Grupa muzyczna tworząca od 1982 r. zaangażowaną społecznie muzykę eksperymentalną i improwizowaną zaliczaną do rocka awangardowego. Także solowa twórczość Andrzeja Karpińskiego.
Projekt NEWS from DOM powstał w 2015 roku i ciągle się rozwija. Polega na komponowaniu muzyki w oparciu o improwizacje podczas prób i koncertów. W tym celu zostało zbudowane specjalne, mobilne studio, umożliwiające loopowanie akustycznej perkusji i innych instrumentów w czasie rzeczywistym, bez utraty jakości brzmienia. Są to głównie rockowe, konstruktywne ilustracje muzyczne z określonym w mojej wyobraźni celem artystycznej podróży. Nie chcę tworzyć zapisu bezużytecznej chwili lub chmury dźwięków o niczym. Nie chodzi o show, wymyślanie czegoś na siłę, psucie lub udziwnianie instrumentów. Staram się unikać przypadku, eksperymentować nie z instrumentem lub dźwiękiem, ale z MUZYKĄ. Chcę PROSTYMI ŚRODKAMI zbudować opowiadanie muzyczne, którego celem jest PRAWDA o wykonawcy, estetyka i forma muzyczna możliwie bliska mi biologicznie. Elektroniki używam tylko do przekształcania klasycznych instrumentów i głosu. Gdy mieszam ich brzmienie, trudno rozpoznać aktualne źródło dźwięku, Słuchacz przenosi się w głąb treści i o to mi właśnie chodzi. Recital ma się kończyć jak najdłużej po wykonaniu, ma tworzyć WSPOMNIENIE. Jeśli tak się nie stanie – tracimy CZAS.
26.04.2018 r. Poznań Blue Note.
Urodzinowy koncert harytatywny w celu wsparcia zakupu wózka rehabilitacyjnego dla niepełnosprawnej, 16-letniej Zuzanny ze Skórzewa. Dziewczynka, w wyniku błędu popełnionego przez lekarza, urodziła się w zamartwicy okołoporodowej i w konsekwencji tego cierpi na dziecięce porażenie mózgowe i wiele współistniejących schorzeń. Nie potrafi chodzić, samodzielnie siedzieć i mówić. Zuzia może siedzieć i być przewożona jedynie w specjalnie dobranym wózku, który jednocześnie spełnia funkcję fotelika terapeutycznego. Jego koszt to 17 200,00 zł. W trakcie koncertu i tuż po nim udało się zebrać kwotę 3 400,00 zł. Następnie akcja „Wózek dla Zuzi” była kontynuowana wśród przyjaciół, mieszkańców Skórzewia i w internecie. Łącznie zebrano kwotę ponad 9 000,00 zł. Dzisiaj Zuzia jest użytkownikiem nowego, nowoczesnego wózka. Wielkie podziękowania wszystkim ludziom dobrego serca!
17.11.2017 r. Warszawa, klub Oko.
Koncert w ramach cyklu „Grunt to bunt Fest”, organizowanego przez Grzegorza Witkowskiego – basistę zespołu Róże Europy. Koncert zawiera wiele improwizacji przeplatanych cytatami muzycznymi i tekstowymi utworów Reportażu z lat 80. Jest retrospektywą dotychczasowych dokonań. Przed koncertem oraz po jego zakończeniu, w Radiu Bunt odbywają się audycje promocyjne w postaci wywiadu-rzeki z Andrzejem Karpińskim. Ilustrowany muzycznie wywiad przeprowadza Grzegorz Witkowski – „Podpis nieczytelny”.
19.01.2017 r. Blue Note, Poznań.
Rockowe, improwizowane, konstruktywne ilustracje muzyczne z określonym w wyobraźni celem artystycznej podróży. Gra na kilku instrumentach równolegle, to tzw. muzyka synchroniczna. Elektronika jest uzywana do przekształcania klasycznych instrumentów i głosu. Po wymieszaniu brzmień, trudno rozpoznać aktualne źródło dźwięku, Słuchacz szybko przenosi się w głąb treści.
SUPLEMENTONY to ilustracje muzyczne wykonywane podczas wernisaży malarstwa innych artystów. To spreparowane elektronicznie improwizacje na akustyczną perkusję, elektronikę i deklamacje. W zależności od rodzaju i treści malarstwa dobierane są odpowiednie instrumenty. Od akustycznych klawiatur dziecięcych i mini syntezatorów, poprzez sam głos, aż do pełnego instrumentarium z pełnym nagłośnieniem. Muzyka treścią i formą ściśle nawiązuje do przedstawianego malarstwa, przez co każdy recital jest inny. Jest dźwiękowym komentarzem do przedstawianego malarstwa.
