznej, udaje się osiągnąć niemożliwe do odróżnienia dźwięki grane na żywo od dźwięków przed chwilą nagrywanych i za chwilę odtwarzanych. Dodatkową satysfakcję daje możliwość zaprezentowania projektu całkowicie niezależnego od pieniędzy jakichkolwiek dotacji, osób, firm lub instytucji. Projekt jest ucieczką od wszelkich wzorców umożliwiających porównanie. Również ucieczką od własnych, wcześniej tworzonych rozwiązań. Z okazji 30 lat działalności zespołu Reportaż w projekcie wykorzystano trzy, stare utwory z lat 1983-1985, ale jakże aktualne w dzisiejszej rzeczywistości. Są także, jak na reporterów przystało, nowe kompozycje, odnoszące się do obecnych wydarzeń. Marzena Karpińska-głos i Andrzej Karpiński-perkusja, głos.

22.02.2014 r. Pawilon nowa Gazownia, Poznań.

Koncert w poznańskiej Nowej Gazowni na zaproszenie Estrady Poznańskiej, pod kierownictwem Tomasza Karczewskiego. Blisko dwa tygodnie trwa szeroka promocja nowego projektu w lokalnej prasie, radiu i w telewizji. Po doświadczeniach z premierowego koncertu materiał zostaje zredukowany i dopracowany technicznie. Utwory i improwizacje trwające pomiędzy tekstem czytanym są grane żywiej i trwają krócej. Marzena również redukuje tekst i rozpoczyna pracę nad jego interpretacją. Nowa Gazownia jest świetnie wyposażonym miejscem. Panele akustyczne na owalnych ścianach i suficie zapewniają dobrą akustykę. Koncert nagłaśnia świetny realizator dźwięku Eryk Kozłowski. Mimo nietypowej tematyki i formuły koncertu, do Pawilonu przybywa liczna publiczność.

2008-2009 OPERACJA MEDIA

„Operacja Media” odnosi się do roli mediów we współczesnym Świecie, widzianych przez muzyków z perspektywy Polski. Kraj ten jest terenem odwiecznych eksperymentów socjologicznych, politycznych, gospodarczych i kulturowych. Polska, znajdująca się w centrum Europy, stała się również miejscem dezinformacji i fałszowania historii. W warstwie muzycznej, projekt odnosi się do tradycji improwizacji rockowej, sięgającej najnowszych rozwiązań i eksperymentów z dźwiękiem. Grupa używa starych, analogowych instrumentów; perkusję, klawiatury, przedmioty, których dźwięki przetwarzane są elektronicznie, a całość miksowana przez muzyków w czasie rzeczywistym. Teksty, stanowią wyrwane z kontekstu fragmenty codziennej prasy, i prezentowane są w formie melodeklamacji. W treść, w nieoczekiwanych momentach, są wplatane krótkie teksty przygotowane. Muzycy imitują odgłosy radia, telewizji i druku, przeprowadzając operację na „chorych” urządzeniach powielających. Atmosferę projektu uzupełnia specjalna scenografia, której głównym elementem jest lampa operacyjna zawieszona nad muzykami, w centrum szaro-błękitnej sceny. Dodatkowym efektem, są podawane przed koncertami, nieprawdziwe informacje na temat zespołu i muzyków. Gościem specjalnym projektu jest światowej klasy perkusista, producent i kompozytor Chris Cutler.

Program „Operacja Media” został zaprezentowany na następujących koncertach:

2008.09.12 Centrum kultury Zamek, Poznań, (koncert z Chrisem Cutlerem)
2008.11.21 Sala Gotycka, Wrocław (koncert z Romanem Rauhutem)
2008.11.25 Divadlo Archa, Praga (koncert z Chrisem Cutlerem)

25.11.2008 r. Divadlo Archa, Praga.

W Pradze koncert odbywa się w pięknym i bardzo dobrze wyposażonym teatrze. Scena i widownia znajdują się poniżej poziomu ziemi. Natomiast nad teatrem mieszczą się studia telewizji czeskiej. Po doświadczeniach zdobytych na poprzednich koncertach w Poznaniu i Wrocławiu, program został nieco zmodyfikowany i uporządkowany. Chris Cutler (perkusja, elektronika), Andrzej Karpiński (perkusja, mini klawiatury, elektronika, teksty, deklamacje), Witold Oleszak (klawiatury).

