Grupa muzyczna tworząca od 1982 r. zaangażowaną społecznie muzykę eksperymentalną i improwizowaną zaliczaną do rocka awangardowego. Także solowa twórczość Andrzeja Karpińskiego.
DYSKOGRAFIA
Kasety CC, albumy winylowe LP, płyty CD z muzyką grupy Reportaż z lat 1982-2024.
Piero Bielli i Alberto Crosta z włoskiej ADN Records z Mediolanu wydali potrójną płytę CD wraz z książeczką „ADN 40th Anniversary – 40 Years 40 Tracks” aby uczcić 40-lecie działalności w zakresie art rocka, dark ambientu, NowJazz, Postindustrial, Krautrock, Over Pop, Sideways Folk, Sound Collage. Reportaż – Andrzej Karpiński znalazł się w doborowym towarzystwie, zamykając jednocześnie własne, ponad 40 lat twórczości muzycznej. Płyta zawiera fragment improwizacji podczas zamkniętego koncertu „News from Dom” zorganizowanego w 2017 roku w poznańskim Różanym Dworku. Jest to już trzecia płyta, na której znajduje razem muzyka Reportażu i Chrisa Cutlera.
Lista umieszczonych na trzech płytach utworów i wykonawców:
CD o4: mbryo, Ut Gret, Faust, Jean-Jacques Birgé i Gwennaëlle Roulleau, Dominique Grimaud i Veronique Vilhet, Reportaż (Andrzej Karpiński), Thierry Zaboitzeff, Richard Pinhas, Look De Bouk, Už Jsme Doma, The Watts (Chris Cutler, Yumi Hara-Caldwell i Tima Hodgkinsona) i ZGA.
CD C5: Lol Coxhill, Alfred Harth, Pierre Bastien i Michel F. Côté, Inclusion Principle (Hervé Perez i Martin Archer), Edward Ka-Spel z Jérôme Lorichon i Quentin Rollet, Sorry For Laughing, Scosse Elettriche (Sinigaglia i Zolli), Nisus Anal Furgler , La 1919, Giovanni Venosta, Tagubu (Denis Tagu), Af Ursin, Roberto Musci, Christina Kubisch, Telectu i Ur Kaos;
CD H10: Simon Balestrazzi, Christoph Heemann, Asmus Tietchens, Ambienti Coassiali, :zoviet*france:, Tasaday, Smegma, Déficit Des Années Antérieures, La Société des Timides à la Parade des Oiseaux, Toupidek Limonade, Nocturnal Emissions & Barnacles i Nurse With Wound.
Projekt „Intonarumori wczoraj i dziś” zainicjował w 2018 roku włoski artysta Alessandro Monti. Do współpracy zaprosił muzyków z różnych krajów (Franco Casavola, Chris Cutler, Andrzej Karpiński, Silvio Mix, Alessandro Monti, Nick Sudnick). Projekt zakończył się wydaniem płyty CD przez wytwórnię ReR Megacorp z Londynu. Futurystyczny malarz Luigi Russolo zaprojektował i zbudował w 1913 r. rewolucyjną serię nowych instrumentów do generowania kontrolowanego, muzycznego hałasu. Drewniane skrzynki, wyposażone są w ogromne akustyczne tuby, korby do kierowania nimi oraz dźwignie do zmiany wysokości dźwięku. Występowały w różnych odmianach. Rozpoczęły się eksperymentalne pokazy i koncerty ale wybuchła wojna, po której Russolo wznowił projekt. Był on jednak zbyt ekstremalny, aby muzyczny świat mógł go przyjąć. Dlatego Russolo pozostał z Intonarumori do końca życia nieakceptowany i samotny. Dodatkowo pod koniec wojny wszystkie zbudowane instrumenty zostały zgubione lub zniszczone. Dopiero 52 lata później, w 1977 r., na Biennale w Wenecji zlecono Pietro Verardo, specjaliście muzyki dawnej i konstruktorowi instrumentów muzycznych, aby zrekonstruował niektóre instrumenty na swój festiwal. Zbudował dwadzieścia różnych odmian, a siedem z nich umożliwiło >> nagranie studyjne niniejszej płyty CD. Alessandro Monti odwiedził profesora Verardo i nagrał szereg figur muzycznych na zrekonstruowanych instrumentach. Następnie wybrał trzech perkusistów: Cutlera (z Henry Cow, Art Bears, Cassiber, Pere Ubu …), Karpińskiego (z Reportaż) i Sudnicka (z Zga), aby skomponowali na fundamencie przesłanych ścieżek z brzmieniami Intonarumori nowe utwory łączące przeszłość z teraźniejszością. Powstały trzy, bardzo różne podejścia, które są na płycie zarejestrowane, a zmiksowane przez Alessandro Monti. Na tej płycie znajdują się także dwa, rzadkie nagrania utworów orkiestry skomponowane przy użyciu oryginalnych instrumentów Intonarumori z lat dwudziestych XX wieku i nagrane tutaj po raz pierwszy po ich rekonstrukcji. Płyta jest zapakowana w potrójny digi-pack. Mój udział w projekcie Intonarumori ma podłoże wyłącznie artystyczne, pozbawione jakichkolwiek sympatii do ideologii kojarzonych ze sztuka abstrakcyjną. Tytuły moich ośmiu kompozycji umieszczonych na płycie były inspirowane Siedmioma Cnotami Głównymi.