04.06.2017 r. inauguracja pleneru malarskiego, Wieleń.
Impresje na Magnus Organs 350 i niemiecki budzik podczas inauguracji pleneru malarskiego Wieleń 2017. Akordeon poziomy Magnus Organs model 350 jest prezentem od Krzysztof Żukowskiego z zespołu Familija Radio Warszawa.Wymieniłem tylko uszczelki na nowe i wyczyściłem silnik turbinowy. Teraz całość tłoczonego powietrza jest skierowana na rezonatory i instrument ma pełne brzmienie. Niestety rezonatory są z plastiku, więc akordeon lekko nie stroi. Ma to oczywiście swój urok. To amerykański instrument z lat 50. przeznaczony do nauki muzyki dla dzieci. Wykorzystuję go tylko do projektu Suplementony. Jest bardzo cichy i podczas gry słychać stukot plastikowych klawiszy, co tworzy specyficzny klimat. W większych pomieszczeniach wymaga nagłośnienia mikrofonami.
07.04.2016 r. Galeria Rozruch, Poznań.
Recital na preparowany głos i perkusję podczas wernisażu „pozaPoznaniem – Panta Rhei” w glarii Rozruch prowadzonej przez Witolda Zakrzewskiego. Improwizowana ilustracja muzyczna do malarstwa Małgorzaty Ciernioch, Przemysława Kaleńskiego, Mariusza Korbańskiego, Sylwestra Łachacza. Projekt został podzielony na cztery, pięciominutowe części dostosowane formą do prezentowanego malarstwa. Nie jest łatwym zadaniem zilustrować cztery światy malarstwa za pomocą głosu, dwóch talerzy i kilku bębnów.
11.05.2015 r. Galeria Perlegal, Skórzewo.
SUPLEMENTONY – zilustrowałem muzycznie obrazy Katarzyny Słuchockiej na skromną, akustyczną perkusję. Nałożyłem na „rzuty architektoniczne” „rzuty rytmiczne”. Zastosowanie bębnów i matematycznych rytmów korespondowało moim zdaniem z tematyką archeologiczną i malarstwem geometrycznym. Najbardziej podoba mi się w obrazach artystki życie, które próbuje wydostać się spod betonu najmniejszą szczelinką i przetrwać. Przedstawione w filmie obrazy Dr inż. arch. Katarzyny Słuchockiej zostały zainspirowane Rezerwatem Archeologicznym „Genius loci” na Ostrowie Tumskim w Poznaniu. Jest to dział Muzeum Archeologicznego stworzony na terenie najstarszej części Poznania, gdzie ponad tysiąc lat temu było centrum tworzącego się państwa polskiego. Twórcy placówki, archeologowie i architekci, zafascynowani „geniuszem architektonicznym pierwszych Piastów”, odkrywszy relikty starych budowli, m.in. wału obronnego, który powstał w czasach Mieszka I, połączyli je z nowoczesnymi obiektami i multimediami współtworzącymi muzealną ekspozycję. Poznański „genius loci” („duch miejsca”) przerzucił faktyczny most ponad czasem, łącząc technologie, które były nowe tysiąc lat temu, z tymi, które są nowe dziś. Rejestracja video na 4 telefony komórkowe: Marzena Karpińska i Filip Karpiński
„Operacja Media” odnosi się do roli mediów we współczesnym Świecie, widzianych przez muzyków z perspektywy Polski. Kraj ten jest terenem odwiecznych eksperymentów socjologicznych, politycznych, gospodarczych i kulturowych. Polska, znajdująca się w centrum Europy, stała się również miejscem dezinformacji i fałszowania historii. W warstwie muzycznej, projekt odnosi się do tradycji improwizacji rockowej, sięgającej najnowszych rozwiązań i eksperymentów z dźwiękiem. Grupa używa starych, analogowych instrumentów; perkusję, klawiatury, przedmioty, których dźwięki przetwarzane są elektronicznie, a całość miksowana przez muzyków w czasie rzeczywistym. Teksty, stanowią wyrwane z kontekstu fragmenty codziennej prasy, i prezentowane są w formie melodeklamacji. W treść, w nieoczekiwanych momentach, są wplatane krótkie teksty przygotowane. Muzycy imitują odgłosy radia, telewizji i druku, przeprowadzając operację na „chorych” urządzeniach powielających. Atmosferę projektu uzupełnia specjalna scenografia, której głównym elementem jest lampa operacyjna zawieszona nad muzykami, w centrum szaro-błękitnej sceny. Dodatkowym efektem, są podawane przed koncertami, nieprawdziwe informacje na temat zespołu i muzyków. Gościem specjalnym projektu jest światowej klasy perkusista, producent i kompozytor Chris Cutler.