21.11.2008 r. Sala Gotycka, Wrocław.

Chris Cutler do Wrocławia nie mógł przyjechać, a koncertu już nie było można odwołać. Zatem zaprosiliśmy na próby i na wrocławski koncert gitarzystę Romana Rauhuta. Bardzo szybko zapoznał się z czterema częściami koncertu. Ponieważ forma projektu była otwarta, instrumentarium nie było ściśle określone. Zamiana zelektryfikowanej perkusji melodycznej na gitarę „perkusyjną” nie zmieniło głównej koncepcji artystycznej.

12.09.2008 r. Centrum kultury Zamek, Poznań.

Cztery dni przed koncertem Chris Cutler przyjeżdża do Poznania i rozpoczynają się kilkudniowe próby. Kilkanaście godzin improwizacji jest rejestrowane studyjnie. Powstaje pomysł wydania CD z tych spotkań. W trakcie kilkudniowych prób Cutler i Karpiński jadą do poznańskiej drukarni Joppol nagrać na rejestrator cyfrowy dźwięki maszyn drukarskich. Zostaje omówiony podział programu i podział używanych instrumentów perkusyjnych. Chris Cutler (perkusja, elektronika), Andrzej Karpiński (perkusja, mini klawiatury, elektronika, teksty, deklamacje), Witold Oleszak (klawiatury).

2007-POGOFONIC – FESTIWAL GARE AUX OREILLES – COUSTELLET/AVIGNON (FRANCJA)

Reportaż, projekt Pogofonic, festiwal Gare aux Oreilles w Coustellet k. Awinion, 30.06.2007 r.Eksperymentalny duet POGOFONIC powstał we Francji, w trakcie spotkania muzyków na festiwalu Gare Aux Oreilles w 2005 r. Andrzeja Karpińskiego i Nicolasa Chatenoud – basisty z Awinionu, członka stowarzyszenia artystycznego Inoui Productions. Po dwóch latach pracy i koncertach w Polsce Pogofonic wypracował tożsamość muzyczną i rozwinął własny język energetycznej improwizacji. Projekt Pogofonic jest kontynuacją pierwotnego pomysłu Andrzeja Karpińskiego Krzesło Eklektyczne, polegającego na improwizowaniu w duetach z różnymi muzykami. Nicolas Chatenoud (gitara, bas, głos) aktywność w muzyce progresywnej rozpoczął z kolektywem teatralno – muzycznym Crésudi, założył grupę rockową HdB, z którą nagrał dwie płyty CD. Stanowi trzon grupy LES FIGURES, projektu kierowanego przez Guigou Cheneviera. Projekt był i jest prezentowany podczas koncertów de la Vilette, festiwalu MIMI i festiwalu Musique Action. Nicolas Chatenoud założył kolektyw Multipass, który tworzy instalacje dżwiękowe i wizualne X-Pass. Komponuje dla licznych grup teatralnych. Wykonuje muzykę solo dla Cie Tératos Logos. Pracuje z Guigou Chenevierem w spektaklach Ailleurs, Paroles de Pierres i w Bleus de Travail grupy Cie Mises en Scene. Komponuje i bierze udział jako aktor w lekturach muzycznych Mises en Scene, Les Lettres d’Algérie. Zagrał w ich ostatnim przedstawieniu Cairn. Pracuje z Guigou Chenevierem i Guillaume Saurelem (obaj z grupy VOLAPUK), między innymi przy filmie The Unknown (Tod Browing) i Greed (Erich Von Stroheim). Od 2005 roku improwizuje z Andrzejem Karpińskim -Reportaż, w projekcie Pogofonic. Pracuje także nad solowym albumem.

Projekt Pogofonic został zaprezentowany na następujących koncertach:
2007.06.30 festiwal Gare aux Oreilles, Coustellet-Avignon.
2007.02.25 Centrum Sztuki Współczesnej, Warszawa.
2007.02.24 Akademicki Ośrodek Inicjatyw Artystycznych, Łódź.
2007.02.23 klub Meskal, Poznań.
2006.06.03 klub Stary Browar, Poznań.
2005.06.22 próby i budowa materiału, studio grupy Volapuk w Awinion.