Lista umieszczonych na płycie utworów i wykonawców:
01 – Rumori di Zelo E Diligenza / Noises Of Zeal And Diligence / Odgłosy Gorliwości I Pracowitości (Andrzej Karpiński, Pietro Verardo)
02 – Rumori Della Pazienza / Noises Of Patience / Odgłosy Cierpliwości (Andrzej Karpiński, Pietro Verardo)
03 – Rumori D’amore / Noises Of Love / Odgłosy Miłości (Andrzej Karpiński, Pietro Verardo)
04a – Rumori di Generosità / Noises Of Generosity / Odgłosy Hojności (Andrzej Karpiński, Pietro Verardo)
04b – Rumori di Generosità Dai Montanari Polacchi / Noises Of Generosity From Polish Highlanders / Odgłosy Hojności Od Polskich Górali (Andrzej Karpiński, Pietro Verardo)
05 – Rumori di Purezza / Noises Of Purity / Odgłosy Czystości (Andrzej Karpiński, Pietro Verardo)
06 – Rumori di Umiltà / Noises Of Humility / Odgłosy Pokory (Andrzej Karpiński, Pietro Verardo)
07 – Rumori di Virtù / Noises Of Virtue / Odgłosy Cnoty (Andrzej Karpiński, Pietro Verardo)
08 – Rumori di Compostezza / Noises Of Composure / Odgłosy Opanowania (Andrzej Karpiński, Pietro Verardo)
09 – Quando il Futuro è il Passato (Chris Cutler, Pietro Verardo, Bob Drake)
10 – L’angoscia Delle Macchine (Silvio Mix, Maestro Carlo Boccadoro, Orchestra I Pomeriggi Musicali)
11 – Protomekanika (Nick Sudnick, Pietro Verardo)
12 – Il Mercante di Cuori (Franco Casavola, Maestro Carlo Boccadoro, Orchestra I Pomeriggi Musicali)
13 – Simultaneità Futurista (Alessandro Monti, Pietro Verardo)
Kaseta magnetofonowa pod tytułem „SOC & Haraszo 1981-1983” wydana przez OPT043 (Old Punk Tapes) Roberta Nawrockiego z Poznania w 2015r. Jest to kompilacja koncertowych nagrań zespołu nowofalowego SOC podczas wspólnego >> koncertu z jugosłowiańskim Šarlo Akrobata w poznańskim kinie Kosmos 18 października 1981 r. oraz nagrań zespołu Haraszo z 1983r. Nakład kasety jest nieznany. Muzycy: Andrzej Karpiński (gitara elektryczna Bednarek, głos), Piotr Łakomy (gitara basowa Rickenbacker, głos), Leszek Knaflewski (głos, teksty), Janusz Knaflewski (perkusja Polmuz).