Program „Operacja Media” został zaprezentowany na następujących koncertach:
2008.09.12 Centrum kultury Zamek, Poznań, (koncert z Chrisem Cutlerem)
2008.11.21 Sala Gotycka, Wrocław (koncert z Romanem Rauhutem)
2008.11.25 Divadlo Archa, Praga (koncert z Chrisem Cutlerem)
25.11.2008 r. Divadlo Archa, Praga.
W Pradze koncert odbywa się w pięknym i bardzo dobrze wyposażonym teatrze. Scena i widownia znajdują się poniżej poziomu ziemi. Natomiast nad teatrem mieszczą się studia telewizji czeskiej. Po doświadczeniach zdobytych na poprzednich koncertach w Poznaniu i Wrocławiu, program został nieco zmodyfikowany i uporządkowany. Chris Cutler (perkusja, elektronika), Andrzej Karpiński (perkusja, mini klawiatury, elektronika, teksty, deklamacje), Witold Oleszak (klawiatury).
21.11.2008 r. Sala Gotycka, Wrocław.
Chris Cutler do Wrocławia nie mógł przyjechać, a koncertu już nie było można odwołać. Zatem zaprosiliśmy na próby i na wrocławski koncert gitarzystę Romana Rauhuta. Bardzo szybko zapoznał się z czterema częściami koncertu. Ponieważ forma projektu była otwarta, instrumentarium nie było ściśle określone. Zamiana zelektryfikowanej perkusji melodycznej na gitarę „perkusyjną” nie zmieniło głównej koncepcji artystycznej.
12.09.2008 r. Centrum kultury Zamek, Poznań.
Cztery dni przed koncertem Chris Cutler przyjeżdża do Poznania i rozpoczynają się kilkudniowe próby. Kilkanaście godzin improwizacji jest rejestrowane studyjnie. Powstaje pomysł wydania CD z tych spotkań. W trakcie kilkudniowych prób Cutler i Karpiński jadą do poznańskiej drukarni Joppol nagrać na rejestrator cyfrowy dźwięki maszyn drukarskich. Zostaje omówiony podział programu i podział używanych instrumentów perkusyjnych. Chris Cutler (perkusja, elektronika), Andrzej Karpiński (perkusja, mini klawiatury, elektronika, teksty, deklamacje), Witold Oleszak (klawiatury).
Ilustracje i slogany do program koncertowego Emotikony i piktogramy z roku 2008. To projekt muzyki improwizowanej w duecie Andrzej Karpiński i Witold Oleszak. Muzycy starają się formą muzyki i doborem barw oraz instrumentów, realizować nastrój wynikający z emotikonów i sloganów przedstawionych na planszach. Po uznaniu, że wypowiedź muzyczna została zakończona, muzycy przechodzą do kolejnej planszy i ilustracji muzycznej. Do prezentacji ilustracji w trakcie wykonywania muzyki służą składane sztalugi ustawione za plecami muzyków, tuż pod żarówką oświetlającą środek sceny. Format 110cm x 55cm, papier, technika pędzla i tempery. Program zostaje wykonany na dwóch koncertach 5 kwietnia 2008r. w klubie Meskal w Poznaniu oraz 11 kwietnia 2008r. w klubie Firlej we Wrocławiu w ramach festiwalu Energia Dźwięku. Materiał zostaje także zarejestrowany studyjnie z przeznaczeniem na płytę CD, do której wydania jednak nie dochodzi.