2005-2010 BEZSENSORY

„Bezsensory” to projekt duetu Karpiński / Oleszak. Początkowo jedno ze spotkań w duecie w ramach koncepcji „Krzesło Eklektyczne”, do której Karpiński zaprasza na improwizowane sesje różnych muzyków. Spotkanie z Witoldem Oleszakiem trwa niemal pięć lat. Jest to muzyka wyłącznie instrumentalna, bogato nasycona elektroniką. Wszystkie instrumenty połączone są looperami i urządzeniami efektowymi. Perkusja ma dołączone triggery czułe na wibracje naciągów. Przy większej sile uderzenia czujnik wyzwala wybrane brzmienie z modułu. Umożliwia to granie równych unisono akustycznej perkusji z samplami instrumentów dętych lub strunowych. To rozwiązanie jest stosowane w solowym projekcie „Gulasz z Serc” jednak w duecie przynosi lepsze rezultaty artystyczne. Powstaje pomysł, aby przez pół roku w klubie Charyzma w Poznaniu nagrywać comiesięczne, improwizowane koncerty w tych samych warunkach akustycznych i sprzętowych. Po selekcji nagrań, z kilkunastu godzin materiału, najciekawsze fragmenty ukazują się na CD „Bezsensory” wydawnictwa ARS2 Henryka Palczewskiego. Premiera płyty ma miejsce 25 czerwca 2006r. podczas koncertów Reportażu i Freda Fritha w Starym Browarze w Poznaniu. Projekt Bezsensory był prezentowany na wielu koncertach i festiwalach, między innymi na Avangard Festival w Schiphorst w Niemczech, gdzie Reportaż zaprasza grupa Faust i Jean-Herve Peron.

Program „Bezsensory” został zaprezentowany na następujących koncertach:

2005.12.23 klub Charyzma, Poznań
2006.01.24 klub Charyzma, Poznań
2006.03.07 klub Charyzma, Poznań
2006.04.25 klub Charyzma, Poznań
2006.06.25 klub Stary Browar, Poznań, koncert z Fredem Frithem
2006.09.29 klub AOIA, Łódź, cykl Poza Horyzont
2007.03.19 klub Park, Piła
2010.07.02. Avantgarde Festival, Schiphorst

 

02.07.2010 r. koncert Bezsensory na Avantgarde Festival Schiphorst.

W 2010 roku Reportaż został zaproszony przez Jeana Hervé Peron i grupę Faust na Schiphorst Avant-Garde Festival. Zagrałem tam w duecie z Witoldem Oleszakiem koncert pt. „Bezsensory” z bardzo dużą ilością improwizacji. Schiphorst to mała miejscowość pod Hamburgiem, w której mieszka i tworzy grupa Faust. To bardzo dziwne i znane miejsce w środowisku rocka awangardowego. Jean jest dobrym organizatorem. Zjeżdżają się tutaj ludzie z całego świata. Pomieszczenia festiwalowe to po prostu stare gospodarstwo rolne. Największa scena mieści się w… stodole. Dużo drewna i prawdziwa cegła daje świetną akustykę w każdym z pomieszczeń. Na podwórku są piaskownice dla dzieci, a na środku miejsce na wieczorne ognisko. Skoszone pole przynależne do gospodarstwa pełni podczas festiwalu funkcję wielkiego parkingu i pola namiotowego. Dodatkową atrakcją są kombajny i maszyny rolnicze, na których Faust czasami daje improwizowane koncerty. Miłe wspomnienia.

25.06.2006 r. koncert Bezsensory połączony z recitalem Freda Fritha, Stary Browar, Poznań.

Koncert organizuje Łukasz Knasiecki, który w Starym Browarze zajmuje się organizacją koncertów i wystaw. Słodownia Browaru była wtedy relatywnie nowym miejscem koncertowym w Poznaniu. Bardzo dobrze wyposażona i wytłumiona przestrzeń. W godzinach popołudniowych odbywa się próba dźwięku, w tym samym czasie przyjeżdża Fred Frith. Ostatni, wspólny koncert Reportażu z Fredem Frithem ma miejsce podczas wspólnych koncertów z Sceleton Crew w Toruniu i Warszawie w 1984r. Zarówno wtedy, jak i po 22 latach spotkanie jest bardzo pouczające i inspirujące. Koncert Bezsensory: Andrzej Karpiński (perkusja, mini klawiatury, elektronika), Witold Oleszak (klawiatury) jest świetnym wstępem do jeszcze bardziej interesującego występu solowego Freda Fritha.