strona A: (SOC)
01. Nie zamykaj okna na noc – 03:30
02. Musztarda ———————— 02:30
03. Nie ma nic ———————— 04:10
04. Raz, dwa, trzy ——————- 03:10
05. Milion ludzi ———————- 06:50
strona B: (Haraszo)
01. Gestapo ————————– 02:05
02. Nowa Polska ——————- 02:10
03. Atomowe przedszkole ——- 03:40
04. bez tytułu ———————– 03:50
Wydawnictwo Requiem Records specjalizuje się między innymi w wznawianiu i publikacji nagrań polskich zespołów z lat 70., 80. i 90. Muzyka Reportażu miała być wydana już w roku 2014 w postaci dwupłytowego wydawnictwa. Miał to być przekrój działalności muzycznej Reportażu od roku 1982r. Jak dotąd, jedynym śladem po tej propozycji, jest umieszczenie fragmentu improwizacji Reportażu „News from Dom” w zapowiedziach wydawniczych na rok 2015.
Kaseta magnetofonowa pod tytułem „SOC & Haraszo 1981-1983” wydana przez OPT043 (Old Punk Tapes) Roberta Nawrockiego z Poznania w 2015r. Jest to kompilacja koncertowych nagrań zespołu Haraszo z 1983r. oraz zespołu nowofalowego SOC podczas wspólnego >> koncertu z jugosłowiańskim Šarlo Akrobata w poznańskim kinie Kosmos 18 października 1981r. Nakład kasety nieznany. Muzycy: Andrzej Karpiński (gitara elektryczna Bednarek, głos), Piotr Łakomy (gitara basowa Rickenbacker, głos), Leszek Knaflewski (głos, teksty), Janusz Knaflewski (perkusja Polmuz).
strona A: (SOC)
01. Nie zamykaj okna na noc – 03:30
02. Musztarda ———————— 02:30
03. Nie ma nic ———————— 04:10
04. Raz, dwa, trzy ——————- 03:10
05. Milion ludzi ———————- 06:50
strona B: (Haraszo)
01. Gestapo ———————— 02:05
02. Nowa Polska —————– 02:10
03. Atomowe przedszkole — 03:40
04. bez tytułu ———————- 03:50
Bezsensory są projektem muzyki improwizowanej. Materiał jest wybrany z zapisu koncertów i prób z przełomu lat 2005/2006. Koncerty odbywają się przeważnie w każdy czwartek miesiąca w klubie Charyzma oraz w Starym Browarze w Poznaniu. Stałe warunki akustyczne i sprzętowe pozwoliły na uzyskanie spójnego brzmienia. Bezsensory są muzyką instrumentalną. Koncepcja przewiduje improwizowanie krótkich, wyrazistych i maksymalnie różnych miniatur muzycznych. Chodzi o przesadę, o wyolbrzymienie jakiegoś środka wyrazu. Muzyka jest wykonywana na przetwarzane elektronicznie perkusjonalia i klawiatury. Tytuł płyty stanowi połączenie słów; sensory i bezsens. Na okładce wykorzystano losowo wybrane stare zdjęcie rodzinne. Okładka zawiera wiele ukrytych dowcipów. Np. głowy mężczyzn są zamienione na krążku płyty i na okładce. Lub w kodzie kreskowym, na rewersie okładki, jest podany numer telefonu do Andrzeja Karpińskiego. Żartem jest także załamujący się teks i sens opisu płyty oraz same tytuły Bezsensorów.