Eksperymentalny duet POGOFONIC powstał we Francji, w trakcie spotkania muzyków na festiwalu Gare Aux Oreilles w 2005 r. Andrzeja Karpińskiego i Nicolasa Chatenoud – basisty z Awinionu, członka stowarzyszenia artystycznego Inoui Productions. Po dwóch latach pracy i koncertach w Polsce Pogofonic wypracował tożsamość muzyczną i rozwinął własny język energetycznej improwizacji. Projekt Pogofonic jest kontynuacją pierwotnego pomysłu Andrzeja Karpińskiego Krzesło Eklektyczne, polegającego na improwizowaniu w duetach z różnymi muzykami. Nicolas Chatenoud (gitara, bas, głos) aktywność w muzyce progresywnej rozpoczął z kolektywem teatralno – muzycznym Crésudi, założył grupę rockową HdB, z którą nagrał dwie płyty CD. Stanowi trzon grupy LES FIGURES, projektu kierowanego przez Guigou Cheneviera. Projekt był i jest prezentowany podczas koncertów de la Vilette, festiwalu MIMI i festiwalu Musique Action. Nicolas Chatenoud założył kolektyw Multipass, który tworzy instalacje dżwiękowe i wizualne X-Pass. Komponuje dla licznych grup teatralnych. Wykonuje muzykę solo dla Cie Tératos Logos. Pracuje z Guigou Chenevierem w spektaklach Ailleurs, Paroles de Pierres i w Bleus de Travail grupy Cie Mises en Scene. Komponuje i bierze udział jako aktor w lekturach muzycznych Mises en Scene, Les Lettres d’Algérie. Zagrał w ich ostatnim przedstawieniu Cairn. Pracuje z Guigou Chenevierem i Guillaume Saurelem (obaj z grupy VOLAPUK), między innymi przy filmie The Unknown (Tod Browing) i Greed (Erich Von Stroheim). Od 2005 roku improwizuje z Andrzejem Karpińskim -Reportaż, w projekcie Pogofonic. Pracuje także nad solowym albumem. Festiwal Gare Aux Oreilles miał świetnie zaprojektowane >> plakaty i ulotki.
Projekt Pogofonic został zaprezentowany na następujących koncertach: 2007.06.30 festiwal Gare aux Oreilles, Coustellet-Avignon. 2007.02.25 Centrum Sztuki Współczesnej, Warszawa. 2007.02.24 Akademicki Ośrodek Inicjatyw Artystycznych, Łódź. 2007.02.23 klub Meskal, Poznań. 2006.06.03 klub Stary Browar, Poznań. 2005.06.22 próby i budowa materiału, studio grupy Volapuk w Awinion.
„Bezsensory” to projekt duetu Karpiński / Oleszak. Początkowo jedno ze spotkań w duecie w ramach koncepcji „Krzesło Eklektyczne”, do której Karpiński zaprasza na improwizowane sesje różnych muzyków. Spotkanie z Witoldem Oleszakiem trwa niemal pięć lat. Jest to muzyka wyłącznie instrumentalna, bogato nasycona elektroniką. Wszystkie instrumenty połączone są looperami i urządzeniami efektowymi. Perkusja ma dołączone triggery czułe na wibracje naciągów. Przy większej sile uderzenia czujnik wyzwala wybrane brzmienie z modułu. Umożliwia to granie równych unisono akustycznej perkusji z samplami instrumentów dętych lub strunowych. To rozwiązanie jest stosowane w solowym projekcie „Gulasz z Serc” jednak w duecie przynosi lepsze rezultaty artystyczne. Powstaje pomysł, aby przez pół roku w klubie Charyzma w Poznaniu nagrywać comiesięczne, improwizowane koncerty w tych samych warunkach akustycznych i sprzętowych. Po selekcji nagrań, z kilkunastu godzin materiału, najciekawsze fragmenty ukazują się na CD „Bezsensory” wydawnictwa ARS2 Henryka Palczewskiego. Premiera płyty ma miejsce 25 czerwca 2006r. podczas koncertów Reportażu i Freda Fritha w Starym Browarze w Poznaniu. Projekt Bezsensory był prezentowany na wielu koncertach i festiwalach, między innymi na Avangard Festival w Schiphorst w Niemczech, gdzie Reportaż zaprasza grupa Faust i Jean-Herve Peron.
Program „Bezsensory” został zaprezentowany na następujących koncertach:
2005.12.23 klub Charyzma, Poznań
2006.01.24 klub Charyzma, Poznań
2006.03.07 klub Charyzma, Poznań
2006.04.25 klub Charyzma, Poznań
2006.06.25 klub Stary Browar, Poznań, koncert z Fredem Frithem
2006.09.29 klub AOIA, Łódź, cykl Poza Horyzont
2007.03.19 klub Park, Piła
2010.07.02. Avantgarde Festival, Schiphorst
02.07.2010 r. koncert Bezsensory na Avantgarde Festival Schiphorst.