2004-2015 KRZESŁO EKLEKTYCZNE

„Krzesło Eklektyczne” to projekt muzyki improwizowanej w duetach. Elementem stałym jest muzyka wykonywana na specjalnym zestawie instrumentów łączącym preparowaną perkusję akustyczną z syntezatorem analogowym, a także mini-klawiatury z samplami instrumentów dętych. Charakterystyczne jest ulokowanie muzyków w centrum przestrzeni koncertowej, a publiczności w kręgu. Aby uzyskać maksymalną różnorodność w utworzonych duetach Karpiński zaprasza muzyków ze skrajnych „światów muzycznych”. Ten eklektyzm jest dla autora wyzwaniem do połączenia w całość pozornie niepasujących do siebie osobowości. Praca nad projektem rozpoczyna się już na początku 2004r. Muzycy nadają tytuły robocze, szukają optymalnych rozwiązań brzmieniowych. W każdym z duetów unika się komponowania. Przez ponad dziesięć lat zarejestrowano olbrzymią ilość materiału z udziałem następujących muzyków: kontrabasistą Bogdanem Mizerskim, pianistą Witoldem Oleszakiem, gitarzystą/basistą Nicolasem Chatenoud, lirnikiem/akordeonistą/pianistą/śpiewakiem Jackiem Hałasem, lirnikiem Pascalem Lefeuvre, gitarzystą Romanem Rauhutem, wiolonczelistą Filipem Merskim oraz z muzykami grupy Lautari.

Program „Krzesło Eklektyczne” został zaprezentowany na następujących koncertach:

2004.12.10 klub Blue Note, Poznań, Święto Liry Korbowej (koncert z Pascalem Lefeuvre i Lautari)
2005.01.02 klub Stary Browar, Poznań

12.01.2005 r. Stary Browar, Poznań.

Koncert organizuje Łukasz Knasiecki, który w Starym Browarze zajmuje się organizacją koncertów i wystaw. Susznia Browaru jest wysoką wieżą przypominającą wnętrze studni z fatalną akustyką. Koncert Krzesło Eklektyczne: Andrzej Karpiński (perkusja, mini klawiatury, elektronika), Witold Oleszak (klawiatury) jest rejestrowany. Uzyskane podczas prób i koncertu sposoby improwizowania i komunikowania przyczyniają się do powstania kilkuletniego projektu „Bezsensory”, a następnie „Emotikony i piktogramy”.

10.12.2004 r. Blue Note, Poznań.

Koncert muzyki improwizowanej realizowany w ramach „Festiwalu liry korbowej Zakręceni 2004” zatytułowany „The Book – work in progres”. Organizatorem i autorem projektu jest Jacek Hałas, a gościem specjalnym festiwalu jest wirtuoz liry korbowej Pascal Lefeuvre.  Jacek Hałas, grający w projekcie na fortepianie, zaprasza do współpracy duet Reportaż; perkusistę Andrzeja Karpińskiego, pianistę Witolda Oleszaka oraz skrzypka Maciej Filipczuka i flecistę Michała Żaka z zespołu Lautari. Z uwagi na kilkudniowe próby i wiele godzin zarejestrowanego materiału, część improwizacji włączono do projektu Krzesło Eklektyczne. Nagrany podczas prób materiał zawiera duety Karpińskiego z Pascalem Lefeuvre, Jackiem Hałasem i Witoldem Oleszakiem.