Andrzej Karpiński (perkusja, mini klawiatury, Yamaha CBX K1 XG, DX100, DD-11, Korg M3R, loop station)
Witold Oleszak (Doepfer LMK2 piano modul, syntezator Crumar DS2)
Lista umieszczonych na płycie utworów:
01. odmrażanie / defrosting ————————————————————– 3:42
02. bezsens or z sensem ? / nonsense or with sense? —————————– 0:41
03. bezsensor analogowy / analogous nonsensor ———————————- 1:09
04. prąd na łące / power on the meadow ——————————————– 3:36
05. arytmia z serca / arrhythmia from the heart ———————————– 3:20
06. bezsensor niebezpieczny / dangerous nonsensor —————————- 0:58
07. tak działa rozpuszczalnik / That’s how the solvent Works —————— 4:21
08. puls biznesu / business pulse ——————————————————- 2:23
09. bezsensor klasyczny / classical nonsensor ————————————– 0:29
10. piranie nie ! / no piranhas, please! ———————————————— 2:09
11. bezsensor nad bezsensorami / VIN Very Important Nonsensor ———– 3:14
12. remont w filharmonii / repairs in the concert hall —————————- 2:18
13. sygnały z zewnątrz / signals from the outside ———————————- 3:12
14. flaki z olejem / lazy mish mash —————————————————– 4:47
15. simon templar / szymon templariusz ——————————————— 0:55
16. mobbing / das Mobbing ————————————————————— 4:31
17. bezsensor kulawy / limping nonsensor —————————————— 0:44
18. resztki / the remains ——————————————————————- 2:27
19. bezsensor psychologiczno-obyczajowy / psycho-moral nonsensor ——- 2:50
20.bezsensor nasenny / hypnotic nonsensor —————————————- 1:55
21. odwiert / borehole ———————————————————————- 3:31
22. dekoder leonarda / vinci`s code-breaker ————————————— 2:09
23. zła wiadomość / bad news ———————————————————– 0:56
24. jak ucieka to złap / catch if it flees ———————————————— 1:50
25. bezsensor zastępczy / nonsensor replacement ——————————– 2:27
26. napisy końcowe / payroll ———————————————————— 1:24
Muzyka do Tańca to płyta, która powstaje z materiału przeznaczonego do spektaklu >> Gra I. Czas Polskiego Teatru Tańca. Jest to debiut choreograficzny ówczesnej tancerki, a obecnie dyrektor poznańskiego PTT. Po wielu spotkaniach powstaje wielogodzinny materiał, z którego wyselekcjonowane jest łącznie 30 minut fragmentów muzycznych. Z tych fragmentów, przy współpracy z inicjatorką spektaklu, powstaje zwarte opowiadanie muzyczne. Dopiero po skomponowaniu muzyki Iwona Pasińska rozpoczyna pracę nad choreografią spektaklu. Płyta muzyka do Tańca zawiera kilka fragmentów przeznaczonych do spektaklu, ale przede wszystkim składa się z kompozycji niewykorzystanych. Muzyka jest wykonywana na przetwarzane elektronicznie perkusjonalia i klawiatury. Wszystkie instrumenty i mikrofony są przepuszczane przez stereofoniczne efekty gitarowe. Ciekawym instrumentem jest coś pomiędzy triggerem, a mikrofonem stykowym. Jest to specjalnie przebudowana elektroniczna perkusja dziecięca. Jej pady są przytwierdzone bezpośrednio do obręczy perkusyjnych. Uderzenie lub drgania naciągu wzbudzają poprzez pady sample uzyskane za pomocą systemu midi prosto z mini klawiatury. Zatem powstaje możliwość mieszania dźwięków akustycznej perkusji z np. fortepianem w równym unisono. Na płycie słychać też dźwięki elementów pracowni plastycznej, np. pracę plotera tnącego lub łańcuchów od bramy przemysłowej. Na okładce wykorzystano fragmenty obrazu Izabeli Rybackiej „Druga Nóżka” `91. Otwierana, trójdzielna okładka płyty zawiera wszystkie teksty w języku polskim i angielskim.
Andrzej Karpiński (perkusja, mini klawiatury, Yamaha CBX K1 XG, DX100, DD-11, Digitech RP6, loop station).