W 2010 roku Reportaż został zaproszony przez Jeana Hervé Peron i grupę Faust na Schiphorst Avant-Garde Festival. Zagrałem tam w duecie z Witoldem Oleszakiem koncert pt. „Bezsensory” z bardzo dużą ilością improwizacji. Schiphorst to mała miejscowość pod Hamburgiem, w której mieszka i tworzy grupa Faust. To bardzo dziwne i znane miejsce w środowisku rocka awangardowego. Jean jest dobrym organizatorem. Zjeżdżają się tutaj ludzie z całego świata. Pomieszczenia festiwalowe to po prostu stare gospodarstwo rolne. Największa scena mieści się w… stodole. Dużo drewna i prawdziwa cegła daje świetną akustykę w każdym z pomieszczeń. Na podwórku są piaskownice dla dzieci, a na środku miejsce na wieczorne ognisko. Skoszone pole przynależne do gospodarstwa pełni podczas festiwalu funkcję wielkiego parkingu i pola namiotowego. Dodatkową atrakcją są kombajny i maszyny rolnicze, na których Faust czasami daje improwizowane koncerty. Miłe wspomnienia.
25.06.2006 r. koncert Bezsensory połączony z recitalem Freda Fritha, Stary Browar, Poznań.
Koncert organizuje Łukasz Knasiecki, który w Starym Browarze zajmuje się organizacją koncertów i wystaw. Słodownia Browaru była wtedy relatywnie nowym miejscem koncertowym w Poznaniu. Bardzo dobrze wyposażona i wytłumiona przestrzeń. W godzinach popołudniowych odbywa się próba dźwięku, w tym samym czasie przyjeżdża Fred Frith. Ostatni, wspólny koncert Reportażu z Fredem Frithem ma miejsce podczas wspólnych koncertów z Sceleton Crew w Toruniu i Warszawie w 1984r. Zarówno wtedy, jak i po 22 latach spotkanie jest bardzo pouczające i inspirujące. Koncert Bezsensory: Andrzej Karpiński (perkusja, mini klawiatury, elektronika), Witold Oleszak (klawiatury) jest świetnym wstępem do jeszcze bardziej interesującego występu solowego Freda Fritha.
„Krzesło Eklektyczne” to projekt muzyki improwizowanej w duetach. Elementem stałym jest muzyka wykonywana na specjalnym zestawie instrumentów łączącym preparowaną perkusję akustyczną z syntezatorem analogowym, a także mini-klawiatury z samplami instrumentów dętych. Charakterystyczne jest ulokowanie muzyków w centrum przestrzeni koncertowej, a publiczności w kręgu. Aby uzyskać maksymalną różnorodność w utworzonych duetach Karpiński zaprasza muzyków ze skrajnych „światów muzycznych”. Ten eklektyzm jest dla autora wyzwaniem do połączenia w całość pozornie niepasujących do siebie osobowości. Praca nad projektem rozpoczyna się już na początku 2004r. Muzycy nadają tytuły robocze, szukają optymalnych rozwiązań brzmieniowych. W każdym z duetów unika się komponowania. Przez ponad dziesięć lat zarejestrowano olbrzymią ilość materiału z udziałem następujących muzyków: kontrabasistą Bogdanem Mizerskim, pianistą Witoldem Oleszakiem, gitarzystą/basistą Nicolasem Chatenoud, lirnikiem/akordeonistą/pianistą/śpiewakiem Jackiem Hałasem, lirnikiem Pascalem Lefeuvre, gitarzystą Romanem Rauhutem, wiolonczelistą Filipem Merskim oraz z muzykami grupy Lautari.
Program „Krzesło Eklektyczne” został zaprezentowany na następujących koncertach:
Koncert organizuje Łukasz Knasiecki, który w Starym Browarze zajmuje się organizacją koncertów i wystaw. Susznia Browaru jest wysoką wieżą przypominającą wnętrze studni z fatalną akustyką. Koncert Krzesło Eklektyczne: Andrzej Karpiński (perkusja, mini klawiatury, elektronika), Witold Oleszak (klawiatury) jest rejestrowany. Uzyskane podczas prób i koncertu sposoby improwizowania i komunikowania przyczyniają się do powstania kilkuletniego projektu „Bezsensory”, a następnie „Emotikony i piktogramy”.
„Krzesło Eklektyczne” to projekt muzyki improwizowanej w duetach. Elementem stałym jest muzyka wykonywana na specjalnym zestawie instrumentów łączącym preparowaną perkusję akustyczną z syntezatorem analogowym, a także mini-klawiatury z samplami instrumentów dętych. Charakterystyczne jest ulokowanie muzyków w centrum przestrzeni koncertowej, a publiczności w kręgu. Aby uzyskać maksymalną różnorodność w utworzonych duetach Karpiński zaprasza muzyków ze skrajnych „światów muzycznych”. Ten eklektyzm jest dla autora wyzwaniem do połączenia w całość pozornie niepasujących do siebie osobowości. Praca nad projektem rozpoczyna się już na początku 2004r. Muzycy nadają tytuły robocze, szukają optymalnych rozwiązań brzmieniowych. W każdym z duetów unika się komponowania. Przez ponad dziesięć lat zarejestrowano olbrzymią ilość materiału z udziałem następujących muzyków: kontrabasistą Bogdanem Mizerskim, pianistą Witoldem Oleszakiem, gitarzystą/basistą Nicolasem Chatenoud, lirnikiem/akordeonistą/pianistą/śpiewakiem Jackiem Hałasem, lirnikiem Pascalem Lefeuvre, gitarzystą Romanem Rauhutem, wiolonczelistą Filipem Merskim oraz z muzykami grupy Lautari.