2004-2005 OBUH NA JEDNEGO

11-16.08.2004r. analogowe studio Wojciecha Czerna w Rogalowie. Nagrywanie materiału „Obuh na jednego”. W 2004r. pojawia się pomysł nagrania płyty winylowej z improwizacjami perkusyjno-klawiszowymi. Oczywiście najlepsze do tego  jest studio w Rogalowie, koło Zarzeki w gminie Wąwolnica. Już samo studio i jego wyposażenie jest tak inspirujące, że część muzyki tworzy się tam sama. Całość mieści się w starym młynie, a w środku znajduje się kolekcja analogowego sprzętu studyjnego. Do Rogalowa nie zabieram nic poza woreczkiem z pałkami. Celem jest zrealizowanie materiału w istniejących tam warunkach. Pierwszego dnia orientuję się, że owszem, jest dużo instrumentów i części perkusji, jednak wszystko wymaga nastrojenia, a właściwie naprawienia. Zastaję trzy, stare talerze. Z dwóch z nich muszę wykonać ponad pół metrowej średnicy hi-hat. Nie ma żadnych, sprawnych statywów, większość instrumentów mocuję zakupionym na targu w Wąwolnicy sznurkiem. Jako talerz efektowy służy mi mosiężna miska. Wszystko to zaczyna mi się podobać, czuję się jak w latach 80. Wydobywam pomysły z tego co jest. Oczywiście samo studio jest bardzo dobrze wyposażone. Muzycy dowożą tam własne instrumenty. Jak zwykle, ja chcę inaczej. W kilka dni nagrywam całkiem dobre ślady perkusji i klawiatur. Po powrocie do domu łączę ślady w różnych konfiguracjach, poszukuję wstępnej bryły. Za kilka miesięcy powstają zarysy kompozycji. Niestety, do dzisiaj projekt nie jest dokończony. Czekam na kolejną, muzyczną wyprawę w Lubelskie.

2003-2004 GULASZ Z SERC

Żyjemy w świecie szybkich zmian. Nasze reakcje często decydują o powodzeniu w życiu. Nadmiar informacji i możliwości, udręka wolności, trudności z dokonywaniem wyboru. Program „Gulasz z Serc” jest wołaniem wrażliwego człowieka o umiar, o zachowanie proporcji i opamiętanie. Jest to protest przeciwko materialnemu, zdziczałemu rozwojowi człowieka za wszelką cenę. Krzyki i jęki rozsądku. Próba zestawienia tradycyjnego postrzegania nauki, miłości i sztuki z ich deformacjami i patologiami. Autor zadaje pytania; czy przyzwyczajenie to już tradycja? Czy grzeczność to już kultura? Wędrując do wnętrza siebie, przez rozgłośnie radiowe i ustawy rządowe, dociera poprzez toalety na plażę, gdzie zachwyca się różnorodnością ludzi i otoczenia. Pyta niepewnie o sens dążenia świata do jednorodności kultury, uczuć, technologii, a nawet wyżywienia. Z wyraźnie ironicznym “eR”, autor wyraża swój stosunek do wyższych sfer. Natomiast w nizinach społecznych znajduje wielki potencjał prawdy, pasji i poświęcenia. Szydzi z niebycia sobą, z kreowania siebie na kogoś innego, pozornie lepszego…

Program „Gulasz z Serc” został zaprezentowany na następujących koncertach:

2003.02.17 galeria Audiosfery, ASP, Poznań
2003.04.11 klub Piwnica 21, Poznań
2003.06.08 klub Czarny Spichrz, Włocławek
2003.06.14 klub CSW, Warszawa
2003.06.25 klub Blue Note, Poznań, Festiwal Teatralny Malta
2003.11.19 klub Kisielice, Poznań
2004.04.17 klub Chatka Żaka, Lublin, festiwal Zdaerzenia

08.06.2003 r. Czarny Spichrz, Włocławek.

Zaskoczenie. Na koncert przybyło około 40. osób. Wszyscy bardzo zaangażowani i słuchający każdego szczegółu programu. Pierwszy raz „sztuczne ptaszki” wybrzmiewające z głośników na długi czas przed koncertem zadziałały prawidłowo. Udany koncert. Owacje na stojąco, zainteresowanie i szczere, bezinteresowne rozmowy do późnej nocy. Wzruszające było deklamowanie przez jednego z słuchaczy tekstów Reportażu sprzed 17 lat. Spotkanie z publicznością zakończyło się o trzeciej w nocy. Klub Piwnica w Czarnym Spichrzu był prowadzony przez Renatę i ś.p. Jacka Leszczyńskich, ludzi niezwykłych, oddanych muzyce i swojemu klubowi całkowicie. Jest to miejsce godne polecenia!

11.04.2003 r. Piwnica 21, Poznań.