Marzena Karpińska (głos kobiety)
Lista umieszczonych na płycie utworów:
01. Gra I.Czas, część 1 (First Play. The Time, part 1)
02. Szycha (Big Guy)
03. Gra I.Czas, część 2 (First Play. The Time, part 2)
04. Reportaż (Report)
05. Muzyka improwizowana (Improvised music)
06. Gra I.Czas, część 3 (First Play. The Time, part 3)
07. Muzyka improwizowana (Improvised music)
08. Refleksja druga (The Second Conclusion)
09. Muzyka do Tańca (Dancing Music)
10. Człowiek znikąd (Nowhere Man)
11. Muzyka improwizowana (Improvised music)
12. Żeby żyć i śnić (To Live and Dream)
Gulasz z Serc jest projektem, który powstaje od czasu próby reaktywacji zespołu, czyli od roku 2000. Jest to opowiadanie muzyczne przeplatane improwizacjami i melodeklamacjami. Poruszane tematy związane są z relacjami między ludźmi. Wyolbrzymiona jest samotność wrażliwego człowieka w świecie zniewolonym biurokracją i tzw. poprawnością polityczną. Głos jest sarkastycznie wzbogacony o arystokratyczne „r”. Muzyka jest wykonywana na przetwarzane elektronicznie perkusjonalia i klawiatury. Wszystkie instrumenty i mikrofony są przepuszczane przez stereofoniczne efekty gitarowe. Jedna z klawiatur jest specjalnie przeznaczona do grania pałkami perkusyjnymi. Najciekawszym instrumentem jest coś pomiędzy triggerem, a mikrofonem stykowym. Jest to specjalnie przebudowana elektroniczna perkusja dziecięca. Jej pady są przytwierdzone bezpośrednio do obręczy perkusyjnych. Uderzenie lub drgania naciągu wzbudzają poprzez pady sample uzyskane za pomocą systemu Midi prosto z mini klawiatury. Zatem powstaje możliwość mieszania dźwięków akustycznej perkusji z np. instrumentem dętym w unisono. Tytuł płyty ma sugerować porzucenie uczuć i rzeczy bliskich sercu w zredukowanym i prymitywnym świecie konsumpcjonizmu. Na okładce wykorzystano wnętrze wózka starego tramwaju oraz zeskanowany kilogram mięsa. Przewody elektryczne połączone z mięsem mają sugerować jak bardzo sfera ludzkich uczuć zostaje przejmowana i kontrolowana przez technologię. Otwierana, trójdzielna okładka płyty zawiera wszystkie teksty w języku polskim i angielskim.
Andrzej Karpiński (perkusja, mini klawiatury, Yamaha CBX K1 XG, DX100, Casio CZ100, DD-11, Digitech RP6, loop station).
Lista umieszczonych na płycie utworów:
01. Refleksja Pierwsza (Conclusion One)
02. Nie U Nas (Not Here)
03. Kłopoty Z Zerem (Troublesome Zero)
04. Patologie (Pathologies)
05. Ja Bi-Smark (Yes… double Bismarck`s snots)
06. Żyła Złota (The Golden Vain)
07. Ustawa W Czterech Ustępach (Four Passages Of The Law)
08. Plaża (The Beach)
09. Tu, Kiedy Jestem W Środku (Here, When I`m Inside)
10. Refleksja Ostatnia (The Last Conclusion)
W latach osiemdziesiątych muzyka zespołu Reportaż zostaje wydana na trzech płytach gramofonowych. Najpierw za granicą, dopiero potem w kraju. Jak na ówczesne czasy jest to ewenement, aby muzykę niekomercyjną z elementami abstrakcyjnymi tłoczyć i wydawać na masową skalę. W przypadku Recommended Records było jest to normalne, lecz rodzima firma Tonpress wcześniej nie wydawała tego typu muzyki. Są to czasy kończące tłoczenie płyt winylowych. Wchodzi już bowiem na rynek technologia płyt kompaktowych. Dla Reportażu, tworzącego programy w postaci suit, konieczność dzielenia materiału na dwie części nie jest korzystna. Jednak zawarta na winylach muzyka zostaje zarejestrowana na typowym sprzęcie analogowym lat 80. i to jest wartość oraz różnica słyszalna do dzisiaj.
1990 – Up the river LP, Recommended Records PE 05, Londyn
1987 – Reportaż LP (tytuł nieprzyjęty przez ZAiKS: Wybór), Tonpress SX-T 129, Warszawa
Płyta LP, Up the River/W górę Rzeki, Recommended Records PE 05 – Londyn. Nagrań dokonano 29 maja 1988r. w studiu Polskiego Radia w Poznaniu. Realizacja nagrań – Krzysztof Pec. Producent – Henryk Palczewski, ARS2 i Reportaż. Projekt końcowy i koncepcje wstępne okładki – Andrzej Karpiński. Materiał jest suitą skomponowaną na podstawie koncertów improwizowanych. W pierwszej fazie powstawania utworu zostały wybrane wyraziste fragmenty muzyki ilustracyjnej. Następnie części zostały ułożone wraz z tekstami w swoiste opowiadanie muzyczne. Całość nabrała dramaturgii po zaaranżowaniu materiału przez pianistę Arnolda Dąbrowskiego. Początkowo koperta płyty miała mieć formę otwieranego tryptyku. Miała też być wydrukowana w nieco delikatniejszych barwach i tonalnie. Jednak ograniczenia poligraficzne w masowej produkcji wymusiły zredukowanie projektu okładki do widocznej formy. Andrzej Karpiński (perkusja, głos), Arnold Dąbrowski (fortepian, syntezator, lira korbowa, głos), Paweł Paluch (fagot, ksylofon, surna, głos).