Program „Krzesło Eklektyczne” został zaprezentowany na następujących koncertach:
2004.12.10 klub Blue Note, Poznań, Święto Liry Korbowej (koncert z Pascalem Lefeuvre i Lautari)
2005.01.02 >> klub Stary Browar, Poznań
Koncert muzyki improwizowanej realizowany w ramach „Festiwalu liry korbowej Zakręceni 2004” zatytułowany „The Book – work in progres”. Organizatorem i autorem projektu jest Jacek Hałas, a gościem specjalnym festiwalu jest wirtuoz liry korbowej Pascal Lefeuvre. Jacek Hałas, grający w projekcie na fortepianie, zaprasza do współpracy duet Reportaż; perkusistę Andrzeja Karpińskiego, pianistę Witolda Oleszaka oraz skrzypka Maciej Filipczuka i flecistę Michała Żaka z zespołu Lautari. Z uwagi na kilkudniowe próby i wiele godzin zarejestrowanego materiału, część improwizacji włączono do projektu Krzesło Eklektyczne. Nagrany podczas prób materiał zawiera duety Karpińskiego z Pascalem Lefeuvre, Jackiem Hałasem i Witoldem Oleszakiem.
Prawo Ciążenia to seria koncertów z muzyką improwizowaną, przeplataną utworami aranżowanymi. Podczas wykonywania utworów aranżowanych na scenie prezentowane są: >> ilustracje. Program prezentowany jest w latach 1986-1987 podczas jedenastu koncertów w klubach, teatrach i podczas festiwali. Najważniejszymi wydarzeniami dla zespołu Reportaż jest koncert zamknięty zorganizowany dla Braci Quay i przyjaciół z Poznania oraz udział w międzynarodowym festiwalu muzyki awangardowej Marchewka (Carrot) w Warszawie. Muzycy nawiązują ważne, artystyczne kontakty oraz zdobywają doświadczenie podczas artystycznych spotkań z ważnymi twórcami kina i rockowej muzyki awangardowej.
Program „Prawo Ciążenia” został zaprezentowany na następujących koncertach:
1986.10.29, klub Nurt, Poznań
1987.01.02, klub Rivera Remont, Warszawa, festiwal Kontrola `86
1987.01.03, klub Rivera Remont, Warszawa, festiwal Kontrola `86
1987.01.10, klub Gwint, Białystok
1987.03.16, >> klub Eskulap, Poznań
1987.03.27, Hala Gwardii, Warszawa, festiwal Marchewka (Carrot)
1987.05.09, teatr Dialog, Koszalin
1987.05.10, teatr Dialog, Koszalin
1987.10.16, klub Pod Lipami, Poznań, (koncert z braćmi Quay)
1987.10.22, klub Nurt, Poznań
1987.11.23, klub Zaścianek, Kraków
Międzynarodowy Festiwal Muzyki Awangardowej „Marchewka” w Warszawie. Trzydniowe święto rockowej awangardy. Koncerty te, przy wsparciu warszawskiego Alma Artu organizuje Jugosłowianin Libero Pertič, współtwórca zespołu Radio Warszawa. Nasz udział w festiwalu organizuje Henryk Palczewski. Reportaż ma już markę na mapie rocka awangardowego. Przyczyniają się do tego wydane kasety i płyty winylowe w wytwórniach na zachodzie, a w Polsce wspólne koncerty z amerykańskim duetem Skeleton Crew (Fred Frith i Tom Cora). Wśród występujących na festiwalu są wielkie nazwiska światowej, rockowej awangardy; David Thomas (Pere Ubu, Wooden Birds), Cabaret Voltaire, Chris Cutler (Henry Cow, Art Bears, Cassiber), Minimal Compact, The Ex, The Shrubs, Kempec Dolores, Mint Addicts, Wolfgang Press, Die Todliche Doris. Z Polski oprócz Reportażu udział bierze; organizator – Radio Warszawa, Pociąg Towarowy i wykonawcy prezentujący się na małej