Udany koncert. Przybyło około 120 osób. Niezwykła atmosfera przed i po koncercie. Klub umieszczony w prawdziwej piwnicy po starej winiarni, pod kamienicą przy Starym Rynku w Poznaniu. Przed koncertem, przez ponad godzinę ćwierkały coraz głośniej blaszane ptaszki. Gromadzących się ludzi powoli przestało to dziwić i nastąpił początek; (Dobry wieczór, zapraszamy na gulasz z serc…) Mimo trudnego akustycznie pomieszczenia udało się opanować akustykę i jakość dźwięku była bardzo dobra.  Muzyka wypełniła piwnicę po brzegi, z wykorzystaniem mocy 1800W. Publiczność była bardzo zróżnicowana, i jak przed laty, zabrała do domu dużo przemysleń i refleksji… Koncert miał bardzo dobre komentarze w mediach.

1986-1987 PRAWO CIĄŻENIA

Prawo Ciążenia to seria koncertów z muzyką improwizowaną, przeplataną utworami aranżowanymi. Podczas wykonywania utworów aranżowanych na scenie prezentowane są: >> ilustracje. Program prezentowany jest w latach 1986-1987 podczas jedenastu koncertów w klubach, teatrach i podczas festiwali. Najważniejszymi wydarzeniami dla zespołu Reportaż jest koncert zamknięty zorganizowany dla Braci Quay i przyjaciół z Poznania oraz udział w międzynarodowym festiwalu muzyki awangardowej Marchewka (Carrot) w Warszawie. Muzycy nawiązują ważne, artystyczne kontakty oraz zdobywają doświadczenie podczas artystycznych spotkań z ważnymi twórcami kina i rockowej muzyki awangardowej.

Program „Prawo Ciążenia” został zaprezentowany na następujących koncertach:

1986.10.29, klub Nurt, Poznań
1987.01.02, klub Rivera Remont, Warszawa, festiwal Kontrola `86
1987.01.03, klub Rivera Remont, Warszawa, festiwal Kontrola `86
1987.01.10, klub Gwint, Białystok
1987.03.16, klub Eskulap, Poznań
1987.03.27, Hala Gwardii, Warszawa, festiwal Marchewka (Carrot)
1987.05.09, teatr Dialog, Koszalin
1987.05.10, teatr Dialog, Koszalin
1987.10.16, klub Pod Lipami, Poznań, (koncert z braćmi Quay)
1987.10.22, klub Nurt, Poznań
1987.11.23, klub Zaścianek, Kraków

27.03.1987 r. Marchewka Carrot, Hala gwardii, Warszawa.