Płyta LP, Tonpress SX-T 129 – Warszawa LP „Wybór” … nagrań dokonano 21 lutego 1987r. w studiu Polskiego Radia w Poznaniu. Realizacja nagrań – Krzysztof Pec. Producent – Henryk Palczewski, ARS2 i Reportaż. Projekt końcowy i koncepcje wstępne okładki – Andrzej Karpiński. W zorganizowaniu nagrań pomagali Waldemar Modestowicz i Lech Jankowski. Z płytą związane są dwie ciekawostki; był to jeden z pierwszych, polskich winyli ze specjalnie zaprojektowanym krążkiem zamontowanym na płycie. Dotąd winyle miały standardowe krążki producenta i tylko koperty były projektowane. Drugą ciekawostką jest odrzucenie przez cenzurę tytułu „Wybór” (w domyśle – Polacy nie mieli mieć wyboru…). Pozostał więc po prostu tytuł Reportaż. Wracając do okładki, był to na szczęście, krótkotrwały okres mojej fascynacji antysztuką. Dlatego oprócz zrujnowanej perkusji i chaotycznych tekstów chciałem zaproponować „brzydką”, zniszczoną i pomarszczoną okładkę. Ale i tak wydrukowano ją za „ładnie”. Apogeum rozwoju tej koncepcji był kawałek szarego papieru, który leżał na stole w pracowni przez kilka miesięcy, brudny, zaplamiony, okropny. Projektu nie przyjęto, ale w dzisiejszych czasach cieszyłby się powodzeniem. Ostateczny projekt okładki znalazł po latach swoje miejsce nawet w słynnej MOMA. Andrzej Karpiński (perkusja, głos), Arnold Dąbrowski (fortepian, syntezator, głos), Piotr Łakomy (bas, dzwonki, głos), Paweł Paluch (fagot, ksylofon, głos). Strona A: Titanic / Zmartwienie / Martwa Natura / Narcyz / Zamęt / Wybór. Strona B: muzyka improwizowana.
Płyta LP, a właściwie kwartalnik literacko-plastyczno-muzyczny Rē Recommended Records Vol.1 No.2 (Recommended Records Rē 0102) – Londyn 1985r. Umieszczenie aż trzech utworów Reportażu na prestiżowej składance wraz z czołowymi artystami sceny awangardy rockowej, jest jednym z najważniejszych wydarzeń dla zespołu. Na stronie A jest grupa „Duck & Cover” w składzie: Fred Frith, Chris Cutler, Dagmar Krause, Tom Cora, Heiner Goebbels, Alfred Harth, George Levis. Natomiast na stronie B, oprócz Reportażu jest: John Oswald, Conrad Bauer, i Adrian Mitchell. Nagrań zespołu Reportaż dokonano w studenckim klubie NURT w Poznaniu >> 29 stycznia 1985r. Zespół nie miał wtedy możliwości skorzystania z profesjonalnego studia. Rejestracji i realizacji dźwięku dokonał Janusz Siemienas i Henryk Palczewski na dobrej klasy, jak na ówczesne czasy, magnetofon kasetowy. Materiał następnie został oczyszczony i zmasteringowany już w Recommended Records w studio Chrisa Cutlera. Płyta, oprócz krążka winylowego, zawiera także kilkunastostronicowy, ilustrowany zeszyt z opisem artystów i ich twórczości. Na płycie słyszymy trzy utwory Reportażu: „Płynnie”, „Batalistyczny”, „W dzień, kiedy nie było prądu”. Zespół gra w składzie: Andrzej Karpiński (perkusja, dzwonki, mandolina, śpiew), Piotr Łakomy (bas, śpiew), Jacek Hałas (pianino, śpiew).