scenie, między koncertami. Do Warszawy zabieramy dużo sprzętu; skrzynie z perkusją, strasznie ciężkie organy B-2 (nazywamy je B52) oraz teczkę z ilustracjami i czarne tło scenograficzne, zszyte z dwunastu, pofarbowanych na czarno prześcieradeł. Hala Gwardii, to wielka przestrzeń, jesteśmy zaskoczeni, że chłopaki z Radio Warszawa zagospodarowują plastycznie tak dużą kubaturę. Wielka scena prawie w całości obłożona i obwieszona kalką techniczną i posklejanymi arkuszami szarego papieru. To wszystko pomalowane w jakieś abstrakcyjne formy, napisy i znaki. Świetny efekt. Są dwie sceny; główna i mała oraz stanowisko dźwiękowców. W południe odbywa się nasza próba dźwięku. Co chwilę przyjeżdżają kolejni wykonawcy, ciekawi ludzie, trudno się skupić. Po południu przyjeżdża z Okęcia stary, NRD-owski Robur. Wysiadają z niego muzycy grupy Wooden Birds. Nie sposób nie zauważyć Davida Thomasa. To wielki, masywny facet. Z drobnym Chrisem Cutlerem wyglądają jak Flip i Flap. Chris Cutler jest zaskoczony tak wielką halą. Mówi, że u nich gra się wyłącznie w małych klubach. Thomas mówi, że ani z Pere Ubu, ani z żadnym innym zespołem nie grał w tak dużym pomieszczeniu. Nagłośnienie jest do przyjęcia. Reportaż ma grać pierwszy raz dla kilkutysięcznej widowni. Około 16:00 próbę ma Wooden Birds. Chcę pierwszy raz zobaczyć na żywo Cutlera w trakcie próby. Interesuje mnie wszystko; muzyka, sprzęt zachowanie muzyków. Heniu objaśnia nam kto, jest kim. Zajmujemy jakieś miejsca na scenie, za muzykami Wooden Birds. Wśród ludzi związanych z zespołem Piotrek siada obok Maggie Thomas, projektantki okładek płyt w Recommended Records. David Thomas gra na mini-akordeonie, śpiewa i jest strasznie spocony. Po próbach dźwięku i przez kolejne trzy dni jesteśmy razem z Wooden Birds. Gastronomia, wieczorne spotkania, zakwaterowanie. Drugiego dnia festiwalu poznajemy ludzi z Minimal Compact. Nick Hobbs z The EX już nas zna z polskich koncertów ze Sceleton Crew w Toruniu i Warszawie w roku 1984. Takie okazje zdarzają się rzadko. To jedne z najciekawszych, muzycznych dni lat osiemdziesiątych. Cieszę się, że Reportaż gra na tak ważnym festiwalu. Podczas festiwalu Marchewka wykonujemy muzykę improwizowaną przeplataną utworami z dopiero co nagranego LP „Reportaż” dla wytwórni Tonpress: Wybór, Zmartwienie, Martwa Natura, Opętanie, Titanic i Zamęt.
W latach osiemdziesiątych muzyka zespołu Reportaż zostaje wydana na trzech płytach gramofonowych. Najpierw za granicą, dopiero potem w kraju. Jak na ówczesne czasy jest to ewenement, aby muzykę niekomercyjną z elementami abstrakcyjnymi tłoczyć i wydawać na masową skalę. W przypadku Recommended Records było jest to normalne, lecz rodzima firma Tonpress wcześniej nie wydawała tego typu muzyki. Są to czasy kończące tłoczenie płyt winylowych. Wchodzi już bowiem na rynek technologia płyt kompaktowych. Dla Reportażu, tworzącego programy w postaci suit, konieczność dzielenia materiału na dwie części nie jest korzystna. Jednak zawarta na winylach muzyka zostaje zarejestrowana na typowym sprzęcie analogowym lat 80. i to jest wartość oraz różnica słyszalna do dzisiaj.