Międzynarodowy Festiwal Muzyki Awangardowej „Marchewka” w Warszawie. Trzydniowe święto rockowej awangardy. Koncerty te, przy wsparciu warszawskiego Alma Artu organizuje Jugosłowianin Libero Pertič, współtwórca zespołu Radio Warszawa. Nasz udział w festiwalu organizuje Henryk Palczewski. Reportaż ma już markę na mapie rocka awangardowego. Przyczyniają się do tego wydane kasety i płyty winylowe w wytwórniach na zachodzie, a w Polsce wspólne koncerty z amerykańskim duetem Skeleton Crew (Fred Frith i Tom Cora). Wśród występujących na festiwalu są wielkie nazwiska światowej, rockowej awangardy; David Thomas (Pere Ubu, Wooden Birds), Cabaret Voltaire, Chris Cutler (Henry Cow, Art Bears, Cassiber), Minimal Compact, The Ex, The Shrubs, Kempec Dolores, Mint Addicts, Wolfgang Press, Die Todliche Doris, zespoły z Rygi i z Moskwy (Maszina Wriemieni i Żoltyje Pocztyliony). Z Polski oprócz Reportażu udział bierze; organizator – Radio Warszawa, Pociąg Towarowy i wykonawcy prezentujący się na małej scenie, między koncertami.  Do Warszawy zabieramy dużo sprzętu; skrzynie z perkusją, strasznie ciężkie organy B-2 (nazywamy je B52) oraz teczkę z ilustracjami i czarne tlo scenograficzne, zszyte z dwunastu, pofarbowanych prześcieradeł. Hala Gwardii, to wielka przestrzeń, jesteśmy zaskoczeni, że chłopaki z Radio Warszawa zagospodarowują plastycznie tak dużą kubaturę. Wielka scena prawie w całości obłożona i obwieszona kalką techniczną i posklejanymi arkuszami szarego papieru. To wszystko pomalowane w jakieś abstrakcyjne formy, napisy i znaki. Świetny efekt. Są dwie sceny; główna i mała oraz stanowisko dźwiękowców. W południe odbywa się nasza próba dźwięku. Co chwilę przyjeżdżają kolejni wykonawcy, ciekawi ludzie, trudno się skupić. Po południu przyjeżdża z Okęcia stary, NRD-owski Robur. Wysiadają z niego muzycy grupy Wooden Birds. Nie sposób nie zauważyć Davida Thomasa. To wielki, masywny facet. Z drobnym Chrisem Cutlerem wyglądają jak Flip i Flap. Chris Cutler jest zaskoczony tak wielką halą. Mówi, że u nich gra się wyłącznie w małych klubach. Thomas mówi, że ani z Pere Ubu, ani z żadnym innym zespołem nie grał w tak dużym pomieszczeniu. Nagłośnienie jest do przyjęcia. Reportaż ma grać pierwszy raz dla kilkutysięcznej widowni. Około 16:00  próbę ma Wooden Birds. Chce pierwszy raz zobaczyć na żywo Cutlera w trakcie próby. Interesuje mnie wszystko; muzyka, sprzęt zachowanie muzyków. Heniu objaśnia nam kto, jest kim. Zajmujemy jakieś miejsca na scenie, za muzykami Wooden Birds. Wśród ludzi związanych z zespołem Piotrek siada obok Maggie Thomas, projektantki okładek płyt w Recommended Records. David Thomas gra na mini-akordeonie, śpiewa i jest strasznie spocony. Po próbach dźwięku i przez kolejne trzy dni jesteśmy razem z Wooden Birds. Gastronomia, wieczorne spotkania, zakwaterowanie. Drugiego dnia festiwalu poznajemy ludzi z Minimal Compact. Nick Hobbs z The EX już nas zna z polskich koncertów z Sceleton Crew w Toruniu i Warszawie w roku 1984. Takie okazje zdarzają się rzadko. To jedne z najciekawszych, muzycznych dni lat osiemdziesiątych. Cieszę się, że Reportaż gra na tak ważnym festiwalu. Podczas festiwalu Marchewka wykonujemy muzykę improwizowaną przeplataną utworami z dopiero co nagranego LP „Reportaż” dla wytwórni Tonpress: Wybór, Zmartwienie, Martwa Natura, Opętanie, Titanic i Zamęt.

16.03.1987 r. klub Eskulap, Poznań.

Koncert „Prawo Ciążenia” w klubie Eskulap w Poznaniu odbywa się 16 marca 1987r. a więc trzy tygodnie po nagraniu płyty LP dla wytwórni Tonpress. Eskulap jest wtedy siedzibą Teatru Ósmego Dnia więc dostosowujemy się wizualnie do klimatu sceny. Wykorzystujemy sprawdzony pomysł z tekturą falistą, lecz tym razem, malujemy na niej abstrakcyjne ptaki i praptaki. Tektura ma tę zaletę, że już jej dwa rzędy, zszyte zszywaczem, utrzymują sztywność i stanowią scenograficzną ścianę. Na koncerty wozimy coraz więcej bagażu, a teraz jeszcze bele tektury… Na tym koncercie gramy muzykę improwizowaną, przeplataną utworami: Opętanie, Sen, Titanik, Zmartwienie, Martwa natura, Zamęt, Narcyz i Wybór. Na scenie od lewej: Andrzej Karpiński – perkusja Amati, talerze i gongi Paiste, Amati, Trova, śpiew i teksty, Paweł Paluch – fagot Adler, mini-ksylofon Amati, Piotr Łakomy – bas Ibanez, struny Rotosound, dzwonki Polmuz, niutnia i Arnold Dąbrowski – pianino Calisia, syntezator Korg Poly 800/2, śpiew. Organizatorem koncertu jest Henryk Palczewski. Koncert odbywa się na 11 dni przed wyjazdem na festiwal Marchewka. Dlatego jest dla muzyków swoistą próbą generalną przed jeszcze ważniejszym wydarzeniem.