1990 – Up the river LP, Recommended Records PE 05, Londyn
1987 – Reportaż LP (tytuł nieprzyjęty przez ZAiKS: Wybór), Tonpress SX-T 129, Warszawa
Płyta LP, Up the River/W górę Rzeki, Recommended Records PE 05 – Londyn. Nagrań dokonano 29 maja 1988r. w studiu Polskiego Radia w Poznaniu. Realizacja nagrań – Krzysztof Pec. Producent – Henryk Palczewski, ARS2 i Reportaż. Projekt końcowy i koncepcje wstępne okładki – Andrzej Karpiński. Materiał jest suitą skomponowaną na podstawie koncertów improwizowanych. W pierwszej fazie powstawania utworu zostały wybrane wyraziste fragmenty muzyki ilustracyjnej. Następnie części zostały ułożone wraz z tekstami w swoiste opowiadanie muzyczne. Całość nabrała dramaturgii po zaaranżowaniu materiału przez pianistę Arnolda Dąbrowskiego. Początkowo koperta płyty miała mieć formę otwieranego tryptyku. Miała też być wydrukowana w nieco delikatniejszych barwach i tonalnie. Jednak ograniczenia poligraficzne w masowej produkcji wymusiły zredukowanie projektu okładki do widocznej formy. Andrzej Karpiński (perkusja, głos), Arnold Dąbrowski (fortepian, syntezator, lira korbowa, głos), Paweł Paluch (fagot, ksylofon, surna, głos).
Płyta LP, Tonpress SX-T 129 – Warszawa LP „Wybór” … nagrań dokonano 21 lutego 1987r. w studiu Polskiego Radia w Poznaniu. Realizacja nagrań – Krzysztof Pec. Producent – Henryk Palczewski, ARS2 i Reportaż. Projekt końcowy i koncepcje wstępne okładki – Andrzej Karpiński. W zorganizowaniu nagrań pomagali Waldemar Modestowicz i Lech Jankowski. Z płytą związane są dwie ciekawostki; był to jeden z pierwszych, polskich winyli ze specjalnie zaprojektowanym krążkiem zamontowanym na płycie. Dotąd winyle miały standardowe krążki producenta i tylko koperty były projektowane. Drugą ciekawostką jest odrzucenie przez cenzurę tytułu „Wybór” (w domyśle – Polacy nie mieli mieć wyboru…). Pozostał więc po prostu tytuł Reportaż. Wracając do okładki, był to na szczęście, krótkotrwały okres mojej fascynacji antysztuką. Dlatego oprócz zrujnowanej perkusji i chaotycznych tekstów chciałem zaproponować „brzydką”, zniszczoną i pomarszczoną okładkę. Ale i tak wydrukowano ją za „ładnie”. Apogeum rozwoju tej koncepcji był kawałek szarego papieru, który leżał na stole w pracowni przez kilka miesięcy, brudny, zaplamiony, okropny. Projektu nie przyjęto, ale w dzisiejszych czasach cieszyłby się powodzeniem. Ostateczny projekt okładki znalazł po latach swoje miejsce nawet w słynnej MOMA. Andrzej Karpiński (perkusja, głos), Arnold Dąbrowski (fortepian, syntezator, głos), Piotr Łakomy (bas, dzwonki, głos), Paweł Paluch (fagot, ksylofon, głos). Strona A: Titanic / Zmartwienie / Martwa Natura / Narcyz / Zamęt / Wybór. Strona B: muzyka improwizowana.
Płyta LP, a właściwie kwartalnik literacko-plastyczno-muzyczny Rē Recommended Records Vol.1 No.2 (Recommended Records Rē 0102) – Londyn 1985r. Umieszczenie aż trzech utworów Reportażu na prestiżowej składance wraz z czołowymi artystami sceny awangardy rockowej, jest jednym z najważniejszych wydarzeń dla zespołu. Na stronie A jest grupa „Duck & Cover” w składzie: Fred Frith, Chris Cutler, Dagmar Krause, Tom Cora, Heiner Goebbels, Alfred Harth, George Levis. Natomiast na stronie B, oprócz Reportażu jest: John Oswald, Conrad Bauer, i Adrian Mitchell. Nagrań zespołu Reportaż dokonano w studenckim klubie NURT w Poznaniu >> 29 stycznia 1985r. Zespół nie miał wtedy możliwości skorzystania z profesjonalnego studia. Rejestracji i realizacji dźwięku dokonał Janusz Siemienas i Henryk Palczewski na dobrej klasy, jak na ówczesne czasy, magnetofon kasetowy. Materiał następnie został oczyszczony i zmasteringowany już w Recommended Records w studio Chrisa Cutlera. Płyta, oprócz krążka winylowego, zawiera także kilkunastostronicowy, ilustrowany zeszyt z opisem artystów i ich twórczości. Na płycie słyszymy trzy utwory Reportażu: „Płynnie”, „Batalistyczny”, „W dzień, kiedy nie było prądu”. Zespół gra w składzie: Andrzej Karpiński (perkusja, dzwonki, mandolina, śpiew), Piotr Łakomy (bas, śpiew), Jacek Hałas (pianino, śpiew).
